در آن ايام کز من دور شد بخت

در آن ايام کز من دور شد بخت شاعر : اوحدي مراغه اي سراسر کار من بي‌نور شد سخت در آن ايام کز من دور شد بخت تنم پر تب، دلم پرتاب ميکرد مرا دولت ز خود پرتاب ميکرد چو عنقا رفته، عزلت گير گشته در ايام جواني پير گشته نه دانش را وقوفي درعلاجم نه قوت را مجالي در مزاجم وز آن پشتم چو دال اندر کشيده تب ربعم به سال اندر کشيده نه خوردم دست ميداد و نه خفتم چه شبها اندرين معني که گفتم! چراغ دوده‌ي علم وطهارت فلک بر من بدين سان دور ميکرد گزيده...