اعتياد و تاثيرات مخرب آن بر اركان خانواده
بيشترين تأثير مخرب اعتياد بر اركان خانواده وارد مي آيد، همانطوري كه مؤثرترين عامل پيشگيري از اعتياد نيز نهاد خانواده است.
2. مهارت هاي تربيتي خود را افزايش دهيد.
3. الگوي مناسبي براي فرزندان خود باشيد و هرگز بر خلاف گفته خود عمل ننماييد.
4. فضايي ايجاد كنيد كه فرزندان تان در آن احساس آرامش كنند.
5. به صحبت هاي فرزندان تان خوب گوش كنيد. با لبخند، تكان دادن سر و استفاده از جملات مثبت نظير «چقدر جالب»، «من اين را نمي دانستم» و... آنها را به گفتن بيشتر تشويق كنيد.
6. شرايطي ايجاد كنيد كه شما را محرم اسرار خود بدانند.
7. از فرزندان تان انتظار نداشته باشيد آرزوهاي برآورد نشده شما را تحقق بخشند.
8. از قبل، خود را براي پاسخگويي به سوالات كنجكاوانه فرزندان تان آماده نماييد.
ممكن است روزي از شما بپرسند كه آيا تاكنون مواد مصرف كرده ايد؟ اين فرصت خوبي است كه علت عدم مصرف خود را به زبان سال هاي جواني به آنها منتقل كنيد، يا اگر احيانا قبلا مصرف كرده ايد علت گرايش خود به مواد و سپس كنار گذاشتن آن را به ايشان بگوييد و اينكه حالا چرا مي خواهيد ايشان اشتباه شما را تكرار نكنند. به ياد داشته باشيد كه نبايد مسايل را بيش از اندازه تشريح كنيد مبادا كنجكاوي آنها برانگيخته شود.
9. با تقويت قدرت اعتماد به نفس، تصميم گيري و از بين بردن افسردگي و كم رويي فرزندان، آنها را در برابر شرايط آسيب زا مقاوم سازيد.
10. راه مقاومت و پايداري در برابر فشار همسالان را در خصوص مصرف مواد مخدر به فرزندان تان بياموزيد تا از «نه» گفتن به آنها نهراسند.
11. موانع را برداريد. به فرزندان تان انگيزه داده و از آنها حمايت كنيد.
12. وقت بيشتري را با فرزندان تان صرف كنيد. با آنان به رستوران، پارك، كوه، سينما و... برويد. به اتفاق آنان به موسيقي گوش دهيد و از همه مهم تر به آنان ابراز عشق كنيد و بگوييد كه دوستشان داريد.
13. سعي كنيد حتي آهنگ صداي تان ملايم و دوستانه باشد.
14. مواضع خود را در برابر سيگار، مواد مخدر و الكل مشخص نموده، صريحاً آنرا به زبان بياوريد.
15. عقايد خود را به زور به آنها تحميل نكنيد.
16. نظم و قانون مناسب و سازنده مشخصي در خانواده برقرار سازيد و براي سرپيچي از آن تنبيه هاي مناسبي در نظر بگيريد و قاطعانه آنرا به مرحله اجرا در آوريد.
17. سعي كنيد در ساعات غذا خوردن همه اعضا خانواده را دور هم جمع كنيد.
18. فرزندان خود را قبل از رسيدن به سنين بحراني نسبت به مضرات و عواقب ويرانگر مصرف مواد مخدر آگاه سازيد.
19. آنان را بيش از اندازه و به طور اغراق آميز نترسانيد.
20. از چگونگي دوست يابي و معاشرت فرزندان خود با ديگران آگاه باشيد. با والدين دوستان شان ارتباط برقرار كنيد. در صورتي كه به منزل دوست شان رفتند حتما از حضور والدين ايشان در منزل مطمئن شويد و به حضور ساير اعضا خانواده اكتفا نكنيد.
21. به نحوه خرج كردن پول توسط فرزندان تان اهميت بدهيد.
22. براي اوقات فراغت آنان برنامه ريزي كنيد. همواره آنان را به مطالعه، ورزش و تفريحات سالم ترغيب نماييد و زمينه اين امور را برايشان فراهم كنيد.
23. زمان مناسبي را به گفتگو اختصاص دهيد. چرا كه فرزند شما ارزش نصايح تان را با ارزش زماني كه به آن اختصاص داده ايد مي سنجد.
24. راهنمايي هاي خود را از طريق مربيان و دبيران شان به آنها منتقل كنيد. جوانان باورها و ارزش هاي خود را دارند. طبيعتا اگر والدين بهترين نصايح را هم بگويند ممكن است آنها را نپذيرند. شنيدن نصايح شما از زبان مربيان و دبيران شان تأثير بيشتري بر آنها مي گذارد.
25. بين فرزندان تان تبعيض قايل نشويد.
26. تفكر انتقادي را كه از ويژگي هاي دوران بلوغ و نوجواني است، در فرزندان خود سركوب نكنيد.
27. آنان را به رعايت اصول مذهبي و انجام فرايض ديني تشويق كنيد.
28. در انجام فعاليت هاي منطقي به فرزندان خود استقلال و آزادي بدهيد.
29. در رفتارهاي خود بيشتر دقت كنيد. ممكن است با تمسخر يك معتاد يا صحبت كردن با لحن افراد معتاد، پيامي نادرست به فرزندتان منتقل كنيد.
30. اگر مي خواهيد مانع پويايي و رشد جسم و روان فرزندتان نشويد، از انتقاد غير سازنده، تمسخر و شرمنده كردن آنان مخصوصاً در مقابل ديگران جداً بپرهيزيد.
31. فرزندان تان را به خاطر رفتارهاي مثبت آنان تشويق كنيد.
32. در موقعيت هاي بحراني، فشارها و تنش هاي روحي، راهنما و همراه فرزندان خود باشيد.
33. هرگز فضاي خانه را متشنج ننموده و از مشاجره و بحث هاي بيهوده بپرهيزيد.
34. مسئوليت و تكليفي به فرزندان خود بدهيد كه با توان آنان متناسب باشد.
35. در روابط خود با فرزندان تان همواره صادق و مهربان باشيد.
36. از تنها گذاشتن فرزندان خود در منزل، به ويژه هنگامي كه به مسافرت يا ميهماني مي رويد جداً خودداري نماييد.
37. به حس ششم خود توجه كنيد. هر گاه در درون خود احساس كرديد كه مشكل خاصي وجود دارد حتماً آنرا جدي بگيريد.
38. در صورت شك و ترديد، وسايل شخصي و لباس هاي فرزندان تان را مخفيانه بازرسي نماييد.
39. ترحم به معتادين محله تان را خيانت به فرزندان خود بدانيد.
40. همواره در نظر داشته باشيد كه خانواده ها در زمينه پيشگيري از اعتياد نقش بسيار مؤثرتري در مقايسه با نيروي انتظامي و ساير سازمان هاي مسئول بر عهده دارند.
41. رعايت بسياري از نكات مذكور منحصر به والدين نبوده بلكه ساير اعضا خانواده به ويژه برادران و خواهران بزرگتر را نيز در بر مي گيرد و چه بسا تاثيرپذيري جوانان و نوجوانان از آنها در بسياري از موارد بيش از پدر و مادر باشد.
منبع: ماهنامه آموزشي کودک شماره 50
توصيه پيشگيرانه به والدين
2. مهارت هاي تربيتي خود را افزايش دهيد.
3. الگوي مناسبي براي فرزندان خود باشيد و هرگز بر خلاف گفته خود عمل ننماييد.
4. فضايي ايجاد كنيد كه فرزندان تان در آن احساس آرامش كنند.
5. به صحبت هاي فرزندان تان خوب گوش كنيد. با لبخند، تكان دادن سر و استفاده از جملات مثبت نظير «چقدر جالب»، «من اين را نمي دانستم» و... آنها را به گفتن بيشتر تشويق كنيد.
6. شرايطي ايجاد كنيد كه شما را محرم اسرار خود بدانند.
7. از فرزندان تان انتظار نداشته باشيد آرزوهاي برآورد نشده شما را تحقق بخشند.
8. از قبل، خود را براي پاسخگويي به سوالات كنجكاوانه فرزندان تان آماده نماييد.
ممكن است روزي از شما بپرسند كه آيا تاكنون مواد مصرف كرده ايد؟ اين فرصت خوبي است كه علت عدم مصرف خود را به زبان سال هاي جواني به آنها منتقل كنيد، يا اگر احيانا قبلا مصرف كرده ايد علت گرايش خود به مواد و سپس كنار گذاشتن آن را به ايشان بگوييد و اينكه حالا چرا مي خواهيد ايشان اشتباه شما را تكرار نكنند. به ياد داشته باشيد كه نبايد مسايل را بيش از اندازه تشريح كنيد مبادا كنجكاوي آنها برانگيخته شود.
9. با تقويت قدرت اعتماد به نفس، تصميم گيري و از بين بردن افسردگي و كم رويي فرزندان، آنها را در برابر شرايط آسيب زا مقاوم سازيد.
10. راه مقاومت و پايداري در برابر فشار همسالان را در خصوص مصرف مواد مخدر به فرزندان تان بياموزيد تا از «نه» گفتن به آنها نهراسند.
11. موانع را برداريد. به فرزندان تان انگيزه داده و از آنها حمايت كنيد.
12. وقت بيشتري را با فرزندان تان صرف كنيد. با آنان به رستوران، پارك، كوه، سينما و... برويد. به اتفاق آنان به موسيقي گوش دهيد و از همه مهم تر به آنان ابراز عشق كنيد و بگوييد كه دوستشان داريد.
13. سعي كنيد حتي آهنگ صداي تان ملايم و دوستانه باشد.
14. مواضع خود را در برابر سيگار، مواد مخدر و الكل مشخص نموده، صريحاً آنرا به زبان بياوريد.
15. عقايد خود را به زور به آنها تحميل نكنيد.
16. نظم و قانون مناسب و سازنده مشخصي در خانواده برقرار سازيد و براي سرپيچي از آن تنبيه هاي مناسبي در نظر بگيريد و قاطعانه آنرا به مرحله اجرا در آوريد.
17. سعي كنيد در ساعات غذا خوردن همه اعضا خانواده را دور هم جمع كنيد.
18. فرزندان خود را قبل از رسيدن به سنين بحراني نسبت به مضرات و عواقب ويرانگر مصرف مواد مخدر آگاه سازيد.
19. آنان را بيش از اندازه و به طور اغراق آميز نترسانيد.
20. از چگونگي دوست يابي و معاشرت فرزندان خود با ديگران آگاه باشيد. با والدين دوستان شان ارتباط برقرار كنيد. در صورتي كه به منزل دوست شان رفتند حتما از حضور والدين ايشان در منزل مطمئن شويد و به حضور ساير اعضا خانواده اكتفا نكنيد.
21. به نحوه خرج كردن پول توسط فرزندان تان اهميت بدهيد.
22. براي اوقات فراغت آنان برنامه ريزي كنيد. همواره آنان را به مطالعه، ورزش و تفريحات سالم ترغيب نماييد و زمينه اين امور را برايشان فراهم كنيد.
23. زمان مناسبي را به گفتگو اختصاص دهيد. چرا كه فرزند شما ارزش نصايح تان را با ارزش زماني كه به آن اختصاص داده ايد مي سنجد.
24. راهنمايي هاي خود را از طريق مربيان و دبيران شان به آنها منتقل كنيد. جوانان باورها و ارزش هاي خود را دارند. طبيعتا اگر والدين بهترين نصايح را هم بگويند ممكن است آنها را نپذيرند. شنيدن نصايح شما از زبان مربيان و دبيران شان تأثير بيشتري بر آنها مي گذارد.
25. بين فرزندان تان تبعيض قايل نشويد.
26. تفكر انتقادي را كه از ويژگي هاي دوران بلوغ و نوجواني است، در فرزندان خود سركوب نكنيد.
27. آنان را به رعايت اصول مذهبي و انجام فرايض ديني تشويق كنيد.
28. در انجام فعاليت هاي منطقي به فرزندان خود استقلال و آزادي بدهيد.
29. در رفتارهاي خود بيشتر دقت كنيد. ممكن است با تمسخر يك معتاد يا صحبت كردن با لحن افراد معتاد، پيامي نادرست به فرزندتان منتقل كنيد.
30. اگر مي خواهيد مانع پويايي و رشد جسم و روان فرزندتان نشويد، از انتقاد غير سازنده، تمسخر و شرمنده كردن آنان مخصوصاً در مقابل ديگران جداً بپرهيزيد.
31. فرزندان تان را به خاطر رفتارهاي مثبت آنان تشويق كنيد.
32. در موقعيت هاي بحراني، فشارها و تنش هاي روحي، راهنما و همراه فرزندان خود باشيد.
33. هرگز فضاي خانه را متشنج ننموده و از مشاجره و بحث هاي بيهوده بپرهيزيد.
34. مسئوليت و تكليفي به فرزندان خود بدهيد كه با توان آنان متناسب باشد.
35. در روابط خود با فرزندان تان همواره صادق و مهربان باشيد.
36. از تنها گذاشتن فرزندان خود در منزل، به ويژه هنگامي كه به مسافرت يا ميهماني مي رويد جداً خودداري نماييد.
37. به حس ششم خود توجه كنيد. هر گاه در درون خود احساس كرديد كه مشكل خاصي وجود دارد حتماً آنرا جدي بگيريد.
38. در صورت شك و ترديد، وسايل شخصي و لباس هاي فرزندان تان را مخفيانه بازرسي نماييد.
39. ترحم به معتادين محله تان را خيانت به فرزندان خود بدانيد.
40. همواره در نظر داشته باشيد كه خانواده ها در زمينه پيشگيري از اعتياد نقش بسيار مؤثرتري در مقايسه با نيروي انتظامي و ساير سازمان هاي مسئول بر عهده دارند.
41. رعايت بسياري از نكات مذكور منحصر به والدين نبوده بلكه ساير اعضا خانواده به ويژه برادران و خواهران بزرگتر را نيز در بر مي گيرد و چه بسا تاثيرپذيري جوانان و نوجوانان از آنها در بسياري از موارد بيش از پدر و مادر باشد.
منبع: ماهنامه آموزشي کودک شماره 50
