آن در که بسته بايد تا چند باز دارم

آن در که بسته بايد تا چند باز دارم شاعر : عطار کامروز وقتش آمد کان در فراز دارم آن در که بسته بايد تا چند باز دارم گويد مگوي يعني برگ مجاز دارم با هر که از حقيقت رمزي دمي بگويم در جان خويش گفتم چندان که راز دارم تا لاجرم به مردي با پاره پاره جاني در چشم من فروشد چون چشم باز دارم چون اين جهان و آن يک با صد جهان ديگر تا اين شود چون آن يک کاري دراز دارم چيزي برفت از من و اينجا نماند چيزي جان من است جانان، جان دلنواز دارم جاني که داشتم من،...