فريدريش روکرت
ترجمه شکرالله خاکرند
از سال 1849 پس از استعفا از کار خود، وقتش را به ترجمه اشعار عربي و فارسي به نظم اختصاص داد. وي در 31 ژانويه 1866 درگذشت. روکرت از برجسته ترين شاعران آلمان شمرده مي شود و به خاطر غناي فکري و چيرگي شگفتش بر آلماني برجستگي يافت. وي از عهده بيشتر اسلوبهاي شعري برآمد: بحور شعري يوناني که يازده سيلابي است، شعر شمالي قديم مبتني بر جناسات، مثنوي کهن آلماني، سروده هاي ملي آلمان، غزليات فارسي و انواع شعر شاعران معروف شرق و غرب را تجربه کرد.
وي از ادبيات عربي و فارسي آثار زير را ترجمه کرده است:
1. مقامات حريري (اشتوتگارت، 1826) اين ترجمه روکرت از معجزات آثار ادبي در تمامي تاريخ ادبيات اروپا به شمار مي رود.
2. امرؤالقيس: شاعر و پادشاه ترجمه سوره ها و آيات برگزيده قرآن (فرانکفورت، 1888).
5. داستان رستم و سهراب (ايرلنگن، 1838).
6. داستان هندي: «نال و دما جنتي» (فرانکفورت، 1828).
7. داستانهاي براهمايي (لايپزيک، 1839)
8. حکمت براهمايي (لايپزيک يک مجلد، 1896).
9. هفت کتاب درباره ي اساطير و حکايات شرقي (دو جلد، اشتوتگارت، 1837).
10. پندها و نکاتي از کشورهاي شرقي (دو جلد، برلين، 1838- 1836)
11. «زندگي عيسي، براساس رواياتي موثق از انجيل» (اشتوتگارت و توبنگن، 1839).
بخشي از آثار روکرت پس از مرگش منتشر گرديد؛ از جمله:
12. بوستان سعدي شيرازي (لايپزيک، 1882)
13. شاهنامه فردوسي (سه جلد، برلين، 1895- 1890).
14. از ديوان سعدي شيرازي(برلين، 1893).
15. سروده هاي سياسي سعدي شيرازي (برلين، 1894)
منبع:یزدان پرست، حمید؛ (1387) نامه ایران؛ مجموعه مقاله ها، سروده ها، و مطالب ایران شناسی، جلد چهارم، به کوشش حمید یزدان پرست، تهران، اطلاعات، چاپ یکم.
