زائد الخلقه ها در تاريخ

در اين مقاله به چند نمونه از انسان هايي اشاره مي شود كه در لابلاي متون و تواريخ قدما ، از تمايز جسماني و فيزيولوژيک آنها ياد شده است.بر خلاف افراد ناقص الخلقه ، انسان هايي استثنايي يافت مي شوند كه از اعضا و قسمت هاي اضافي در بدن برخوردارند لذا به آنها «زائدالخلقه» اطلاق مي شود . برخي از آنها در ادامه معرفي شده اند.

زن پنج سر
 

"ابن قتيبه دينوري" متوفقاي 276 هـ در كتاب "الامامه والسياسه" خويش از زن زائد الخلقه اي وحشتناک و دهشتناک گزارش داده است . او نوشته است :" گويند در "اندلس" زني اعطر فروش پيدا شد كه پنج سر داشت و هر يک از آن سرها را با انواع طلا و نقره و جواهرات آراسته و تزيين كرده بود.(1)"

نوزاد دو سر با شكافي در پيشاني
 

"ابن اثير" متوفاي 630 هـ در كتاب "الكامل" در ذكر برخي حوادث در سال 597هـ ذكر كرده است كه :
"فيها ولد ببغداد طفل له رأسان و ذلك ان جبهه مفروقه بمقدارما يدخل فيها ميل"(2)
(در اين سال بچه اي در بغداد ديده به جهان گشود كه دو سر داشت . در پيشاني او شكافي داشت كه يک "ميل" به آن داخل مي شد.)

نوازد دو سر ، دودست و چهار پا
 

صاحب "الكامل" آورده است :
در سال 601 هـ زني در "بغداد" فرزندي زاييد كه دو سر ، دو دست و چهار پا داشت اين بچه در همان روز فوت نمود.(3)

نوزاد دو سر ، دو بدن و دو پا
 

از "سعيدبن جبير" نقل است كه در زمان خليفه دوم زني فرزندش را به نزد او آورد كه از نيمه به بالا داراي دو بدن ، دو سر، دو شكم و چهار دست و دو عورت بود و در نيمه پايين داراي دو ران ، دو ساق و دو پا مانند ساير مردم بود...(4)

نوزاد دندان دار
 

در تاريخ آمده است :
به سال 582هـ زني از اهالي "سواد بغداد" دختري زاييد كه از همان آغاز تولد دندان داشت.(5)
(اين مسئله به علت افزايش كلسيم در بدن مادر در دوران بارداري است.)

دختر دو جنسه
 

ابن اثير در ضمن وقايع و اتفاقات سال 623 هـ مطلبي را كه خود به چشم ديده ، گزارش كرده است :
"من در جزيره [ابن عمر](6) بودم. دختري در همسايگي ما بود به نام "صفيه" . اين دختر پانزده سال دختر بود بعد بر او صفات مردان ظاهر شد. آنگاه ريش در آورد.(7)

انگشت اضافه در دست و پا
 

طبق برخي روايات ، يكي از فرزندان مامون همچون مادرش انگشت زايدي بدون بند در دست راستش بوده و در پاي چپش هم انگشتي اضافه بدون بند بوده است.(8)
در زمان امام حسن عسگري (ع) نيز شخصي صاحب اولاد دو قلو مي شود كه يكي از آنها در پايش يک انگشت اضافه داشته است.(9)

پي نوشت ها :
 

1 ـ ابن قتيبه الدينوري ، ابو محمدعبدالله بن مسلم (متوفاي 276هـ) ، الامامه و السياسه (تاريخ الخلفاء) ، تحقيق : علي شيري ،بيروت ـ لبنان ، دارالاضواء ، الطبعه الاولي ، 1410هـ /1990 مي. ج2 ص 92
2 ـ ابن ابي الكرم ، عزالدين ابوالحسن علي (ابن الاثير (متوفاي 630هـ) ، الكاملي في التاريخ ، بيروت ـ لبنان ، دارصادر ، 1385 هـ /1965 مي. ج12 ، ص 171/
3 ـ همان ، ج12 ، ص 206/
4ـ المتقي الهندي ، كنزالعمال، ج3 ، ص 179 /
5 ـ ابن اثير ، همان ، ج11 ، ص 53/
6ـ يكي از جزاير عراق است . /
7 ـ ابن اثير ، همان ج12 ، ص 467/
8 ـ المجلسي ، محمد باقر (متوفقاي 110هـ) بحارالانوار ،چاپ اسلاميه ، تهران ، ج50 ص 289/
9 ـ ابن بابويه ، محمد بن علي (شيخ صدوق) (متوفاي 381هـ) ، عيون اخبار الرضا(ع) ، نشر جهان ، تهران ، چاپ اول ، 1378 هـ ج2 ، ص 223
*سيد مرتضي مير سراجي شگفتي هاي علمي را از ميان متون قديمي ،در ترکيب با يافته هاي جديد ،در بخش "عجايب نامه" روايت مي کند.

منبع:دانشمند شماره 566
/ع