ورزش قندتان را مي‌سوزاند
نويسنده:دکتر ايرج خسرونيا/ متخصص داخلي
بيماري ديابت به علت ناتواني بدن در توليد انسولين يا کاهش آن در سوخت و ساز مواد قندي پديد مي‌آيد. امروزه ديابت يکي از مهم‌ترين مشکلات بهداشتي، درماني، اجتماعي و اقتصادي جهان به شمار مي‌رود به طوري که بيش از 150 ميليون نفر در دنيا مبتلا به اين بيماري هستند. يکي از بهترين شيوه‌هاي کنترل ديابت، ورزش و تحرک جسماني است.
ورزش، گلوکز و گليکوژن را در داخل ماهيچه‌هاي بدن مي‌سوزاند. البته اين پديده در صورتي روي مي‌دهد که ديابت کنترل شده باشد. در حين و بعد از ورزش، قندخون وارد ماهيچه‌ها مي‌شود و سطح گلوکز و گليکوژن را به حد طبيعي مي‌رساند. وجود برنامه‌هاي منظم ورزشي افراد ديابتي عکس‌العمل شديد انسولين را از بين مي‌برد چون عضلات و کبد عادت مي‌کنند که گليکوژن بيشتري ذخيره کنند.
در سال 1926 مشخص شد که ورزش مي‌تواند اثر انسولين را در پايين آوردن قندخون بيشتر کند، بنابراين نياز به انسولين را در بيماران وابسته به انسولين کاهش مي‌دهد. در اين تحقيقات همچنين مشخص شد که ورزش منظم در بيماران ديابتي اساس درمان است.
افراد مبتلا به ديابت که ورزش مي‌کنند همچنين بايد دقت کنند که فعاليت‌هاي بدني چگونه بر متابوليسم قندخون اثر مي‌گذارد و آثار مفيدي براي سلامت آنها دارد. البته ورزش حتي براي افراد سالم نيز خطرهاي اندکي دارد و اين خطرها فقط براي افراد ديابتي نيست. مهم‌ترين فوايد ورزش براي ديابتي‌ها را مي‌توان در نکات زير خلاصه کرد:
کنترل بيماري ديابت: در ورزش‌هاي طولاني‌مدت مشاهده شده است که حساسيت سلول‌ها به انسولين افزايش مي‌يابد. اين امر در بهبود وضعيت ديابت، به خصوص در افراد غيروابسته به انسولين بسيار با اهميت است. ورزش اگر در شرايط مناسب صورت گيرد يعني بيمار قندخون به نسبت کنترل شده داشته باشد، غلظت گلوکز پلاسما را ثابت نگه مي‌دارد. علت اين پديده توازن ميان برداشت گلوکز به وسيله عضلات و توليد متقابل گلوکز در کبد است.
افزايش اعتماد به نفس: به نظر مي‌رسد احساسات افراد ديابتي تا حدي نيز به حفظ قندخون در سطح طبيعي وابسته باشد. بيشتر افراد ديابتي احتمالا ناراحتي و از دست دادن کنترل احساسات را هم‌زمان با سطح قندخون بسيار بالا يا بسيار پايين تجربه کرده‌اند. هنگامي که غلظت قندخون در حد طبيعي است، احساسات در اين افراد تا حد زيادي بهبود مي‌يابد. احساس بهبود با فعاليت‌هاي ورزش مداوم و ورود اين برنامه در زندگي افراد پديد خواهد آمد.
بهترين زمان پيشنهاد شده براي ورزش در ديابتي‌هاي وابسته به انسولين، پس از ميان وعده‌هاي بعدازظهر و پيش از شام است.
يکي دو ساعت بعد از صرف غذا ورزش کنيد.
مصرف 20 تا 40 گرم کربوهيدرات اضافي پيش از ورزش و در يک ساعت در طول ورزش توصيه مي‌شود.
از ورزش‌هاي سنگين در هنگامي که انسولين تزريق شده خودداري کنيد.
قسمت‌هايي از بدن که انسولين در آنها تزريق نشده است را بيشتر حرکت دهيد تا از جذب سريع انسولين جلوگيري شود.
ميزان انسولين تزريقي بايد در ورزش‌هايي مانند کوهنوردي به ميزان 30 تا 50 درصد کاهش يابد.
منبع: http://www.salamat.com
ورزش، گلوکز و گليکوژن را در داخل ماهيچه‌هاي بدن مي‌سوزاند. البته اين پديده در صورتي روي مي‌دهد که ديابت کنترل شده باشد. در حين و بعد از ورزش، قندخون وارد ماهيچه‌ها مي‌شود و سطح گلوکز و گليکوژن را به حد طبيعي مي‌رساند. وجود برنامه‌هاي منظم ورزشي افراد ديابتي عکس‌العمل شديد انسولين را از بين مي‌برد چون عضلات و کبد عادت مي‌کنند که گليکوژن بيشتري ذخيره کنند.
ورزش و بيماران ديابتي
تاريخچه و فوايد ورزش
در سال 1926 مشخص شد که ورزش مي‌تواند اثر انسولين را در پايين آوردن قندخون بيشتر کند، بنابراين نياز به انسولين را در بيماران وابسته به انسولين کاهش مي‌دهد. در اين تحقيقات همچنين مشخص شد که ورزش منظم در بيماران ديابتي اساس درمان است.
افراد مبتلا به ديابت که ورزش مي‌کنند همچنين بايد دقت کنند که فعاليت‌هاي بدني چگونه بر متابوليسم قندخون اثر مي‌گذارد و آثار مفيدي براي سلامت آنها دارد. البته ورزش حتي براي افراد سالم نيز خطرهاي اندکي دارد و اين خطرها فقط براي افراد ديابتي نيست. مهم‌ترين فوايد ورزش براي ديابتي‌ها را مي‌توان در نکات زير خلاصه کرد:
کنترل بيماري ديابت: در ورزش‌هاي طولاني‌مدت مشاهده شده است که حساسيت سلول‌ها به انسولين افزايش مي‌يابد. اين امر در بهبود وضعيت ديابت، به خصوص در افراد غيروابسته به انسولين بسيار با اهميت است. ورزش اگر در شرايط مناسب صورت گيرد يعني بيمار قندخون به نسبت کنترل شده داشته باشد، غلظت گلوکز پلاسما را ثابت نگه مي‌دارد. علت اين پديده توازن ميان برداشت گلوکز به وسيله عضلات و توليد متقابل گلوکز در کبد است.
افزايش اعتماد به نفس: به نظر مي‌رسد احساسات افراد ديابتي تا حدي نيز به حفظ قندخون در سطح طبيعي وابسته باشد. بيشتر افراد ديابتي احتمالا ناراحتي و از دست دادن کنترل احساسات را هم‌زمان با سطح قندخون بسيار بالا يا بسيار پايين تجربه کرده‌اند. هنگامي که غلظت قندخون در حد طبيعي است، احساسات در اين افراد تا حد زيادي بهبود مي‌يابد. احساس بهبود با فعاليت‌هاي ورزش مداوم و ورود اين برنامه در زندگي افراد پديد خواهد آمد.
آثار ورزش در افراد ديابتي وابسته به انسولين
بهترين زمان پيشنهاد شده براي ورزش در ديابتي‌هاي وابسته به انسولين، پس از ميان وعده‌هاي بعدازظهر و پيش از شام است.
6 نکته پاياني
يکي دو ساعت بعد از صرف غذا ورزش کنيد.
مصرف 20 تا 40 گرم کربوهيدرات اضافي پيش از ورزش و در يک ساعت در طول ورزش توصيه مي‌شود.
از ورزش‌هاي سنگين در هنگامي که انسولين تزريق شده خودداري کنيد.
قسمت‌هايي از بدن که انسولين در آنها تزريق نشده است را بيشتر حرکت دهيد تا از جذب سريع انسولين جلوگيري شود.
ميزان انسولين تزريقي بايد در ورزش‌هايي مانند کوهنوردي به ميزان 30 تا 50 درصد کاهش يابد.
منبع: http://www.salamat.com
