وجود عاريتي دل درو نشايد بست

وجود عاريتي دل درو نشايد بست شاعر : سعدي همانکه مرهم جان بود دل به نيش بخست وجود عاريتي دل درو نشايد بست همي به عالم علوي رود ز عالم پست اگر جواهر ارواح در کشاکش نزع که شوق مي‌بستاند عنان عقل از دست بر آب ديده‌ي مهجور هم ملامت نيست که چون فرو دود آبش چو شاخ تر بشکست درخت سبز نمي‌بيني اي عجب در باغ که بامداد قيامت درو توان پيوست چگونه تلخ نباشد شب فراق کسي بر آب و باد کجا باشد اعتماد نشست؟ جهان بر آب نهادست و زندگي بر باد که خيمه برکن...