Wii يا دوقلوهاي HD

مزيت هاي Wii :
 

مزيت اصلي "وي"، كنترلر آن است. كنترلر "وي"، يك دسته بازي قديمي نيست كه چهار تا دكمه رويش باشد و دستتان بگيريد و بازي كنيد. كنترلر "وي"، حركات دست شما را درك مي كند. يعني اگر كنترلر را بالا و پايين ببريد يا به چپ و راست تكان بدهيد."وي" متوجه حركات دست شما مي شود. اين چه فايده اي دارد ؟ فرض كنيد مي خواهيد با رفيقتان تنيس بازي كنيد. هر دو كنترلرهايتان را دستتان مي گيريد. شما دكمه اي را فشار مي دهيد و توپ به هوا پرتاب مي شود، بعد دسته را عقب مي بريد، درست مثل يك راكت تنيس، بعد دسته را مي آوريد جلو تا توپ را به زمين حريف بفرستيد و كاراكتر شما داخل بازي هم همين كار شما را و همين حركت دست شما را تكرار مي كند. حالا همين قاعده را به بازي هايي مثل گلف و بولينگ و تيراندازي با كمان و تيراندازي با اسلحه و غيره گسترش بدهيد. در نتيجه، خيلي از بازي هاي "وي"، بازي هاي پر تحركي هستند و مدام هنگام بازي كردن بايد بالا و پايين بپريد و خلاصه حسابي وزن كم خواهيد كرد. اين جور بازي هاي مخصوصاً دسته جمعي و توي مهماني خيلي مي چسبند. به علاوه، داشتن چنين كنترلي باعث شده "وي"، شاهد عرضه بازي هايي باشد كه جاي ديگري نديده ايد. "تراماتيم" مثلاً يكي از اين بازي هاست كه در آن شما نقش يك دكتر جراح را بازي مي كنيد و بايد روي بدن بيمار عمل جراحي اجرا كنيد. تيغ جراحي و ساكشن و غيره را هم با همان كنترلر وي روي زخم ها و بدن خونين بيمار اين طرف و آن طرف مي بريد! "وي" ارزانتر تمام مي شود. "وي" مزيت ديگري هم نسبت به ايكس باكس 360 دارد و آن هم رايگان بودن بازي هاي آنلاين است يعني مثلاً اگر بخواهيد "وي" را به اينترنت وصل كنيد و برويد با بقيه بازيكن هاي دنيا تنيس بازي كنيد، لازم نيست پول اضافي بدهيد. در حالي كه براي بازي آنلاين در ايكس باكس بايد سالي شصت هزار تومان پول بدهيد. گفتيم "مزيت نسبت به ايكس باكس". به اين خاطر كه بازي آنلاين در پلي استيشن 3 هم رايگان است.

صورت مسئله
 

ما عجالتاً در دوران "هفتمين نسل" كنسول هاي بازي به سر مي بريم. براي اين كه دستتان بيايد، پلي استيشن 2 و رقبا، كه حوالي سال 78 شمسي وارد بازار شدند، "نسل ششم" كنسول ها بودند. قبل از آنها، پلي استيشن 1 و رقبا كه اوايل دهه هفتاد شمسي وارد بازار شدند، "نسل پنجم" كنسول هاي بازي را تشكيل مي دادند.
برگرديم به زمان حاضر و "نسل هفتم" كنسول ها. دراين نسل، سه كمپاني، سه كنسول به بازار عرضه كرده اند. سوني، كنسول "پلي استيشن 3"، مايكروسافت، كنسول "ايكس باكس 360" و نينتندو، كنسول "وي".
پلي استيشن 3 و ايكس باكس 360 در غرب، به "دوقلوهاي اچ ـ دي" معروفند. اچ ـ دي، مخفف High Definitionاست و اشاره به قدرت پردازش و گرافيك اين دو كنسول دارد كه نسبت به نسل قبلي حسابي بهبود پيدا كرده اند. ايكس باكس توانايي پردازش بازي هايي با گرافيك 720p را دارد. قدرت پلي استيشن 3 يك هوا بالاتر است. پلي استيشن 3 تنها كنسولي است كه توانايي پردازش بازي هايي با گرافيك 1080p را دارد. توضيح بيشتر هم اينكه 1080p معادل رزولوشن 1920×1080 است. براي اينكه باز بهتر متوجه بشويد.حواستان باشد كه رزولوشن يك دي وي دي، 720×570 است.
خلاصه اش اينكه پلي استيشن 3 و ايكس باكس 360، قدرت پردازش و گرافيك شان را نسبت به نسل قبلي بهبود داده اند. اما اين امر در مورد "وي" صدق نمي كند. گرافيك "وي"، اگر از گرافيك "پلي استيشن 2" بدتر نباشد. بهتر هم نيست مزيت "وي" در جاي ديگري است. به همين خاطراست كه ابتدا "وي" را از دوقلوهاي اچ دي جدا كرديم. بعد ازاين به سراغ آن دو تاهم خواهيم رفت.

مزيت هاي دوقلوهاي اچ ـ دي
 

گرافيك "وي"، در مقايسه با "دوقلوهاي اچ دي"، واقعاً توي ذوق مي زند. اگر يك بار روي اكيس باكس يا پلي استيشن بازي كرده باشيد و از گرافيك جذاب بازي هاي جديدشان لذت برده باشيد بازگشت به گرافيك قديمي "وي" كار مشكلي خواهد بود. مشكل بعدي اين است كه اگر چه كنترلر حركتي، ايده جذاب و هيجان انگيزي است. ولي كنترلر "وي" يك مشكل بزرگ دارد؛ آن هم اينكه اصلاً كنترلر دقيقي نيست. اگر چه حركت "كلي" دست شما را تشخيص مي دهد ولي دقت بسيار پاييني دارد. نتيجه اش هم اين است كه بعد از دو دست تنيس بازي كردن متوجه مي شويد كه لازم نيست مثل يك بازي تنيس واقعي عمل كنيد. همين كه سر كنترلر را اين جا و آن جا خم كنيد كافي است. از اين بدتر، در خيلي از بازي ها، براي اينكه پيش برويد و مسابقه را ببريد، بايد كنترلر را بي معنا و بي جهت همين طوري توي هوا تكان بدهيد. در حقيقت اين مشكل دقت پايين كنترلر آنقدر جدي بود كه "نينتندو" يك وسيله جانبي براي حل اين مشكل به بازار عرضه كرد. "وي" براي بازي هاي خانوادگي كودكانه انتخاب مناسبي است. ولي اگر بدتان نمي آيد هر چند وقت يك بار در طول يك بازي كمي شليك كنيد و بجنگيد و ايحاناً كمي خون و خونريزي به راه بيندازيد، بهتراست روي "وي" حساب نكنيد. همين الانش هم تعداد بازي هاي بزرگسالانه اي كه روي "وي" عرضه شده اند، در مقايسه با "دوقلوهاي اچ ـ دي" بسيار پايين است و اين طور كه به نظر مي رسد اوضاع از اين هم بدترخواهد شد. سال گذشته، اكثريت قريب به اتفاق بازي هاي بزرگسالانه اي كه روي "وي" عرضه شدند، از نظر مالي به طرز بدي شكست خوردند. در نتيجه، در طول چند ماه گذشته، تعداد قابل توجهي از كمپاني ها اعلام كرده اند ديگر بازي هاي بزرگسالانه اي براي"وي" آماده نخواهند كرد. آخرين نكته هم اينكه، پاييز 89، مايكروسافت و سوني، هر دو كنترلرهاي حركتي مخصوص خودشان را براي ايكس باكس و پلي استيشن عرضه خواهند كرد. به اين ترتيب، "وي" بزرگترين مزيت خودش را از دست خواهد داد.

قضاوت نهايي
 

اگر مي خواهيد براي يك كودك زير 9 سال، كنسولي بخريد، حتماً يك "وي" به او هديه بدهيد. واقعاً، در حال حاضر گزينه بهتري براي بچه هاي كم سن و سال وجود ندارد. اگر صرفاً مي خواهيد با خانواده و رفقا و در مهماني ها از كنسولتان استفاده كنيد باز هم "وي" گزينه خوبي است اگر دنبال راه خوبي براي كاهش وزن و فعاليت هاي پر تحرك در طول روز مي گرديد و در عين حال، حوصله نداريد در بادي بيلدينگ سر كوچه تان به ديوار روبه رو زل بزنيد و لابه لاي بوي عرق، وزنه بلند كنيد، باز هم "وي " راه حل فوق العاده اي است (مخصوصاً اگر نمي توانيد 9 ماه صبر كنيد تا كنترلرهاي حركتي پلي استيشن و ايكس باكس وارد بازار شوند). با "وي " هم حسابي بالاو پايين مي پريد، هم سرگرم مي شويد. تا دلتان بخواهد بازي هاي ويژه ورزش و نرمش و كاهش وزن هم روي "وي" عرضه شده است. ولي اگر از بازي هاي كامپيوتري، به معناي كلاسيك كلمه لذت مي بريد، اگر روزگاري پلي استيشن يا پلي استيشن 2 يا آتاري و سگا و كمودور داشتيد و حالا مي خواهيد دوباره از بازي هاي كامپيوتري لذت ببريد، دراين صورت دور "وي" را خط بكشيد و برويد سراغ "دوقلوهاي اچ دي". همچنين اگر از فيلم هاي اكشن و هيجان وافزايش سطح آدرنالين خونتان لذت مي بريد، بهتراست يكي از "دوقلوهاي اچ دي" را بخريد.

صورت مسئله
 

خب، بياييم سراغ دوقلوهاي اچ دي؛ اگر دنبال يك كنسول بازي با قدرت و گرافيك بالا مي گرديد، كدام يك از اين دو را بايد انتخاب كنيم؟ از آنجا كه اين انتخاب انتخاب سخت تر و تصميم پيچيده تري است، با جزئيات بيشتري اين دو كنسول را با هم مقايسه مي كنيم.
قبل از اينكه به اين سئوال جواب بدهيم، بايد اين نكته را درنظر بگيريد كه بازي هاي كامپيوتري موجود در بازار سه دسته اند. دسته اول، بازي هاي "مولتي پلتفرم/ Multi- Platform" هستند. اينها بازي هايي هستند كه هم روي پلي استيشن 3 و هم روي ايكس باكس 360 اجرا مي شوند. مثل «فيفا»، «نيدفوراسپيد« «كال آف ديوتي» و غيره. دسته دوم بازي هاي "انحصاري / Exclusive"هستند. اينها بازي هايي هستند كه يا فقط روي پلي استيشن 3 اجرا مي شوند يا فقط روي ايكس باكس 360. مثل «متال گير» براي پلي استيشن و «آلن ويك» براي ايكس باكس.
دسته سوم بازي هاي "انحصاري براي كنسول /Console Exclusive" هستند. اينها بازي هايي هستند كه روي يكي از كنسول ها و روي كامپيوتر اجرا مي شوند. مثلاً بازي «مس افكت2» از بين كنسول ها فقط روي ايكس باكس 360 اجرا مي شود. ولي با اين حال روي كامپيوتر هم مي توانيد آن را بازي كنيد.
حالا كه اين تفاوت ها دستتان آمد، برويم و اين دو كنسول را با هم مقايسه كنيم:

كيفيت بازي ها و قدرت گرافيكي
 

كدام كنسول بازي هايي با گرافيكي خيره كننده تري توليد مي كند؟ پلي استيشن با ايكس باكس ؟ گرافيك بازي هاي مولتي پلتفورم، روي اين دو كنسول خيلي تفاوتي باهم ندارند. شما چه «نيدفوراسپيد» را روي پلي استيشن بخريد، چه روي ايكس باكس، برايتان فرقي نمي كند. اختلاف بين سطح گرافيك اين جور بازي ها بسيار جزئي و نامحسوس است و بايد از ذره بين استفاده كنيد تا شايد متوجه تفاوت هاي سطحي شويد. اين امر بي علت نيست. كمپاني هاي سازنده بازي هاي مولتي پلتفورم، همه ي تلاششان را به كار مي برند كه بازي هاي روي همه كنسول ها شبيه هم از آب در بيايند. و گرنه اگر مثلاً نسخه ايكس باكس «فيفا» از نسخه پلي استيشن آن ضعيف تر از آب در بيايد، صاحبان ايكس باكس، «فيفا» نخواهند خريد و كمپاني سازنده ضرر خواهد كرد. تفاوت اصلي، ولي در بازي هاي انحصاري مشاهده مي شود. اينها بازي هايي هستند كه يك كمپاني مخصوص يك كنسول خاص مي سازد. حواستان باشد كه معماري و ساختار اين كنسول ها با هم حسابي متفاوت است. اين طور نيست كه كمپاني سازنده «فيفا» يك نسخه از بازي را براي پلي استيشن بسازد و بعد با عوض کردن برچسب روي جعبه يك نسخه هم براي ايكس باكس درست كند. درست كردن يك بازي براي دو كنسول، تقريباً به اندازه درست كردن دو بازي متفاوت هزينه بر مي دارد. حالا اين نكته چه اهميتي دارد؟ اهميت اين نكته اين است كه وقتي يك كمپاني يك بازي را انحصاراً براي اين كنسول بسازد، وقت و امكانات بيشتري براي ساخت يك بازي خوب دراختيار دارد. به علاوه مي تواند از امكانات خاص هر كنسول و از معماي منحصر به فرد آن به بهترين شكل استفاده كند و بهترين گرافيك ممكن روي آن كنسول را توليد كند.
گفتيم كه تفاوت اصلي در بازي هاي انحصاري است. در بين بازي هاي انحصاري ايكس باكس، بهترين گرافيك را «گيرز آف، وار» دارد. «گيرز» واقعاً بازي خوبي است. گرافيك زيبا و تأثيرگذاري هم دارد. منتها مشكلش اين است كه اواخر 2006، يعني سه سال پيش عرضه شده. واقعيت اين است كه از سه سال پيش تا الان هيچ بازي ديگري در ايكس باكس، روي دست آن بلند نشده است. حتي «گيرزآف وار2 » هم، كه دو سال بعد از اولي به بازار عرضه شد، خيلي تفاوت چشمگيري با بازي اولي نداشت و از اين جهت صداي منتقدين را در آورد. واقعيت اين است كه ايكس باكس به سقف توانايي هايش در زمينه گرافيك و قدرت پردازش رسيده است؛ اين مسئله، مخصوصاً وقتي مشهود شد كه كمپاني سازنده «گيرز آف وار، "اپيك"، اعلام كرد «گيرز آف، وار3» را روي ايكس باكس فعلي عرضه نخواهد كرد و تا ايكس باكس بعدي صبر خواهد كرد. هر چند بعد از يك سال مقاومت در برابر مايكروسافت به نظر مي رسد كه "اپيك" كوتاه آمده ودر حال ساخت "گيرز آف وار 3» براي همين ايكس باكس فعلي است، ولي اين تفاوتي در اصل ماجرا نمي كند. اگر ايكس باكس مي خريد نبايد انتظار معجزه داشته باشيد. بازي هايي در سال هاي آينده براي ايكس باكس عرضه خواهند شد كه گرافيك نسبتاً بهتري خواهند داشت ولي انتظار هيچ گونه جهش و تفاوت خيره كننده اي را نداشته باشيد.
اين از ايكس باكس. پلي استيشن اما كلاً داستان ديگري دارد. همزمان با «گيرز آف وار»، سوني بازي «آنچارتد1» را به بازار فرستاد كه يك سر و گردن از «گيرز» زيباتر و قدرتمندتر بود. يك سال پيش، (يعني دو سال بعد از ورود پلي استيشن به بازار و همين طور دو سال بعد از عرضه ي «گيرز آف وار») سوني، بازي «كيل زون» را به بازار عرضه كرد. «كيل زون»، يك جهش بزرگ در بازسازي فضاهاي جنگي و مخصوصاً توليد ذرات حاصل از انفجار و گرد و خاك بود. با وجود اينكه يك سال از عرضه ي «كيل زون» مي گذرد، هنوز هيچ كدام از بازي هاي روي ايكس باكس نتوانسته اند به عنوان رقيبي جدي براي آن عرض اندام كنند.
با اين حال سوني به «كيل زون» بسنده نكرد. 9 ماه بعد از «كيل زون»، سوني «آنچارتد2» را به بازار فرستاد.«آنچارتد2» به راحتي جام بهترين گرافيك را از دست «كيل زون» در آورد؛ به اتفاق نظر منتقدان، اين خيره كننده ترين و تأثيرگذارترين گرافيك است كه تاكنون روي يك كنسول ديده ايم. نتيجه اش هم اينكه در ماههاي انتهايي 2009 (كه هميشه فصل جشنواره ها و جوايز بازي هاي كامپيوتري است) «آنچارتد2» بيش از 2000 جايزه از جشنواره هاي مختلف را از آن خود كرد و از سوي اكثريت قريب به اتفاق جشنواره ها به عنوان "بازي سال" انتخاب شد. اين را در نظر بگيريد كه «آنچارتد» براي رسيدن به اين عنوان، بازي هايي مثل «كال آف ديوتي»، مدرن وارفر 2»، «كيل زون»، «اساسينز كريد» و «بتمن» را پشت سر گذاشت.
حالا نكته ي مهم اين ماجرا كجاست ؟ نكته اش اين است كه سوني تا يك ماه ديگر «گادآف وار 3» را به بازار عرضه مي كند. بازي اي كه طبق گزارش برخي از روزنامه نگارها كه به نسخه اي از آن دسترسي پيدا كرده اند، "آنچارتد2" را از نظر قدرت گرافيك و عظمت صحنه هاي بازي پشت سر خواهد گذاشت.
وقتي بحث به بازي هاي انحصاري مي كشد، پلي استيشن 3، به راحتي و با فاصله ي زيادي ايكس باكس 360 را پشت سر مي گذارد. اين را هم در نظر بگيرد كه بر خلاف مايكروسافت، بهترين بازي سوني سه سال پيش عرضه نشده است؛ سه "ماه" پيش عرضه شده؛ اين طور كه به نظر مي رسد پلي استيشن 3 حالا حالاها از جهت گرافيك بازي هاي انحصاري از ايكس باكس جلو خواهد ماند.
منبع: نشريه زندگي سالم، شماره36