به سوال کودک، جواب بدهيد
وقتي کودکم از من پرسيد «چرا تا يک جسميناگهان به سمت صورتم ميآيد، بي اختيار چشمهايم را ميبندم؟» هيچ پاسخ قابلتوجهي براي او نداشتم. چرا هفته نامه سلامت اين آموزشهاي ساده و در عين حال مهم را به ما ياد نميدهد؟
در پاسخ به اين سوال ميتوانيد به فرزندتان اينچنين توضيح بدهيد که: وقتي يک جسميغيرمنتظره به سمت صورتمان ميآيد، بي اختيار چشمهايمان را ميبنديم يا اگر دستمان را روي يک سطح داغ بگذاريم، خود به خود آن را کنار ميکشيم. هر دوي اين حرکتها نمونههايي از واکنشهاي انعکاسي دفاعي هستند.
واکنشهاي انعکاسي ما را قادر ميسازد که در مقابل چيزي که ممکن است خطرناک باشد به سرعت و قبل از انجام پردازش در مراکز عالي مغز واکنش نشان دهيم. ما اين واکنشهاي انعکاسي را نياموختهايم. آنها قبل از اينکه ما به دنيا بياييم مانند يک برنامه کامپيوتري روي سيستم عصبي ما نصب شده است. واکنش انعکاسي يک پاسخ خودبه خودي به محرکهاي آسيب رسان يا بالقوه خطرناک مثل حرارت ويا درد است. بدن شما بهطور خودکار خود را از چنين خطراتي دور ميکند، بدون آنکه لازم باشد شما به آن فکر کنيد. مثلا دست به طور ناگهاني به يک جسم تيز برخورد ميکند و يک گيرنده درد را در پوست شما تحريک ميکند. پيامها (ايمپالسهاي عصبي) از طريق نورون(سلول عصبي) حسي به طناب نخاعي ميرود که در آنجا پردازش و بلافاصله توسط يک نورون حرکتي به دست شما برميگردد.
پيامهاي عصبي بازگشتي به عضلات آن قسمت از دست وارد شده و با دستور انقباض به آن، موجب دور شدن دست از منبع تحريک درد ميشود. واکنشهاي انعکاسي در تمام اعضاي بدن به همين صورت عمل ميکنند، مثلا وقتي شما صداي بلند افتادن و يا شکستن يک جسم را ميشنويد ناگهان و بدون فکر کردن به آن، به سمت صدا بر ميگرديد. در چنين حالتي گوشتان امواج صوتي را ميشنود و نواحي از مغز که ازنظر تکاملي ابتدايي¬تر از مخ (قشرمغز) هستند و در ساقه¬ مغز قرار دارند، چشمهايتان را به سمت منشاء صدا متمرکز مي¬کنند.
منبع: http://www.salamat.com
در پاسخ به اين سوال ميتوانيد به فرزندتان اينچنين توضيح بدهيد که: وقتي يک جسميغيرمنتظره به سمت صورتمان ميآيد، بي اختيار چشمهايمان را ميبنديم يا اگر دستمان را روي يک سطح داغ بگذاريم، خود به خود آن را کنار ميکشيم. هر دوي اين حرکتها نمونههايي از واکنشهاي انعکاسي دفاعي هستند.
واکنشهاي انعکاسي ما را قادر ميسازد که در مقابل چيزي که ممکن است خطرناک باشد به سرعت و قبل از انجام پردازش در مراکز عالي مغز واکنش نشان دهيم. ما اين واکنشهاي انعکاسي را نياموختهايم. آنها قبل از اينکه ما به دنيا بياييم مانند يک برنامه کامپيوتري روي سيستم عصبي ما نصب شده است. واکنش انعکاسي يک پاسخ خودبه خودي به محرکهاي آسيب رسان يا بالقوه خطرناک مثل حرارت ويا درد است. بدن شما بهطور خودکار خود را از چنين خطراتي دور ميکند، بدون آنکه لازم باشد شما به آن فکر کنيد. مثلا دست به طور ناگهاني به يک جسم تيز برخورد ميکند و يک گيرنده درد را در پوست شما تحريک ميکند. پيامها (ايمپالسهاي عصبي) از طريق نورون(سلول عصبي) حسي به طناب نخاعي ميرود که در آنجا پردازش و بلافاصله توسط يک نورون حرکتي به دست شما برميگردد.
پيامهاي عصبي بازگشتي به عضلات آن قسمت از دست وارد شده و با دستور انقباض به آن، موجب دور شدن دست از منبع تحريک درد ميشود. واکنشهاي انعکاسي در تمام اعضاي بدن به همين صورت عمل ميکنند، مثلا وقتي شما صداي بلند افتادن و يا شکستن يک جسم را ميشنويد ناگهان و بدون فکر کردن به آن، به سمت صدا بر ميگرديد. در چنين حالتي گوشتان امواج صوتي را ميشنود و نواحي از مغز که ازنظر تکاملي ابتدايي¬تر از مخ (قشرمغز) هستند و در ساقه¬ مغز قرار دارند، چشمهايتان را به سمت منشاء صدا متمرکز مي¬کنند.
منبع: http://www.salamat.com