بارگذاري فوري در ايمپلنتهاي دنداني
نويسنده: دکتر عباس منزوي*
زماني كه ايمپلنتها براي نخستين بار جهت بازسازيهاي دنداني توسط پروفسور برنمارك به كار رفت پروتكل اين درمان شامل قراردهي ايمپلنت در استخوان فكين و پوشاندن آن با بافت نرم بود.
در آن زمان مدت زماني كه ايمپلنتها بدين صورت در استخوان مدفون ميشدند حدود 8 ماه براي فك بالا و 6 ماه براي فك پايين بود. پس از مدتي با پيشرفتهايي كه در ساخت و طراحي ايمپلنتها صورت گرفت، اين زمان به 3 تا 4 ماه تقليل يافت. طي 15 سال گذشته محققان بسياري به اين نتيجه رسيدند كه ايمپلنت صرفنظر از اينكه در زير لثه مدفون شوند يا نشوند، به خوبي با استخوان يكپارچه شده و نيازي به پوشاندن آنها با بافت نرم نيست. اين تحول در زمينه ايمپلنت ادامه يافت تا اينكه زمان بين قراردهي ايمپلنت تا ساخت پروتز روي آن كوتاه و كوتاهتر گرديد و كمپانيهاي مختلف در رسيدن به زمان كوتاهتر با يكديگر به رقابت پرداختند.
مبحث جديدي كه سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته است، بارگذاري فوري ايمپلنتها است بدين صورت كه بلافاصله پس از قراردهي ايمپلنت (1 تا 3 روز پس از جراحي)، ساخت پروتز تكميل شده و بيمار تنها زماني حدود سه روز براي دندان منتظر خواهد ماند. اين امر اگرچه تحول بهسزايي محسوب ميگردد اما موارد تجويز چنين درماني بايد مورد توجه باشد. وجود يك استخوان مناسب به لحاظ كمي و كيفي، نوع تماسهاي دنداني در فك مقابل و تعداد دندانهاي جايگزين شونده، همگي از جمله مطالبي است كه بايد مدنظر باشد. بهطور مثال ساخت پروتز فوري بر روي ايمپلنتها در بيدندانهاي كامل و بيدندانهاي منفرد به مراتب موفقتر از بيدندانيهايي است كه حدود 3 تا 4 دندان جايگزين ميشوند. از طرف ديگر افرادي كه در يك فك داراي پروتز متحرك هستند كانديداهاي مطلوبتري جهت ساخت پروتز فوري در فك مقابل ميباشند. پيشرفت روزافزون علم ايمپلنتهاي دنداني قطعاً اين نوع درمان را در انواع بيدندانيهاي بيشتري ممكن خواهد ساخت.
/ع
در آن زمان مدت زماني كه ايمپلنتها بدين صورت در استخوان مدفون ميشدند حدود 8 ماه براي فك بالا و 6 ماه براي فك پايين بود. پس از مدتي با پيشرفتهايي كه در ساخت و طراحي ايمپلنتها صورت گرفت، اين زمان به 3 تا 4 ماه تقليل يافت. طي 15 سال گذشته محققان بسياري به اين نتيجه رسيدند كه ايمپلنت صرفنظر از اينكه در زير لثه مدفون شوند يا نشوند، به خوبي با استخوان يكپارچه شده و نيازي به پوشاندن آنها با بافت نرم نيست. اين تحول در زمينه ايمپلنت ادامه يافت تا اينكه زمان بين قراردهي ايمپلنت تا ساخت پروتز روي آن كوتاه و كوتاهتر گرديد و كمپانيهاي مختلف در رسيدن به زمان كوتاهتر با يكديگر به رقابت پرداختند.
مبحث جديدي كه سالهاي اخير مورد توجه قرار گرفته است، بارگذاري فوري ايمپلنتها است بدين صورت كه بلافاصله پس از قراردهي ايمپلنت (1 تا 3 روز پس از جراحي)، ساخت پروتز تكميل شده و بيمار تنها زماني حدود سه روز براي دندان منتظر خواهد ماند. اين امر اگرچه تحول بهسزايي محسوب ميگردد اما موارد تجويز چنين درماني بايد مورد توجه باشد. وجود يك استخوان مناسب به لحاظ كمي و كيفي، نوع تماسهاي دنداني در فك مقابل و تعداد دندانهاي جايگزين شونده، همگي از جمله مطالبي است كه بايد مدنظر باشد. بهطور مثال ساخت پروتز فوري بر روي ايمپلنتها در بيدندانهاي كامل و بيدندانهاي منفرد به مراتب موفقتر از بيدندانيهايي است كه حدود 3 تا 4 دندان جايگزين ميشوند. از طرف ديگر افرادي كه در يك فك داراي پروتز متحرك هستند كانديداهاي مطلوبتري جهت ساخت پروتز فوري در فك مقابل ميباشند. پيشرفت روزافزون علم ايمپلنتهاي دنداني قطعاً اين نوع درمان را در انواع بيدندانيهاي بيشتري ممكن خواهد ساخت.
پي نوشت ها :
*متخصص پروتزهاي دنداني
منبع:www.salamat.com/ع