چون من بدو نامه زين ورق پيش شاعر : امير خسرو دهلوي راندم قلمي ز نکتهي خويش چون من بدو نامه زين ورق پيش کاي کرده لب تو گوش من باز از روح قدس شنيدم آواز بل جادويي حلال کردي ني آن رقم خيال کردي کاهل نشوي به سفتن در آن به که کنون، درين تفکر بهتر ز دو صد سبوي پر درد يک شيشه که خوش فرو توان برد در غايت آن به کوش باري هر گه که علم شدي به کاري ني از حشوات بي کرانه از اندک خوب شو فسانه بهتر زد و صد سبوي پر درد يک دانهي نار پخته،...