علت دشمنی دولتهای غربی
مخالفت ما با فرهنگ غرب، علت دشمني دولتهاي غربي
شما مي بينيد که در همين کشور ما، يک روز بي حجابي را اجباري کردند؛ اما احدي در دنيا اعتراض نکرد که چرا بي حجابي را اجباري مي کنيد! در کشور همسايه ي ما ترکيه، بي حجابي را اجباري کردند و تا همين اواخر هم حتي بعضي از دولتهاي ترکيه، همين اجبار و الزام را ادامه مي دادند - که نمونه هايي در همين سالهاي اخير ديده شد - اما هيچ کس در دنيا اعتراض نکرد و اعتراض نمي کند!
بالاتر از اين، در کشورهاي اروپايي که خودشان را پيشرفته مي دانند و در ادعا و تبليغات، مسايل حقوق بشر و آراي انسانها برايشان حايز اهميت است - يعني فرانسه و انگليس - اجازه ندادند که چند نفر زن يا دختر مسلمان، با حجاب اسلامي رفت و آمد کنند و به مدارس بروند! اين جا اجبار و الزام را جايز مي شمارند و در آن ايراد و عيبي نمي بينند؛ اما جمهوري اسلامي به خاطر اين که حجاب را در جامعه الزامي مي داند، همه ي اين محافل، آن را در مورد اعتراض قرار مي دهند! اگر الزام زنان به شکلي از لباس و زي ايراد دارد، ايراد آن بيشتر از الزام به حجاب است؛ زيرا اين به سلامت نزديکتر است. حداقل اين است که اين دو، با يک نظر ديده بشود؛ اما غرب اين طوري عمل نمي کند .
غرب، جمهوري اسلامي را به عنوان کشوري که در آن، لباس زنان شکل الزامي دارد، مورد انتقاد قرار مي دهد؛ اما آن دولتهايي که برهنگي و نبودن حجاب ميان زن و مرد را الزامي مي کنند، آنها را مورد انتقاد قرار نمي دهد! اين براي چيست؟ براي همين است که اين برخلاف فرهنگ پذيرفته شده ي غرب است. اينها روي اين مسأله به شدت حساسند.
غرب، روي رواج مشروبات الکلي حساس است و آن را به عنوان يک نکته ي مثبت در ملتها و در عادات و آداب آنها مي شمارند. اگر در يک کشور، مشروبات الکلي ممنوع بود و مصرف کردن آن مجازات داشت، غربيها حساسيت نشان مي دهند و اين را ارتجاع به حساب مي آورند؛ اما اگر در کشوري مشروبات الکلي آزاد و مجاز و رايج باشد و حکومت نسبت به آن حساسيتي نشان ندهد، بلکه ترويج بکند، اين را مستحسن مي شمارند!
منبع:حديث ولايت ، جلد چهارم، ص 53-52
/ع
مقام معظم رهبری(مدظله العالی) می فرمایند:
شما مي بينيد که در همين کشور ما، يک روز بي حجابي را اجباري کردند؛ اما احدي در دنيا اعتراض نکرد که چرا بي حجابي را اجباري مي کنيد! در کشور همسايه ي ما ترکيه، بي حجابي را اجباري کردند و تا همين اواخر هم حتي بعضي از دولتهاي ترکيه، همين اجبار و الزام را ادامه مي دادند - که نمونه هايي در همين سالهاي اخير ديده شد - اما هيچ کس در دنيا اعتراض نکرد و اعتراض نمي کند!
بالاتر از اين، در کشورهاي اروپايي که خودشان را پيشرفته مي دانند و در ادعا و تبليغات، مسايل حقوق بشر و آراي انسانها برايشان حايز اهميت است - يعني فرانسه و انگليس - اجازه ندادند که چند نفر زن يا دختر مسلمان، با حجاب اسلامي رفت و آمد کنند و به مدارس بروند! اين جا اجبار و الزام را جايز مي شمارند و در آن ايراد و عيبي نمي بينند؛ اما جمهوري اسلامي به خاطر اين که حجاب را در جامعه الزامي مي داند، همه ي اين محافل، آن را در مورد اعتراض قرار مي دهند! اگر الزام زنان به شکلي از لباس و زي ايراد دارد، ايراد آن بيشتر از الزام به حجاب است؛ زيرا اين به سلامت نزديکتر است. حداقل اين است که اين دو، با يک نظر ديده بشود؛ اما غرب اين طوري عمل نمي کند .
غرب، جمهوري اسلامي را به عنوان کشوري که در آن، لباس زنان شکل الزامي دارد، مورد انتقاد قرار مي دهد؛ اما آن دولتهايي که برهنگي و نبودن حجاب ميان زن و مرد را الزامي مي کنند، آنها را مورد انتقاد قرار نمي دهد! اين براي چيست؟ براي همين است که اين برخلاف فرهنگ پذيرفته شده ي غرب است. اينها روي اين مسأله به شدت حساسند.
غرب، روي رواج مشروبات الکلي حساس است و آن را به عنوان يک نکته ي مثبت در ملتها و در عادات و آداب آنها مي شمارند. اگر در يک کشور، مشروبات الکلي ممنوع بود و مصرف کردن آن مجازات داشت، غربيها حساسيت نشان مي دهند و اين را ارتجاع به حساب مي آورند؛ اما اگر در کشوري مشروبات الکلي آزاد و مجاز و رايج باشد و حکومت نسبت به آن حساسيتي نشان ندهد، بلکه ترويج بکند، اين را مستحسن مي شمارند!
منبع:حديث ولايت ، جلد چهارم، ص 53-52
/ع
