شنيدم که از نيکمردي فقير

شنيدم که از نيکمردي فقير شاعر : سعدي دل آزرده شد پادشاهي کبير شنيدم که از نيکمردي فقير ز گردن‌کشي بر وي آشفته بود مگر بر زبانش حقي رفته بود که زورآزماي است بازوي جاه به زندان فرستادش از بارگاه مصالح نبود اين سخن گفت، گفت ز ياران يکي گفتش اندر نهفت ز زندان نترسم که يک ساعت است رسانيدن امر حق طاعت است حکايت به گوش ملک باز رفت همان دم که در خفيه اين راز رفت نداند که خواهد در اين حبس مرد بخنديد کو ظن بيهوده برد بگفتا به خسرو بگو...