ريشه‌هاي رواني دعوا پس از تصادف
نويسنده:دكتر سيدوحيد شريعت
توي ترافيک عصرگاهي پشت فرمان اتومبيل‌تان نشسته‌ايد و خسته از کار روزانه خدا خدا مي‌کنيد که گره ترافيک باز شود و زودتر برسيد و کمي استراحت کنيد. اما يکي از اين راننده‌هاي به اصطلاح زرنگ که سعي مي‌کند خودش را در اين ازدحام ولو چند سانتي‌متر جلوتر بکشد، آينه اتومبيل شما را هم با خود مي‌برد. چشم‌غره‌اي به او مي‌رويد و واقعا نمي‌دانيد چه‌طور بايد اين مورد جديد را هم بر اعصاب‌خوردي‌هاي ديگر اضافه کنيد.
در زندگي شهري امروز متاسفانه آن‌قدر با مسايل متعدد مواجه هستيم که حتي وجود يکي از آنها هم کافي است که کاسه صبر و تحمل‌مان را براي آن روز لبريز کند. مشکلات اقتصادي، خانوادگي و... باعث مي‌شود جايي براي ناکامي‌هاي جديد وجود نداشته باشد.
همان‌طور که شايد قبلا هم از من شنيده باشيد اين روحيه دمغ، خودش را در بخش‌هاي مختلف زندگي فردي، خانوادگي، اجتماعي و صد البته نوع رانندگي‌مان نشان مي‌دهد. براي همين است که گاهي شاهديم بعضي‌ها پس از يک تصادف جزيي از اتومبيل خود پياده مي‌شوند و با هم دعوا مي‌کنند. البته مقوله دعوا کردن پس از تصادف يک موضوع چندعلتي است. شايد نداشتن ذخيره رواني و لبريز شدن کاسه صبر افراد تنها يکي از آن علل باشد چون در نقطه مقابل نيز مي‌بينيم افراد پس از تصادف، با احترام از اتومبيل پياده مي‌شوند و عذرخواهي کرده و اوراق بيمه را رد و بدل مي‌کنند. در واقع مي‌گويند علاوه بر خسارت مالي حاضر نيستيم به جسم يکديگر نيز خسارت بزنيم.
شايد تيپ شخصيتي افراد، توانايي تحمل ناکامي‌ها و از همه مهم‌تر داشتن الگوهاي عملي که در چنين موقعيت‌هايي نقش کليدي را ايفا مي‌کند، در نوع واکنش افراد در چنين موقعيت‌هايي داراي اهميت فراوان باشد. از پسر نوجواني که مي‌بيند پدرش تنها به خاطر پيچيدن يک ماشين جلوي اتومبيل خود، پياده مي‌شود و کتک‌کاري به راه مي‌اندازد چه انتظاري مي‌توان داشت؟ او پدر را الگوي عملي خود قرار مي‌دهد و در موقعيت‌هاي مشابه مانند پدر رفتار خواهد کرد. از ديگر علل دعوا کردن پس از تصادف فشار رواني و ناراحتي است که به‌خاطر ضرر مالي وارد شده و البته پوشش ناکافي بيمه‌ها براي جبران اين خسارت ذهن افراد را مشغول مي‌کند. اگر بيمه‌ها براي پرداخت اين خسارت‌ها شرايط تسهيل‌شده‌اي داشتند، اگر فرد مي‌دانست که مجبور نيست ساعات طولاني را درگير ادارات مربوطه براي اخذ خسارت و يا تعمير اتومبيل خود کند، شايد بهتر مي‌توانست هيجان آن لحظه را مديريت کند و خشم خود را کنترل نمايد.
منبع:www.salamat.com
/ج
در زندگي شهري امروز متاسفانه آن‌قدر با مسايل متعدد مواجه هستيم که حتي وجود يکي از آنها هم کافي است که کاسه صبر و تحمل‌مان را براي آن روز لبريز کند. مشکلات اقتصادي، خانوادگي و... باعث مي‌شود جايي براي ناکامي‌هاي جديد وجود نداشته باشد.
همان‌طور که شايد قبلا هم از من شنيده باشيد اين روحيه دمغ، خودش را در بخش‌هاي مختلف زندگي فردي، خانوادگي، اجتماعي و صد البته نوع رانندگي‌مان نشان مي‌دهد. براي همين است که گاهي شاهديم بعضي‌ها پس از يک تصادف جزيي از اتومبيل خود پياده مي‌شوند و با هم دعوا مي‌کنند. البته مقوله دعوا کردن پس از تصادف يک موضوع چندعلتي است. شايد نداشتن ذخيره رواني و لبريز شدن کاسه صبر افراد تنها يکي از آن علل باشد چون در نقطه مقابل نيز مي‌بينيم افراد پس از تصادف، با احترام از اتومبيل پياده مي‌شوند و عذرخواهي کرده و اوراق بيمه را رد و بدل مي‌کنند. در واقع مي‌گويند علاوه بر خسارت مالي حاضر نيستيم به جسم يکديگر نيز خسارت بزنيم.
شايد تيپ شخصيتي افراد، توانايي تحمل ناکامي‌ها و از همه مهم‌تر داشتن الگوهاي عملي که در چنين موقعيت‌هايي نقش کليدي را ايفا مي‌کند، در نوع واکنش افراد در چنين موقعيت‌هايي داراي اهميت فراوان باشد. از پسر نوجواني که مي‌بيند پدرش تنها به خاطر پيچيدن يک ماشين جلوي اتومبيل خود، پياده مي‌شود و کتک‌کاري به راه مي‌اندازد چه انتظاري مي‌توان داشت؟ او پدر را الگوي عملي خود قرار مي‌دهد و در موقعيت‌هاي مشابه مانند پدر رفتار خواهد کرد. از ديگر علل دعوا کردن پس از تصادف فشار رواني و ناراحتي است که به‌خاطر ضرر مالي وارد شده و البته پوشش ناکافي بيمه‌ها براي جبران اين خسارت ذهن افراد را مشغول مي‌کند. اگر بيمه‌ها براي پرداخت اين خسارت‌ها شرايط تسهيل‌شده‌اي داشتند، اگر فرد مي‌دانست که مجبور نيست ساعات طولاني را درگير ادارات مربوطه براي اخذ خسارت و يا تعمير اتومبيل خود کند، شايد بهتر مي‌توانست هيجان آن لحظه را مديريت کند و خشم خود را کنترل نمايد.
منبع:www.salamat.com
/ج
