پوششي براي قلب دوم
نويسنده: بهنام مؤذن
اگر اهل طبيعت گردي هستيد بايد بدانيد چه كفشي بپوشيد و از كجا بخريد
نكات طلايي
- هيچ وقت براي بيشتر از گرم شدن پا چند جفت جوراب روي هم نپوشيد كه پا خفه مي شود و به همين خاطر بيشتر احساس سرما خواهيد كرد.
- اگر بعد ازكوهنوردي كفشتان خيس شد، چند روزنامه مچاله شده درون كفش بگذاريد تا هم فرم كفش تغيير نكند، هم نم كفش گرفته شود.
- هيچ وقت كفش را جلوي آتش خشك نكنيد. چون ممكن است رويه آن بشكند و كفه ذوب شود.
- كفش را با مواد شوينده قوي شست و شو ندهيد، اين شوينده ها عمر كفش را كم مي كنند.
- آب بهترين شوينده براي كفش است.
- كفش هاي گرتكس را به هيچ عنوان چرب نكنيد، چون مانع تنفس آنها مي شود. از واكس مخصوص خوشان استفاده كنيد.
- قبل از سفر از سالم بودن كفش مطمئن شويد.
چه بخريم؟
همراهان مهربان كوه
- كفش سنگ نوردي: اين كفش ها فقط براي صخره نوردي ساخته مي شوند و براي يك قدم راه رفتن هم مناسب نيستند؛ نوك تيزي دارند كه براي گرفتن گيره هاي سنگي كوچك با پنجه مناسب است و پا در اين كفش بسيار جمع شده است. هنگام سنگ نوردي پا كوچك ترين لغزش پا در كفش نبايد اتفاق بيفتد. يخ نوردان و كوهنوردان اين كفش ها را فقط در صعودهاي صخره اي به پا مي كنند.
- كفش كوهنوردي زمستانه: اين كفش ها براي راه رفتن روي برف ساخته شده اند، ضد آب هستند و نسبت به سرما هم بسيار مقاومند. جنس رويه اين كفش ها از چند لايه چرم فناوري شده ساخته شده و كف اين كفش كوه نسبت به بقيه مدل ها ضخيم تر و سنگين تر است. كفش هاي زمستانه بسيار خشك هستند و انعطاف پذيري ندارند. البته مثل كفش هاي قديمي زمستانه هم نيستند كه بايد چرم آنها مدام چرب نگه داشته مي شد. كوهنوردهاي قديمي تر تا همين 10سال پيش در برنامه هاي زمستان هميشه يك ظرف كوچك وازلين همراه داشتند كه در پايان روز در چادر كفش ها را چرب كنند، البته قبل از آن بايد كفش ها را گرم مي كردند تا چربي به خورد كفش مي رفت. اما كفش هاي زمستانه امروزي داراي لايه تنفسي و واكس مخصوص هستند كه به شكل اسپري يا كرم به راحتي به خورد كفش مي رود. كوهنوردان حرفه اي براي آنكه برف داخل كفششان نرود از «گتر» هم استفاده مي كنند. گتر در تعريف ساده يك لوله پارچه اي است كه بالا و پايين آن كش دارد. گتر را روي پاچه شلوار مي پوشند و پايين آن را روي كفش مي كشند. گتر با يك قلاب كوچك به بند كفش و با يك تسمه كه از زير كفش رد مي شود به كفش متصل مي شود تا مانع وارد شدن برف از كناره هاي كفش شود.
- كفش هاي كوه پيمايي: اين نوع كفش هم ساق بلندي دارد اما جنس رويه و كفي آن محكم تر از كفش پياده روي است. وزن اين كفش هم سنگين تر از ديگر كفش هاست؛ چون در صعود و فرود تخت فشار بيشتري است و مطمئنا بايد محكم تر از كفش هاي پياده روي باشد. همه انواع معتبر كفش كوه از سبك تا سنگين، لايه پارچه اي تنفسي داخلشان دارند. اين لايه مانع ورود آب به داخل كفش مي شود، اما عمل تعريق پا را مختل نمي كند و نم داخل كفش را به بيرون منتقل مي كند. معروف ترين اين لايه هاي تنفسي گرتكس ياGoretex نام دارد. جالب است بدانيد كه اين لايه اولين بار توسط شخصي به نام Gore براي كفش هاي فضانوردان ساخته شد. حواستان باشد كه اگر كفش داريد، داخلش خيس نشود. رويه كفش كوه معمولا چرمي است و در نقاط حساسي مثل جلو و پشت پاشنه كه بيشتر در معرض آسيب هستند، لايه لاستيكي سختي هم اضافه دارند. كفش هاي كوه در صعود هاي سه فصل (به جز زمستان) استفاده مي شوند. بند كفش كوه بايد به راحتي بسته شود، به همين دليل قلاب هايي كه بند از درونشان رد شده يك قرقره دارند تا بند براي محكم بسته شدن فشار را به همه جاي كفش يكنواخت وارد كند. اگر كفشتان قلاب ندارند، بند كفش را به ترتيب گيره ها از پايين به بالا محكم كنيد.
- كفش پياده روي يا Trekking:اين كفش براي پياده روي بر سطوح خاكي طراحي شده كه شيب زيادي هم ندارند و فشار زيادي به پا وارد نمي شود. كف راحت و رويه سبك از ويژگي هاي اين كفش هاست، ضمن آنكه مثل بقيه كفش هاي استاندارد طبيعت گردي ساق بلندي و كفي چند لايه دارند.
همراه با كوه
منبع: سرزمين من ش 4