ناخن فرورونده
گوشه کردن ناخن يکي از شايع ترين مشکلاتي است که در انگشت هاي شصت پا بروز مي کند.اين عارضه به طور معمول به علت رشد بيشتر ناخن در بافت کناري خود و فرو رفتن به قسمت هاي عمقي تر پديد مي آيد.بيشتر مواقع ناخن فرورونده تنها در انگشت شصت پا به وجود مي آيد؛ اما، بندرت در ديگر انگشت هاي پا و حتي در ناخن هاي انگشتان دست نيز ديده مي شود.سن معمول ظهور اين بيماري به طور متوسط از دوران بلوغ تا سي سالگي است.در آقايان همراه با افزايش توليد و ترشح هورمون هاي جنسي (تستوسترون)احتمال گوشه کردن ناخن بالا مي رود.
به پا کردن کفش هاي نوک تيز و تنگ (به ويژه در خانم هايي که عادت به پوشيدن کفش هاي پاشنه بلند دارند) به علت وارد آمدن فشار خارجي به ناخن ها، از مهم ترين عوامل مستعد کننده اين عارضه است.
افراد ديابتي، چاق و مبتلايان به سرطان هاي بستر ناخن نيز مستعد گوشه کردن ناخن هستند.به پا داشتن جوراب به مدت طولاني (بالاخص در آب و هواي گرم)کار کردن در زمين هاي کشاورزي، حمام ها و ديگر مناطق مرطوب نه تنها به رشد ناخن کمک کرده،بلکه زمينه جايگزيني و رشد انواع قارچ ها و باکتري ها در مواضع بيماري را تشديد مي کند.از آن جا که خون رساني به ناخن هاي دست در مقايسه با ناخن هاي پا به نحو مؤثرتري صورت مي گيرد؛ در نتيجه، ناخن هاي دست سه برابر سريع تر از ناخن هاي پا رشد مي کنند و چون ما به طور طبيعي از دستان خود بيشتر بهره برده و روي آنها دقت بيشتري داريم،اکثر اوقات ناخن هاي دست را کوتاه کرده و به بهداشت آنها توجه بيشتري نشان مي دهيم.در افرادي که دير به دير ناخن هاي خود را کوتاه مي کنند،«امکان گوشه کردن ناخن»افزايش مي يابد.روش چيدن ناخن ها نيز اهميت وافري دارد.خانم ها معمولاً به زيبايي ناخن هاي خود توجهي فراوان نشان مي دهند و براي شکيل تر شدن ناخن ها مي کوشند آن ها را به شکل هلالي با گوشه هاي انحنا دار درآورند که متأسفانه اين امر به فرورفتن هر چه بيشتر ناخن کمک مي کند.برخي هم اصرار دارند که حتماً حاشيه هاي ناخن هاي شان را تا جايي که ممکن است کوتاه يا تيز کنند.در بين همه فاکتورهاي مستعد کننده اي که برشمرديم، پوشيدن کفش هاي تنگ و نوک تيز و چيدن غيراصولي و غلط ناخن ها اهميت بيشتري دارد.
امروزه با تکنيک هاي پيشرفته اي مانند استفاده از جريان الکتريسته جراحي ناخن فرورونده بهتر و بي دردسرتر انجام مي شود؛ اما،در هر حال پس از جراحي زمان لازم است تا ناحيه برداشته شده التيام پذيرفته و ناخن رشد دوباره خود را تکميل کند.ناخن تازه تشکيل شده نسبت به قبل از عمل، پهنايي کمتر خواهد داشت و در برخي موارد فرم طبيعي و اوليه خود را از دست مي دهد.
1)از پوشيدن کفش هاي تنگ، فشارنده، نوک تيز، بسته و بي منفذ،پاشنه بلند و چکمه هاي چسبان خودداري کنيد.در صورتي که بنا به ضرورتي مجبور به استفاده از اين گونه کفش ها هستيد، هر چند وقت يکبار آنها را از پا درآورده، جوراب ها را از پا خارج کرده و انگشت ها را حرکت دهيد.
2)هرگز پاهاي خود را مرطوب نگاه نداريد.رطوبت مناسب ترين بستر براي رشد قارچ هاست و به دنبال خود مشکلاتي فراوان را به همراه مي آورد.هرگز به مدت طولاني جوراب به پا نکنيد؛ چرا که بر ميزان تعريق پا افزوده، منافذ پوست را مي بندد و باعث مي شود که از پاها بوي نامساعدي متصاعد شود و رطوبت را در اطراف پاها نگه مي دارد بهتر است به جاي جوراب هاي نايلوني از جوراب هاي نخي استفاده کنيد.
3)پس از بيرون آوردن جوراب ها، پاهاي خود را شسته و ضمن شست شو، لابه لاي انگشتان را تميز کنيد.در صورت امکان زير ناخن ها را برس بکشيد.پس از شست و شوي پاها را با يک حوله تميز کاملاً خشک کنيد.
4)در کوتاه کردن ناخن ها کوتاهي نکنيد.هنگام چيدن ناخن ها بکوشيد برس هايتان افقي باشد، نه هلالي و انحنا دار.در کوتاه کردن بيش از حد گوشه هاي ناخن اصرار نورزيد.هميشه پيش و پس از گرفتن ناخن ها جرم هاي سياهرنگ به جا مانده را پاک کنيد.
5)در صورتي که مبتلا به ديابت هستيد، مراقبت روزانه از کليه ناخن هاي دست و پاي خود را فراموش نکنيد و به محض مشاهده تغيير در رنگ، اندازه، شکل ناخن ها و ظهور ترشح در کناره هاي ناخن به پزشک مراجعه کنيد.
منبع:ماهنامه دنياي سلامت، شماره ي 50.
به پا کردن کفش هاي نوک تيز و تنگ (به ويژه در خانم هايي که عادت به پوشيدن کفش هاي پاشنه بلند دارند) به علت وارد آمدن فشار خارجي به ناخن ها، از مهم ترين عوامل مستعد کننده اين عارضه است.
افراد ديابتي، چاق و مبتلايان به سرطان هاي بستر ناخن نيز مستعد گوشه کردن ناخن هستند.به پا داشتن جوراب به مدت طولاني (بالاخص در آب و هواي گرم)کار کردن در زمين هاي کشاورزي، حمام ها و ديگر مناطق مرطوب نه تنها به رشد ناخن کمک کرده،بلکه زمينه جايگزيني و رشد انواع قارچ ها و باکتري ها در مواضع بيماري را تشديد مي کند.از آن جا که خون رساني به ناخن هاي دست در مقايسه با ناخن هاي پا به نحو مؤثرتري صورت مي گيرد؛ در نتيجه، ناخن هاي دست سه برابر سريع تر از ناخن هاي پا رشد مي کنند و چون ما به طور طبيعي از دستان خود بيشتر بهره برده و روي آنها دقت بيشتري داريم،اکثر اوقات ناخن هاي دست را کوتاه کرده و به بهداشت آنها توجه بيشتري نشان مي دهيم.در افرادي که دير به دير ناخن هاي خود را کوتاه مي کنند،«امکان گوشه کردن ناخن»افزايش مي يابد.روش چيدن ناخن ها نيز اهميت وافري دارد.خانم ها معمولاً به زيبايي ناخن هاي خود توجهي فراوان نشان مي دهند و براي شکيل تر شدن ناخن ها مي کوشند آن ها را به شکل هلالي با گوشه هاي انحنا دار درآورند که متأسفانه اين امر به فرورفتن هر چه بيشتر ناخن کمک مي کند.برخي هم اصرار دارند که حتماً حاشيه هاي ناخن هاي شان را تا جايي که ممکن است کوتاه يا تيز کنند.در بين همه فاکتورهاي مستعد کننده اي که برشمرديم، پوشيدن کفش هاي تنگ و نوک تيز و چيدن غيراصولي و غلط ناخن ها اهميت بيشتري دارد.
روند بيماري
درمان
امروزه با تکنيک هاي پيشرفته اي مانند استفاده از جريان الکتريسته جراحي ناخن فرورونده بهتر و بي دردسرتر انجام مي شود؛ اما،در هر حال پس از جراحي زمان لازم است تا ناحيه برداشته شده التيام پذيرفته و ناخن رشد دوباره خود را تکميل کند.ناخن تازه تشکيل شده نسبت به قبل از عمل، پهنايي کمتر خواهد داشت و در برخي موارد فرم طبيعي و اوليه خود را از دست مي دهد.
پيشگيري
1)از پوشيدن کفش هاي تنگ، فشارنده، نوک تيز، بسته و بي منفذ،پاشنه بلند و چکمه هاي چسبان خودداري کنيد.در صورتي که بنا به ضرورتي مجبور به استفاده از اين گونه کفش ها هستيد، هر چند وقت يکبار آنها را از پا درآورده، جوراب ها را از پا خارج کرده و انگشت ها را حرکت دهيد.
2)هرگز پاهاي خود را مرطوب نگاه نداريد.رطوبت مناسب ترين بستر براي رشد قارچ هاست و به دنبال خود مشکلاتي فراوان را به همراه مي آورد.هرگز به مدت طولاني جوراب به پا نکنيد؛ چرا که بر ميزان تعريق پا افزوده، منافذ پوست را مي بندد و باعث مي شود که از پاها بوي نامساعدي متصاعد شود و رطوبت را در اطراف پاها نگه مي دارد بهتر است به جاي جوراب هاي نايلوني از جوراب هاي نخي استفاده کنيد.
3)پس از بيرون آوردن جوراب ها، پاهاي خود را شسته و ضمن شست شو، لابه لاي انگشتان را تميز کنيد.در صورت امکان زير ناخن ها را برس بکشيد.پس از شست و شوي پاها را با يک حوله تميز کاملاً خشک کنيد.
4)در کوتاه کردن ناخن ها کوتاهي نکنيد.هنگام چيدن ناخن ها بکوشيد برس هايتان افقي باشد، نه هلالي و انحنا دار.در کوتاه کردن بيش از حد گوشه هاي ناخن اصرار نورزيد.هميشه پيش و پس از گرفتن ناخن ها جرم هاي سياهرنگ به جا مانده را پاک کنيد.
5)در صورتي که مبتلا به ديابت هستيد، مراقبت روزانه از کليه ناخن هاي دست و پاي خود را فراموش نکنيد و به محض مشاهده تغيير در رنگ، اندازه، شکل ناخن ها و ظهور ترشح در کناره هاي ناخن به پزشک مراجعه کنيد.
منبع:ماهنامه دنياي سلامت، شماره ي 50.
/ج
