شنيدم که در خاک وخش از مهان

شنيدم که در خاک وخش از مهان شاعر : سعدي يکي بود در کنج خلوت نهان شنيدم که در خاک وخش از مهان که بيرون کند دست حاجت به خلق مجرد به معني نه عارف به دلق در از ديگران بسته بر روي او سعادت گشاده دري سوي او ز شوخي به بد گفتن نيکمرد زبان آوري بي‌خرد سعي کرد بجاي سليمان نشستن چو ديو که زنهار از اين مکر و دستان و ريو طمع کرده در صيد موشان کوي دمادم بشويند چون گربه روي که طبل تهي را رود بانگ دور رياضت کش از بهر نام و غرور برايشان تفرج...