زندگي مشترک، دوراني باشکوه و لذت بخش

حتما شما هم زنان و مردان جواني را ديده ايد که به دلايل مختلف از ازدواج خود پشيمان هستند و دوران مجردي را به زندگي زناشويي ترجيح مي دهند. بعضي ها به دلايلي مانند، کم سن و سال بودن در هنگام ازدواج، اجبار والدين، تنهايي، نداشتن تجربه و آگاهي کافي از زندگي زناشويي و اختلاف هاي پدر و مادر تن به ازدواج داده اند. آن را ناموفق مي پندارند و آرزو دارند به گونه يي از شر آن خلاص شوند. درست است که در ازدواج هاي ناموفق معمولاً اشتباه هايي وجود دارد و بعضي توافق ها نسنجيده صورت گرفته يا به طور کل آن وصلت از پايه اشتباه است، اما به هر حال آن وصلت انجام شده و بهتر است بعد از اشتباه بزرگي (ازدواج نامناسب) که رخ داده با تامل و درايت بيشتري نسبت به حل مشکلات و ادامه ي زندگي اقدام شود.
شايد در برخي از زندگي ها طلاق آخرين و بهترين راه باشد. اما راه هاي متفاوتي وجود دارد که مي تواند پايه هاي سست يک زندگي مشترک را تنومند کند و طول عمر آن را به سال هاي متمادي افزايش دهد. براي هر کاري «داشتن تجربه» و «راهنمايي شدن» مهم ترين ملزوماتي است که موجب رسيدن به نتايج مطلوب در آن کار مي شود و عدم آگاهي و نداشتن راهنماي مناسب هم متقابلاً بزرگ ترين ضربه يي است که مي توان بر پيکره ي اهداف خود وارد کرد.

اختلاف هاي احتمالي
 

-بعضي از زوج هاي جوان بعد از ازدواج متوجه مي شوند که به يکديگر علاقه ندارند يا با روشن شدن مسايل خاص و پيش آمدن مشکلات علاقه ي آنها نسبت به يکديگر از بين مي رود.
-به دلايل مختلف اقتصادي و اجتماعي و ... زن و مرد از با هم بودن خسته شده اند و زندگي مجردي را به زندگي مشترک شان ترجيح مي دهند.
-زن و مرد با يکديگر تفاهم ندارند و سلايق و عقايد آنها در اغلب زمينه ها متفاوت است.
-زن و مرد با يکديگر بدرفتارند و پرده ي حيا و عفت کلام بين آنها از بين رفته است.
-فرد ديگري را مناسب زندگي خود مي دانند و ته دل از وصلت صورت گرفته رضايت ندارند.
-طرف مقابل را همسطح خود نمي دانند و از ادامه ي زندگي با او بيزارند.
-توان حل مشکلات پيش آمده را در خود نمي بينند و احساس مي کنند که با طرف مقابل تناسب فکري در رفع مشکلات ندارند.
-تصور مي کنند مشکلاتي که در زندگي زناشويي آن ها وجود دارد، به هيچ عنوان حل شدني نيست و امکان رسيدن به نتيجه ي دو طرفه وجود ندارد.

راه کارهاي پيشنهادي
 

-اولين و بهترين راه در چنين مواردي مشاوره است. زوج هاي ايراني معمولاً ميانه ي خوبي با مشاوره ندارند. واقعيت اين است که مشاور با تجربه و متخصص، حکم يک راهنماي مناسب و کوله باري از تجربه را دارد که مشکلات پيش آمده را چنان نرم و کم رنگ مي کند که ديگر جاي هيچ اختلافي باقي نمي ماند. مشاور شيوه ي رويارويي و رفع مشکلات زوج ها را به آن ها مي آموزد و ديد و برداشت ذهني شان را آن طور که پسنديده است تغيير مي دهد و شکل مي بخشد.
-با يکديگر واضح و صريح صحبت کنيد، ناراحتي هاي خود را صريح و گويا به همسرتان بگوييد، هر آن چه شما را ناراحت و عصباني کرده است را در کمال آرامش و متانت برايش بيان کنيد، خواسته ها و توقعات خود را دقيق و جز به جز برايش شرح دهيد و در مقابل به گونه يي انعطاف پذير باشيد و انتقادپذيرانه برخورد کنيد تا او هم بتواند به راحتي مشکلات و خواسته هايش را بيان کند. در شناخت يکديگر کوشا باشيد و به همديگر در اين زمينه کمک کنيد.
-وقت بيشتري را با هم بگذرانيد. بعضي از زوج هاي جوان آن قدر از يکديگر فاصله گرفته اند که ديگر علاقه يي نسبت به هم احساس نمي کنند. تنها به تفريح و ميهماني مي روند و در خانه کمتر با يکديگر صحبت مي کنند. يک زوج ايده آل بايد همه جا و هر لحظه از حال يکديگر باخبر باشند، از حداکثر زمان براي با هم بودن استفاده کنند، بيشتر به گفتگو بپردازند، شوخي کنند، آشپزي کنند، با هم مطالعه کنند يا به هر کار مشترکي که هر دو علاقه دارند مشغول شوند. مهم اين است که در کنار يکديگر لحظات خوشي داشته باشند، زيرا در کنار هم بودن علاقه ايجاد مي کند، محبت را بيشتر مي کند و زن و مرد مي توانند بيشتر با يکديگر تعامل داشته باشند.
-به ورزش و بازي هاي مورد علاقه ي يکديگر بپردازيد و لحظات خوش و به يادماندني زندگي مشترک تان را بيشتر کنيد. ميهماني بدهيد، ورزش کنيد و هر کاري را که موجب طراوت و شادابي هر دوي شما مي شود با هم انجام دهيد.
-شوخ طبع باشيد و از جملات و کلمات طنز حداکثر استفاده را بکنيد. مواظب باشيد که شوخي ها و جملات تان تحقيرکننده و توهين آميز نباشد!
-با يکديگر با احترام و ادب رفتار کنيد، فحش و ناسزا ندهيد و از گفتن کلمات ناشايست بپرهيزيد. با عصبانيت و تندخويي با يکديگر رفتار نکنيد و سعي کنيد رفتارتان محبت آميز و سخنان تان همراه با مهرباني و خوش رويي باشد.
-از جملات «دوستت دارم»، «تو بهترين فرد زندگي من هستي» و جملات مشابه به موقع و هنگام انتظار استفاده کنيد.
-اشتباه هاي خود را بپذيريد و به موقع از همسرتان عذرخواهي کنيد.
-هرگاه از همسرتان انتقاد مي کنيد از کارهاي خوب او تعريف کنيد، اما به گونه يي اين کار را انجام دهيد که برايش شبهه ايجاد نشود قصد فريبش را داريد!
-با خانواده ي همسرتان رفتار خوب و متعادلي در پيش بگيريد، يادتان نرود که خانواده همسرتان خانواده ي دوم شما محسوب مي شود.
-همسرتان را به شيوه هاي مختلف غافلگير کنيد. براي مثال، قبل از آمدن او به خانه، مقدمات يک جشن باشکوه (دو نفره همراه با فرزندان) را فراهم کنيد، غذا، موزيک يا فيلم مورد علاقه همسرتان را تهيه کنيد، سپس با او تماس بگيريد و بگوييد که کمي کسالت داريد و در خانه استراحت مي کنيد. هنگامي که وي وارد خانه شد با روي خوش به پيشوازش برويد و به گونه يي جذاب و متنوع از او استقبال و جشن باشکوه تان را آغاز کنيد.
-بر سر اختلاف هاي تان به توافق برسيد. سعي کنيد با صحبت و گفت و گوي منطقي و عاقلانه، بر سر هر موضوعي که با هم اختلاف داريد به نقطه ي مشترکي برسيد که هر دو احساس رضايت کنيد. با کمي انعطاف و از خودگذشتگي دو طرفه مي شود بر سر اختلافات عميق به توافق رسيد.
-سخت گيري نکنيد و تعصب خشک نداشته باشيد، مشکلات را جدي نگيريد و به طور کامل با مسايل سخت گيرانه برخورد نکنيد. نااميدانه با همسرتان صحبت نکنيد و به او نگوييد که «نمي تواني» يا «نمي شود»!
-از همسرتان توقع بيش از حد نداشته باشيد، مخصوصاً از نظر اقتصادي همسرتان را در تنگنا قرار ندهيد. حد و مرز خواسته هاي تان را متناسب با روحيه ي او مشخص کنيد تا ناخودآگاه به وي آزار نرسانيد!
-براي انجام کارها از او اجازه بگيريد. همسر شما شريک زندگي شماست و شايسته است هنگام اتخاذ تصميماتي که زندگي او را تحت تاثير قرار مي دهد، با وي مشورت و نظرش را جلب کنيد.
-نگذاريد نقش شما در زندگي همسرتان و نقش همسرتان در زندگي شما کم رنگ شود. همواره در زندگي مشترک تاثيرگذار باشيد و نقش همسري خود را ايفا کنيد. نگذاريد همسرتان احساس کند که در زندگي شما نقش و مسؤوليتي ندارد.
با رعايت همين نکات ريز و پيش پا افتاده مي توان سختي هاي زندگي مشترک را به دوراني باشکوه و لذت بخش تبديل کرد. پس از همين امروز شروع کنيد، فردا دير است!
منبع: نشريه 7 روز زندگي، شماره 103