مهجوریت آموزه های سیاسی و اجتماعی قرآن در دانشگاهها
دانشگاه مبدأ تحولات جامعه است[8]و پیشرفت یک کشور به دانشگاه آن بستگی دارد.[9] اما امروزه قرآن کریم، بویژه آموزه های سیاسی و اجتماعی آن در سطح جامعه و همچنین در دانشگاه ها مهجور واقع شده است. از سویی به گفته-ی اقبال لاهوری از حدود چهارصد سال پیش، به تدریج یک نوع رکود و رخوت علمی و دینی جهان اسلام را فراگرفته است.[10] از سوی دیگر نظام آموزشی کشورهای اسلامی برگردانى از نظام آموزشىكشورهاى غربى است و طبیعتا در دانشگاهها به ابعاد سیاسی و اجتماعی قرآن کریم پرداخته نمیشود. یکی از مصادیق غفلت از قرآن در دانشگاهها، نپرداختن پژوهشهای دانشگاهی به موضوعات کاربردی و مورد نیاز جامعه به شمار میرود.[11]
پیامدهای مهجوریت قرآن در دانشگاه ها
امروزه برخی از دانشگاهیان دچار ازخودباختگی فرهنگی شده و میل شدید به فرهنگ و علوم غرب پیدا کرده اند و ضمن محکوم کردن فرهنگ خود، فرهنگ غرب را نجات دهند ه ی خود می پندارند. برای نمونه دکتر «طه حسین» (1889- 1973 م) (به عنوان رئیس دانشگاه اسکندریه مصر)، در رادیو درباره ی لزوم تغییر حروف عربی به لاتینی سخنرانی می کند و «سلامه موسی»[21] (1888- 1985 م) جامعه-شناس مصري سوسياليست، به مسخره کردن قواعد صرف زبان عربی می پردازد و زبان لاتینی را زبان علوم و فنون معرفی می کند.[22]
همچنین ایجاد ناامیدی از دین و قرآن در جوانان و دانشجویان از جمله پیامدهاست. عمل نکردن به آموزه های سیاسی و اجتماعی قرآن، این پیامد را در دانشگاه ها به دنبال خواهد داشت که دانشجو بگوید: «دین بی ارزش است، زیرا موجود با ارزش، ارزش آن از آثارش روشن میگردد و من در اجتماع اثری از دین نمی بینم.»[23]امام خمینی (ره) به تلاش دشمنان در جهت درست کردن دانشگاه استعماری اشاره می کند و هدف آن را در این می داند که مسلمانان را عقب مانده نگه دارند و از رشد علمی و آگاهی اجتماعی و سیاسی آنان جلوگیری کنند.[24] همچنین ایشان به وابستگی تعلیم و تربیت به غرب اذعان میکند.[25] بنابراین هنگامی که آموزه های اجتماعی و سیاسی قرآن مهجور واقع شود، مراکز علمی جامعه بویژه دانشگاه ها با از دست دادن استقلال خویش، به بیگانگان وابسته می گردند.
راه های مهجوریت زدایی از قرآن در دانشگاه ها
برای اینکه آموزه های سیاسی و اجتماعی قرآن از مهجوریت بیرون آید، باید در دانشگاه ها و سایر مراکز علمی و پژوهشی به فعالیت های علمی و تحقیقی در این زمینه اهتمام ویژه ای شود تا معارف قرآن کریم در سراسر جامعه ترویج یافته و آن مفاهیم مورد عمل همگان قرار گیرد.مصلحان دینی و اجتماعی نیز بر این نکته اذعان دارند. سیدجمال برآن است که قرآن و علم با هم تناقضی ندارند،[27] پس باید با علوم جدید دنیا آشنا شد، ولو اینکه خاستگاه این دانش ها غرب باشد. به نظر می رسد اقداماتی مانند تبدیل اهداف دانشگاه ها از اهداف کمی به کیفی، واگذارى پروژههاى پژوهشى توسط مراكز علمى فرهنگى و دولتى و غيردولتى به محققان، اهتمام جدی به فراگیری زبانهای خارجی[28]، جنبش نرم افزاری و تولید علم[29]، تغییر نظام آموزشی از حفظ کردن به دانستن[30]، اهتمام به مطالعه[31]، ايجاد فرصتهاى مطالعاتى براى پژوهشگران جهت ارتقاى سطح علمى و اطلاعاتى آنان، شركت دادن نتايج تحقيقات در مراکز علمی و سیاسی داخل و خارج از کشور، ایجاد تغییر در سرفصل دروس رشته های دانشگاهی و بها دادن به آموزه های قرآنی، افزایش سطح همکاری با دانشگاه های معتبر خارجی، حمایت مادی و معنوی از دانشگاهیان و تشویق پژوهشگران عرصه ی قرآنی می-تواند از جمله راهکارهایی برای کاربردی کردن آموزه های سیاسی و اجتماعی قرآن در قالب مسائل علمی و پژوهشی مطرح گردد.
قرآنی کردن فضای عمومی دانشگاه ها
رهبر معظم انقلاب حضرت آیت الله خامنه ای اصلاح دانشگاه را یک امر اساسی دانسته،[37] برخی از ویژگی های اسلامی شدن دانشگاه ها را تبیین می کند؛ از جمله اینکه در دانشگاه ها، اسلام و قرآن اصالت داشته باشد، روش ها و روابط کاملا اسلامی باشد، دانشگاه مرکز تربیت متخصص متعهد باشد، ارزش-های قرآنی در دانشگاه حاکم باشد، به علم اهتمام زیادی داده شود، افراد شایسته مدیریت دانشگاه ها را داشته باشند و...[38]
یکی از راه های قرآنی کردن دانشگاه ها، علم دینی[39] است. دینی بودن یک علم مبتنی بر ساختار درونی آن است و تا زمانی که علم هویتی غیر دینی داشته باشد و به صورت آشکار و یا پنهان از متافیزیک، یا اصول موضوعه ای کفرآمیز و لائیک برخوردار باشد، یک نهاد آموزشی غیر دینی را پدید می آورد. محیط دانشگاهی باید با علوم الهی و آموزه های قرآن آشنا باشد تا در مواجهه با علوم وارداتی از بیگانگان، خود را حفظ کند و حالت انفعال نداشته باشد. اگر فضای مطلوب علمی ایجاد شود، نخبگان در جامعه ی خود خواهند بود و پدیده ای به نام فرار مغزها به وجود نخواهد آمد.[40]
پي نوشت ها :
[1] - ر.ک: إبن منظور، أبی الفضل جمال الدین محمد بن مکرم، لسان العرب (15 ج)، دار بیروت للطباعة و النشر، 1410 ه- 1990 م، ج 5، ص 250؛ جوهری، الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة) (6 ج)، تحقیق احمد عبدالغفور عطار، بیروت، دارالعلم للملایین، الرابعة، 1407 ق (1987م)، ج 2، ص 851؛ابن فارس، ابوالحسن احمد بن فارس بن زکریا، معجم مقاييس اللغة (6 ج)، تحقیق عبد السلام محمد هارون، بیروت، دار الفكر، 1399ه - 1979م، ج 6، ص 34
[2] - ر.ک: إبن منظور، پیشین، ص 252؛ الزبیدی، سیدمحمد مرتضی بن محمد الحسینی، تاج العروس من جواهر القاموس (40 ج)، تحقیق عبدالمنعم خلیل ابراهیم و کریم سیدمحمد محمود، بیروت، دارالکتب العلمیة، الاولی، 2007 م، ج 14، ص 221؛ انیس ابراهیم، منتصر عبدالحلیم، الصوالحی عطیه، خلف الله احمد محمد، المعجم الوسیط، تهران، نشر فرهنگ اسلامی، پنجم، 1374، ص 973
[3] - الفراهیدی، أبی عبدالرحمن الخلیل بن أحمد، کتاب العین (8 ج)، تحقیق مهدی مخزومی و ابراهیم سامرائی، قم، دارالهجرة، الاولی، 1405 ق، ج 1، ص 387؛ این معنا در لسان العرب نیز آمده است. ر.ک: إبن منظور، پیشین، ص 252؛ الزبیدی، پیشین، ص 224
[4] - ر.ک: الفراهیدی، پیشین، همان
[5] - «هجر یهجر» با مصدر «هجر» یا «هجران» در مفردات راغب چنین معنا شده است: «مفارقه الانسان غیره اما بالبدن او باللسان او بالقلب» ر.ک: راغب، حسين بن محمد، المفردات في غريب القرآن، بیروت، دارالمعرفه، اول، 1418 ق، ص 833؛ الزبیدی، پیشین، ص 217
[6] - ر.ک: مصطفوی، حسن، التحقیق فی كلمات القرآن، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، اول، 1369، ج11، ص240
[7] - امام خمینی (ره)، صحیفه امام، تهران، موسسه تنظيم و نشر آثار امام (ره)، دوم، 1379، ج12، ص 320
[8] - ر.ک: امام خمینی (ره)، صحیفه نور، تهران، مرکز مدارک فرهنگی انقلاب اسلامی،۱۳۶۱، ج 7، ص 61
[9] - ر.ک: همان، ج 1، ص 18
[10] - ر.ک: رشاد، علی اکبر، احیای دین و اصلاح دین داری، مجله قبسات، ش 22، ص 4
[11] - از بین حدود 1300 پایان نامه قرآنی تا سال 1379، تنها حدود 26 پایان نامه به موضوعات کاربردی پرداخته اند؛ به طوری که در برخی از سال ها مانند سال 1369، 1374 و 1376 هیچ پایان نامه ی کاربردی به چشم نمیخورد و در دیگر سال ها نیز بسیار اندک در حد چند پایان نامه به صورت کاربردی نوشته شده است. ر.ک: نکونام و شاکر، گفتگوهای قرآنی، (بررسی کمی و کیفی پایان نامه های قرآنی)، رشت، کتاب مبین، اول، 1380، ص 344
[12] - ر.ک: صحیفه امام، ج 5، ص 264
[13] - ر.ک: همان، ج 6، ص 34
[14] - ر.ک: همان، ج 5، ص 264- 265
[15] - ر.ک: همان، ص 263
[16] - ر.ک: صحیفه نور، ج12، ص 52؛ ج 21، ص 182
[17] - صحيفه امام، ج2، ص 322
[18] - ر.ک: صحیفه امام، ج 9، ص 75
[19]- صحيفه امام، ج12، ص 292
[20] - ر.ک: صحيفه امام، ج 13، ص 142؛ ج 16، 189
[21] - ر.ک: لوین، زالمان ایساکویچ، اندیشه ها و جنبش های نوین سیاسی اجتماعی در جهان عرب، ترجمه یوسف عزیزی بنی طرف، تهران، علمی و فرهنگی، چاپ اول، 1378، ص 238-239
[22] - ر.ک: غزالی، محمد، اسلام و بلاهای نوین (ظلام من الغرب)، ترجمه ی زمانی، مصطفی، تهران، فراهانی، بی تا، ص 74
[23] - ر.ک: همان ص 114
[24] - ایشان به گفته ی جوانان اشاره می کند که دولت های استعماری از پیشرفت علمی آنان ممانعت می کنند و به جوانانی هم که برای تحصیل به خارج می روند، علم و آگاهی زیادی انتقال نمی دهند و سعی در تربیت استعماری دانشجویان دارند. ر.ک: صحیفه نور، ج 2، ص 127؛ ج 3، ص 214
[25] - ر.ک: صحيفه امام، ج9، ص 166
[26] - ر.ک: صحیفه نور، ج 9، ص 185
[27] - ر.ک: لوین، زالمان ایساکویچ، پیشین، ص 109
[28] - امام خميني (ره) معتقد است که لازمه ی تبلیغ قرآن در جهان، دانستن زبان های خارجی است و برای این هدف باید به فراگیری زبان های خارجی پرداخت. ایشان یاد گرفتن زبان را از واجبات می داند که حتما لازم است. (ر.ک: صحیفه امام، ج 18، ص 105)
[29] - حدود ده سال پیش جنبش نرم افزاری و تولید علم در همه ی زمینه ها و از جمله علوم انسانی از سوی رهبر معظم انقلاب مطرح گردید. ر.ک: موسی پور، میثم، منشور دولت اسلامی، قم، پرتو ولایت، چاپ ششم، 1387، ص 271
[30] - ر.ک: فریر، پائولو، کنش فرهنگ برای آزادی، ترجمه احمد بیرشک، تهران، خوارزمی، 1364، ص 15
[31] - قابل ذکر اینکه در جامعهی ما، حدود 7 درصد مردم اهل مطالعه هستند و نیم درصد جامعه به کتابخانه مراجعه میکنند. جهت اطلاع بیشتر ر.ک: رجبزاده، احمد، گزارش مصرف کالاهای فرهنگی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، 1380، ص 48- 50
[32] - ر.ک: صحيفه امام، ج20، ص 93
[33] - ر.ک: همان، ج19، ص 377
[34] - ر.ک: همان، ج 18، ص 299
[35] - ر.ک: همان، ج 18، ص 355 ـ 356
[36] - ر.ک: همان، ج 15، ص 415
[37] - خامنه ای، آیت الله سیدعلی، دانشگاه و دانشجو، نگرانی ها، امیدها و انتظارات در رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی، موسسه فرهنگی قدر ولایت، تهران، قدر ولایت، چاپ سوم، 1386، ص 210
[38] - ر.ک: همان، ص 204- 212
[39] - Religious Science، منظور از علم دینی، ساماندهی علوم بر پایهی روشهای معتبر از نظر دین است.
[40] - ر.ک: موسی پور، میثم، پیشین، ص 276- 277
ارسال توسط كاربر محترم:ashrafyamin