مرغان اين چمن همه بي بال و بي پرند

مرغان اين چمن همه بي بال و بي پرند شاعر : خواجوي کرماني مردان اين قدم همه بي پا و بي سرند مرغان اين چمن همه بي بال و بي پرند با خاک ره برابر و از عرش برترند از جسم و جان بري و ز کونين فارغند نور مصورند نه شمع منورند روح مجسمند نه جسم مروحند در مجلس وجود شراب از عدم خورند بر عرصه‌ي حدوث قدم در قدم زنند نزل از رياض علوي روحانيان برند شرب از حياض قدسي کروبيان کنند شهباز عرشيند که در لامکان پرند کي آشيان نهند درين خاکدان از آنک اما بدان...