گل نرگس
نویسنده : مجتبی ولی شریعتپناهی
نرگس گیاهی است پیازدار با گلهایی زیبا و معطر و پرطرفدار از خانواده لیلیاسه Liliacea.
سرزمین مادری نرگس ایران است و تاکنون شصت و سه گونه از آن شناسایی و اسمگذاری شده است.
در قرن شانزدهم میلادی آن را در هلند کاشتند و در قرن نوزدهم جزو یکی از مهمترین گیاهان زینتی اروپای غربی به حساب آمد.
این گیاه از سالهای دور در ایران وجود داشته و در مناطق کوهستانی و در کنار رودخانهها و دیم زارها به-طور خودرو سبز میشود.
در بدترین خاکها بدون نیاز به آبیاری مرتب و با استفاه از آب باران و همزمان با روزهای خنک پاییز و یا با آمدن بهار به گل مینشیند.
باید دقت شود که فلسها پوسیده، لهیده و آفت زده نباشند.
به طور کلی پیازهایی که بیش تر از یک سانتیمتر قطر دارند بهتر گل میدهند.
اما پیازهای لاغر و کوچکتر از یک سانتیمتر معمولاً سال اول به گل مینشینند، در واقع اینها در سال اول دوره استراحت و رکورد خود را میگذرانند.
از نظر وزنی یک پیاز خوب باید حداقل پنج گرم وزن داشته باشد.
وقتی پیاز به خاک نشاندیم در مدت سه تا چهار ماه رشد کافی نموده و کامل میشود. وقتی که در زمستان غده آمادگی پیدا کرد در بهار به گل مینشیند. پیازهایی که دوره استراحت خود را سال قبل گذراندهاند در پاییز گل میدهند.
در مورد استفاده از کود حیوانی برای کاشت گیاهان دارای پیاز توصیه خاصی نشده.
آخرین تحقیقات در مورد استفاده از کود حیوانی نشان داده که کود گاوی پوسیده به همراه کمپرست به گل دهی نرگس کمک میکند.
در صورتی که پیاز را خیلی عمیق بکاریم غدهها دراز و کشیده میشوند و گل دهی به تأخیر میافتد. ضمناً فاصله بیش تر غدهها موجب درشت شدن آنها میگردد.
اما تراکم کاشت به گل دهی بیش تر نرگس کمک میکند.
اگر پیازها کوچک هستند آن ها را به فاصله هشت تا ده سانتیمتر از یک دیگر بکارید.
2. وقتی عمر گلهای نرگس به پایان میرسد برگها برای مدت چند هفته هم چنان سبز باقی میمانند، در این هنگام به تدریج آبیاری را کم کنید تا خاک کاملاً خشک شود. سپس برگها را با قیچی کوتاه نموده و پیازها را از خاک خارج کنید.
3. برای جلوگیری از پوسیدگی پیاز بهتر است خاک گلدان را با آب جوش یا مواد شیمیایی (قارچکش) ضدعفونی کنید.
منبع:ماهنامه پیام زن شماره 215.
سرزمین مادری نرگس ایران است و تاکنون شصت و سه گونه از آن شناسایی و اسمگذاری شده است.
در قرن شانزدهم میلادی آن را در هلند کاشتند و در قرن نوزدهم جزو یکی از مهمترین گیاهان زینتی اروپای غربی به حساب آمد.
این گیاه از سالهای دور در ایران وجود داشته و در مناطق کوهستانی و در کنار رودخانهها و دیم زارها به-طور خودرو سبز میشود.
در بدترین خاکها بدون نیاز به آبیاری مرتب و با استفاه از آب باران و همزمان با روزهای خنک پاییز و یا با آمدن بهار به گل مینشیند.
انتخاب پیاز مناسب:
باید دقت شود که فلسها پوسیده، لهیده و آفت زده نباشند.
به طور کلی پیازهایی که بیش تر از یک سانتیمتر قطر دارند بهتر گل میدهند.
اما پیازهای لاغر و کوچکتر از یک سانتیمتر معمولاً سال اول به گل مینشینند، در واقع اینها در سال اول دوره استراحت و رکورد خود را میگذرانند.
از نظر وزنی یک پیاز خوب باید حداقل پنج گرم وزن داشته باشد.
زمان کاشت پیاز:
وقتی پیاز به خاک نشاندیم در مدت سه تا چهار ماه رشد کافی نموده و کامل میشود. وقتی که در زمستان غده آمادگی پیدا کرد در بهار به گل مینشیند. پیازهایی که دوره استراحت خود را سال قبل گذراندهاند در پاییز گل میدهند.
تکثیر:
کود و خاک مناسب:
در مورد استفاده از کود حیوانی برای کاشت گیاهان دارای پیاز توصیه خاصی نشده.
آخرین تحقیقات در مورد استفاده از کود حیوانی نشان داده که کود گاوی پوسیده به همراه کمپرست به گل دهی نرگس کمک میکند.
عمق و فاصله کاشت:
در صورتی که پیاز را خیلی عمیق بکاریم غدهها دراز و کشیده میشوند و گل دهی به تأخیر میافتد. ضمناً فاصله بیش تر غدهها موجب درشت شدن آنها میگردد.
اما تراکم کاشت به گل دهی بیش تر نرگس کمک میکند.
اگر پیازها کوچک هستند آن ها را به فاصله هشت تا ده سانتیمتر از یک دیگر بکارید.
مراقبتهای لازم:
2. وقتی عمر گلهای نرگس به پایان میرسد برگها برای مدت چند هفته هم چنان سبز باقی میمانند، در این هنگام به تدریج آبیاری را کم کنید تا خاک کاملاً خشک شود. سپس برگها را با قیچی کوتاه نموده و پیازها را از خاک خارج کنید.
3. برای جلوگیری از پوسیدگی پیاز بهتر است خاک گلدان را با آب جوش یا مواد شیمیایی (قارچکش) ضدعفونی کنید.
منبع:ماهنامه پیام زن شماره 215.