حضرت ابوالفضل (ع) در کلام ائمه معصومين(ع)
آفتاب آمد دليل آفتاب
سخنان اين قدسيان معصوم پيرامون شخصيت حضرت ابوالفضل(ع) گستره اي وسيع در برابر ديدگان انسان مي گشايد و آدمي را به بلنداي عظمت آن سردار دلاور رهنمون مي سازد.
حضرت ابوالفضل در نگاه حضرت زهرا(س)
اميرمؤمنان نزد حضرت زهرا (س) آمده، مي فرمايد: اي فاطمه، براي چنين روزي چه ذخيره اي ، جهت شفاعت، آماده کرده اي؟
آن پاک بانوي والا مقام در جواب علي (ع) مي فرمايد:
«يا اميرالمومنين کفانا لاجل هذا المقام اليدان المقطوعتان من ابني العباس»
اي امير مؤمنان ، دو دست بريده پسرم عباس براي مقام شفاعت من کافي است.
صحيفه اي از کلام امام سجاد (ع)
خداوند عمويم عباس بن علي را رحمت کند که به حقيقت که ايثار و جانبازي کرد و خود را فداي برادرش ساخت تا اين که دستانش قطع شد. خداوند در برابر اين فداکاري - به سان عمويش جعفر طيار- دو بال به او عنايت کرد تا به ياري آن ها همراه ملائکه در بهشت پرواز کند. همانا عباس نزد خداوندتبارک وتعالي مقامي دارد که جميع شهدا، در روز قيامت، بر او غبطه مي خورند و رسيدن به آن مقام را آرزو مي کنند.
امام سجاد (ع) که در صحنه هاي مختلف، شهامت و جانبازي عمويش را نظاره کرده است، در اين بخش از سخن خويش رحمت خداوند را براي عمويش آرزو مي کند و به مقام والاي وي در جهان ديگر اشاره ميکند؛ مقامي که همه شهيدان آن را آرزو مي کنند. جايگاه کم نظير عباس(ع) در آخرت، حضرت را بر آن داشت تا پس از حضور مجدد در کربلا، خود دفن پدر عزيزش امام حسين (ع) و عموي فداکارش عباس (ع) را بر عهده گيرد.
گوهري از کلام امام صادق (ع)
عموي ما عباس بن علي (ع) چنين صفاتي داشت:
1- بصيرت نافذ
2- بينش عظيم
3- ايمان بسيار و شديد
4- جهاد در محضر امام حسين (ع)
5- جانبازي و ايثار
6- شهادت در راه امام خود.
آفتاب کلام حضرت بقيه الله (ع)
سلام بر ابوالفضل عباس ، پور اميرمؤمنان (ع) کسي که جان خود رانثار برادرش کرد،دنيا را وسيله آخرت خود قرار داد، فداي برادرش شد، نگهبان بود وسعي کرد تا آب را به لب تشنگان برساند، دو دستش در جهاد في سبيل الله قطع شد.
خداوند قاتلان او يزيدبن رقاد و حکيم بن طفيل طائي را لعنت کند.
منبع: نشرين ديدار آشنا، 122
/ك