نبرد دو قلوها HD

پلي استيشن 3، يك درايو "بلوري" دارد و بازي هاي پلي استيشن روي ديسك هاي "بلوري" به بازار عرضه مي شوند. اين در حالي است كه ايكس باكس، فاقد اين درايو است و از همان درايو" دي وي دي" استفاده مي كند. خب، اين چه فرقي دارد؟ يك ديسك "بلوري"، درحال حاضر توانايي ذخيره 50 گيگابايت اطلاعات را دارد. در حالي كه يك ديسك
شنبه، 15 مرداد 1390
تخمین زمان مطالعه:
موارد بیشتر برای شما
نبرد دو قلوها HD

نبرد دو قلوها HD
نبرد دو قلوها HD


 






 

1- "BLUERY"

عليه "DVD"
پلي استيشن 3، يك درايو "بلوري" دارد و بازي هاي پلي استيشن روي ديسك هاي "بلوري" به بازار عرضه مي شوند. اين در حالي است كه ايكس باكس، فاقد اين درايو است و از همان درايو" دي وي دي" استفاده مي كند. خب، اين چه فرقي دارد؟ يك ديسك "بلوري"، درحال حاضر توانايي ذخيره 50 گيگابايت اطلاعات را دارد. در حالي كه يك ديسك "دي وي دي"، در بهترين حالت حدود 9 گيگابايت اطلاعات را در خودش جاي مي دهد. يعني يك بازي پلي استيشن مي تواند حدود 5 برابر يك بازي ايكس باكس ديتا داشته باشد و اين به معناي بازي هايي بزرگتر، پيچيده تر و زيباتر است. به همين خاطر است كه بازي هاي مثل متال "گيرسوليد4" يا آنچارتد2" را هرگز نمي شود روي ايكس باكس عرضه كرد. اين بازي ها از تمام حجم وسيع ديسك "بلوري" اين است كه برخلاف سي دي و دي وي دي، فرمت "بلوري"، قابل ارتقا است. در حال حاضر سوني و پاناسونيك توانسته اند ديسك هاي بلوري اي بسازند كه 66 گيگا بايت اطلاعات را روي خودشان جا مي دهند. نكته مهم اين است كه پلي استيشن مي تواند اين ديسك هاي جديد 66 گيگابايتي را بخواند. فقط كافي است يك بار از طريق اينترنت آپديت شود. ماجرا وقتي جالب تر مي شود كه بدانيد كمپاني "پايونير" در حال كار كردن روي يك ديسك "بلوري" با ظرفيت 500 گيگابايت است و شايعه ساخت يك ديسك مخوف يك ترابايتي (1000 گيگابايت) هم از اين طرف و آن طرف به گوش مي رسد.

2- هاردديسك
 

همه مدل هاي مختلف پلي استيشن، يك هارديسك دارند. حجم اين هاردديسك ها با هم فرق مي كند و از چهل گيگابايت تا 250 گيگابايت متفاوت است. ولي مهم اين است كه هيچ پلي استيشني در بازار نيست كه يك هاردديسك درست و حسابي نداشته باشد. اين امر در مورد ايكس باكس 360 صادق نيست. مايكروسافت براي اينكه بتواند يك مدل ارزانتر از ايكس باكس بيرون بدهد، هارديسك اش را حذف كرد(اين همان مدل "اركيد" است) به همين خاطر وقتي يك كمپاني براي ايكس باكس بازي مي سازد نمي تواند روي قابليت هاي هاردديسك حساب كند و از آن استفاده كند؛ چون مي داند بعضي از ايكس باكس ها هارد ديسك ندارند و يك بازي بايد روي همه ايكس باكس ها يكسان كار كند. در عوض هنگام ساخت يك بازي براي پلي استيشن يك كمپاني مي تواند به راحتي از امتياز هاردديسك استفاده كند. كمپاني سازنده "آنچارتد" بارها اعلام كرده كه اگر به خاطر هاردديسك دار بودن همه پلي استيشن هاي توي بازار نبود، امكان نداشت بتوانند گرافيك و قدرت فعلي "آنچارتد" را همين طور حفظ كنند.

3- پردازنده "سل" سوني در برابر پردازنده "زنون" ايكس باكس
 

در قلب پلي استيشن 3، پردازنده «سل» قرار دارد. «سل» نوع خاصي از پردازنده هاست كه بعد ازچهار سال و صرف 400 ميليون دلار توسط يك تيم تحقيقاتي مشترك بين سوني، توشيبا و آي بي ام توليد شد. در مقابل ايكس باكس از پردازنده زنون (ساخت آي بي ام) استفاده مي كند. هر دوي اين پردازنده ها، قدرتمند هستند. منتها زنون، از معماري اي مشابه معماري اي كه در پردازنده هاي معمولي كامپيوتري مشاهده مي كنيد استفاده مي كند. در حالي كه معماري "سل" كمي متفاوت است. اين تفاوت، طي دو سال اول حضور پلي استيشن 3 در بازار، مثل يك جور شمشير دوم عمل كرد. از يك طرف، سل از زنون قدرتمندتر است. سل توانايي انجام 256 ميليارد محاسبه در يك ثانيه را دارد و عملاً شبيه يك سوپر كامپيوتر كوچك است. اين ادعا خيلي هم دور از واقعيت نيست. در نوامبر 2009، نيروي هوايي آمريكا 2200 عدد پلي استيشن 3 خريد، آنها را به هم وصل كرد و يك ابر كامپيوتر براي انجام محاسبات نظامي ساخت! از طرف ديگر، با وجود قدرت بالاتر سل، برنامه نويسي براي آن مشكل تراست. به اين معني كه برنامه نويسان و بازي سازان براي اينكه از قدرت نهفته سل استفاده كنند، بايد وقت بيشتري بگذارند و با ساختار متفاوت آن آشنا شوند. اين درحالي است كه معماري و ساختار ايكس باكس هيچ تفاوت بنياديني با معماري و ساختار يك كامپيوتر معمولي ندارد. و ازاين جهت براي كمپاني هاي بازي ساخت راحت تراست. درنتيجه اين تفاوت و سختي هاي برنامه نويسي براي سل، دو سال اول براي سوني، سال هاي سختي بود. منتها به نظر مي رسد اين سال هاي سخت به پايان رسيده است. كمپاني هايي مثل "ناوتي داگ"،كمپاني سازنده "آنچارتد" و "گوريلاگيمز" كمپاني سازنده "كيل زون"، هر روز ترفند جديدي براي مهار قدرت سل ابداع مي كنند و نتيجه آن هم عرضه ي بازي هايي بي رقيب و انحصاري روي پلي استيشن 3 بوده است. از طرف ديگر تعدادي از مهمترين كمپاني هاي بازي ساز، از جمله اينزومنياك (سازنده رسيستانس، رچت و كلانك)، ناوتي داگ (سازنده ي آنچارتد، جك و دكستر كرش)، گوريلا گيمز(كيل زون) و استوديو سانتامونيكا (سازنده گادآف وار) به طور مداوم با يكديگر در تماسند و اسرار فني خودشان را با يكديگر به اشتراك مي گذارند. در نتيجه كيفيت بازي هايشان با سرعت بيشتري افزايش پيدا مي كند. مثلاً يكي از دلايل اينكه گرافيك"گاد آف وار 3" به طرزي باور نكردني ارتقا پيدا كرده است اين است كه ناوتي داگ، اسرار و ترفندهاي ابداعي خودشان را در اختيار استوديو سانتامونيكا قرار داده است.
اما چرا اين اتفاق مي افتد ؟ چرا دو كمپاني بايد به اين راحتي به يكديگر كمك كنند؟ پاسخ اين سوال ما را به دليل چهارم هدايت مي كند.

4- كمپاني هاي "نوع اول"
 

قبل ازاينكه اين يكي را توضيح بدهم بايد با چند عبارت آشنا شويد. درست مثل بازي ها، كمپاني هاي سازنده بازي هم به چند دسته تقسيم مي شوند.
دسته ي اول كمپاني هاي "نوع سوم/ Third Party" هستند. اينها كمپاني هايي هستند كاملاً مستقل از سازندگان كنسول هستند. كاملاً مستقل از سازندگان كنسول ها. مثلاً الكترونيك آرتز" (سازنده ي سري "فيفا" يك كمپاني نوع سوم است كه هيچ ارتباط سازماني اي با نينتندو، مايكروسافت يا سوني ندارد. اين كمپاني ها، مستقل تصميم مي گيرند و بازي هايشان را روي يك يا چند تا از اين كنسول هاي موجود در بازار توليد مي كنند.
دسته دوم كمپاني هاي"نوع دوم / Second Party" هستند. اين كمپاني ها اگر چه مستقل هستند، ولي با يكي از سازندگان كنسول ها روابط فوق العاده اي دارند و بازي هايشان را انحصاراً براي آن كنسول خاص مي سازند. مثلاً " اينزومنياك" (سازنده "رسيستانس"، "رچت و كلانك" ) يك كمپاني نوع دوم است. يعني كه "اينزومناك" يك كمپاني مستقل است و سهامداران خودش را دارد و نه سوني و نه مايكروسافت صاحب "اينزومنياك" نيستند. با اين حال، در طي سال ها، "اينزومنياك" رابطه ي خوبي با سوني برقرار كرده است و تا حالا تمام بازي هايش را روي پلي استيشن عرضه كرده است.
دسته سوم كمپاني هاي "نوع اول /First Party" هستند. اينها كمپاني هايي هستند كه توسط يكي از سازندگان كنسول خريده شده اند و مثلاً "ناوتي داگ" (سازنده "آنچارتد") متعلق به سوني است. سوني تمام سهام اين كمپاني را سالها پيش خريده است.
مهم است بدانيد بازي هاي انحصاري كمپاني هاي نوع اول، همچنان خواهند ماند وروي كنسول هاي رقيب عرضه نخواهند شد. اين اشتباهي است كه خيلي وقت ها بازيكنان ايراني مرتكب مي شوند. خيلي پيش مي آيد كه كسي بگويد كه «"فاينال فانتزي13" كه با ايكس باكس آمد؛ ايشالا "آنچارتد2" هم روي ايكس باكس عرضه خواهد شد.» در حالي كه "اسكوئر انيكس" (سازنده ي "فاينال فانتزي 13") يك كمپاني نوع سوم است و عجيب نيست كه بازي اش را روي كنسول ديگري هم عرضه كند. در حالي كه "آنچارتد2" و كمپاني سازنده اش اساساً متعلق به سوني است و امكان ندارد روزي "آنچارتد" روي ايكس باكس عرضه شود. سوني به وضوح از اين نظر بر مايكروسافت برتري دارد. به همين خاطرهم هست كه هم كيفيت هم و كميت بازي هاي انحصاري پلي استيشن از رقبا با فاصله ي زياد بيشتراست. اما نهايتاً چيزي كه براي شما مهم است، بازي هايي است كه روي يك كنسول اجرا مي شوند. شما كاري به آمار و ارقام كمپاني هاي سازنده ي بازي ها نداريد؛ مهم اين است كه از چه بازي هايي لذت مي بريد.
منبع: نشريه زندگي سالم، شماره36



 



ارسال نظر
با تشکر، نظر شما پس از بررسی و تایید در سایت قرار خواهد گرفت.
متاسفانه در برقراری ارتباط خطایی رخ داده. لطفاً دوباره تلاش کنید.
مقالات مرتبط