هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد شاعر : فخرالدين عراقي باشد که چو روز آيد بروي گذرت افتد هر شب دل پر خونم بر خاک درت افتد آن کس که به اميدي بر خاک درت افتد زيبد که ز درگاهت نوميد نگردد باز از بخت بدم گويي خود بيشترت افتد آيم به درت افتم، تا جور کني کمتر آخر به غلط روزي بر من گذرت افتد من خاک شوم، جانا، در رهگذرت افتم بد رفت، ندانستم، گفتم: مگرت افتد گفتم که: بده دادم، بيداد فزون کردي ناگاه چو وابيني رايي دگرت افتد در عمر اگر يک دم خواهي...