اعتياد در کمين فرزند شماست!
دکتر غلامرضا اکبري/ پژوهشگر مرکز مطالعات ملي اعتياد
تصور اعتياد فرزندان به ويژه در مناطقي که شيوع اعتياد در آن‌جا بيشتر است، از دغدغه‌هاي بزرگ والدين محسوب مي‌شود. اين قبيل والدين بايد توجه داشته باشند که الزاما با تغيير محل زندگي و يا فرستادن فرزندان به کلاس‌هاي مختلف آموزشي، امکان بيمه نمودن فرزندان در مقابل اعتياد وجود ندارد بلکه با آگاهي و به کار بستن نکات تربيتي و عمل‌گرايانه مي‌توان اين نگراني‌ها را به هوشياري تبديل نمود و موجبات ارتقاي سلامت خود و خانواده و محيط زندگي خود را فراهم آورد:
• والدين بايد بپذيرند احتمال اينکه فرزندشان به اعتياد مبتلا شود، وجود دارد و هيچ نوجوان و جواني از خطر اعتياد مصون نيست. پس بايد هميشه مراقب بود.
• والدين بايد در خصوص مواد شايع مورد مصرف در منطقه زندگي، شکل و اسامي رايج آنها، ابزارهاي مورد استفاده و حتي محدوده قيمتي مواد، اطلاعاتي داشته باشند. ضمنا آنها بايد نحوه تهيه و محل مصرف مواد، عوامل و موقعيت‌هايي که موجب مصرف مواد مي‌شود، علايم مصرف مواد و عوارض و خطرات کوتاه‌مدت و طولاني‌مدت مواد را بدانند.
• والدين نبايد اجازه مصرف هيچ نوع دارو بدون تجويز پزشک (حتي مصرف نيروزا در باشگاه‌هاي ورزشي)، سيگار و قليان و يا مصرف مواد را به فرزندان خود بدهند. والدين در واقع بايد الگوي رفتاري مناسبي براي فرزندانشان باشند.
• به محض اطلاع از مصرف سيگار يا مواد توسط فرزندشان، بايد براي مشورت به مراکز بهداشتي درماني يا روان‌شناسان مجرب در زمينه اعتياد، مراجعه نمايند و از خود واکنش ناپخته‌اي نشان ندهند.
• والديني که سيگار، الکل و مواد مصرف مي‌کنند، بايد بدانند که کودکانشان آنها را الگو قرار مي‌دهند و از آنها تقليد مي‌کنند. پس با اين کارشان دارند خودشان احتمال اعتياد فرزندانشان را بالا مي‌برند.
• هيچ‌گاه نبايد کودکان را براي خريد سيگار و يا موارد مشابه ديگر (به خاطر آنکه از چيزي سر درنمي‌آورند) مأمور نمود.
• درگيري‌ها و کشمکش‌هاي خانوادگي مي‌تواند موجب طرد فرزندان و نيز گرايش آنها به اعتياد گردد. والدين بايد مراقب اين گونه رفتارهاي خود باشند.
منبع:http://www.salamat.com
/ج
تصور اعتياد فرزندان به ويژه در مناطقي که شيوع اعتياد در آن‌جا بيشتر است، از دغدغه‌هاي بزرگ والدين محسوب مي‌شود. اين قبيل والدين بايد توجه داشته باشند که الزاما با تغيير محل زندگي و يا فرستادن فرزندان به کلاس‌هاي مختلف آموزشي، امکان بيمه نمودن فرزندان در مقابل اعتياد وجود ندارد بلکه با آگاهي و به کار بستن نکات تربيتي و عمل‌گرايانه مي‌توان اين نگراني‌ها را به هوشياري تبديل نمود و موجبات ارتقاي سلامت خود و خانواده و محيط زندگي خود را فراهم آورد:
• والدين بايد بپذيرند احتمال اينکه فرزندشان به اعتياد مبتلا شود، وجود دارد و هيچ نوجوان و جواني از خطر اعتياد مصون نيست. پس بايد هميشه مراقب بود.
• والدين بايد در خصوص مواد شايع مورد مصرف در منطقه زندگي، شکل و اسامي رايج آنها، ابزارهاي مورد استفاده و حتي محدوده قيمتي مواد، اطلاعاتي داشته باشند. ضمنا آنها بايد نحوه تهيه و محل مصرف مواد، عوامل و موقعيت‌هايي که موجب مصرف مواد مي‌شود، علايم مصرف مواد و عوارض و خطرات کوتاه‌مدت و طولاني‌مدت مواد را بدانند.
• والدين نبايد اجازه مصرف هيچ نوع دارو بدون تجويز پزشک (حتي مصرف نيروزا در باشگاه‌هاي ورزشي)، سيگار و قليان و يا مصرف مواد را به فرزندان خود بدهند. والدين در واقع بايد الگوي رفتاري مناسبي براي فرزندانشان باشند.
• به محض اطلاع از مصرف سيگار يا مواد توسط فرزندشان، بايد براي مشورت به مراکز بهداشتي درماني يا روان‌شناسان مجرب در زمينه اعتياد، مراجعه نمايند و از خود واکنش ناپخته‌اي نشان ندهند.
• والديني که سيگار، الکل و مواد مصرف مي‌کنند، بايد بدانند که کودکانشان آنها را الگو قرار مي‌دهند و از آنها تقليد مي‌کنند. پس با اين کارشان دارند خودشان احتمال اعتياد فرزندانشان را بالا مي‌برند.
• هيچ‌گاه نبايد کودکان را براي خريد سيگار و يا موارد مشابه ديگر (به خاطر آنکه از چيزي سر درنمي‌آورند) مأمور نمود.
• درگيري‌ها و کشمکش‌هاي خانوادگي مي‌تواند موجب طرد فرزندان و نيز گرايش آنها به اعتياد گردد. والدين بايد مراقب اين گونه رفتارهاي خود باشند.
منبع:http://www.salamat.com
/ج
