تمدن رده سه
آن هنگام كه يك گروه از زيستمندان هوشمند به تمدن رده سه دست يابند. آنگاه به نيروهايي چنان خيالي و شگفت انگيز مي انديشند تا توانايي ناپايداري در فضا و مكان را به دست آورند. ما نيز مي دانيم كه انرژي پلانك، انرژي است كه در آن اثرات كوانتومي 22 حكمفرماست و فضا - زمان با كرم چاله ها 32 و حباب هايي بسيار كوچك انگار كف آلود مي شود. انرژي پلانك، بسيار فراتر از كران هاي دانش امروزين ماست، و داوري دانشمندان ما، تنها با ديدگاه يك تمدن رده 0/7 بر اين انرژي است. اما هنگامي كه يك تمدن بر جايگاه رده سوم تكيه زند، بر ويژگي هايي از انرژي دست خواهد يافت كه يكصد هزار ميليارد بار (3201) از آن چه ما امروز بر زمين برپا داشته ايم بيشتر خواهد بود.
"ايان كرافورد"، 42 اخترشناسي از دانشگاه لندن، پيرامون تمدن رده سه اينگونه نوشته است: "مهاجرنشيني از رده سه را به پهناي ده سال نوري در نظر بگيريد، و يك كيهان نورد كه مي تواند با تندي ده درصد سرعت نور جا به جا شود و يك بازده زماني 004 ساله ميان بنياد نهادن آن كوچ نشين و فرافرستادن كوچ نشينان به جاهاي ديگر؛ در نتيجه كرانه هاي اين كوچش با سرعت ميانگين 0/20 سال نوري گسترش خواهد يافت. با توجه به اين كه پهنه كهكشان راه شيري يكصد هزار سال نوري است، بيش از پنج ميليون سال به داراز نخواهد انجاميد تا اين كوچ نشينان در پهنه كهكشان گسترده شوند. اگرچه با در نظر گرفتن عمر آدمي، زمان بسيار درازي است، اما تنها 0/50 درصد از عمر اين كهكشان است."
دانشمندان تلاش هاي پيگيرانه اي براي آشكارسازي تابش هاييي كه از يك تمدن رده سه در كهكشان ما تابيده مي شود، انجام داده اند. كيهان شناسان با كمك راديوتلسكوپ بسيار بزرگ شهر آرسيبو در پرتوريكو، پهنه بزرگي از كهكشهان راه شيري را براي آشكار سازي تابش هاي راديويي با بسامد 1/24 گيگاهرتز كه درنزديكي بسامد تابش گاز هيدروژن است، پويش كرده اند. تا به امروز، هيچ گواهي بر هر گونه تابش راديويي كه در بازه تابش تمدن هاي رده 8101 تا 0301 قرار داشته باشد، نيافته اند. هرچند، اين گواهي بر ناممكن بودن وجود تمدن هايي نيست كه فراتر از فناوري ما هستند، در بازه اي بين رده 0/8 تا 1/1 و يا با فاصله بسيار پيشرفته تر از ما، مانند تمدني از رده 2/5 و فراتر از آن. همچنين گواهي بر ناممكن بودن شكل هاي ديگر ارتباطي هم نيست. براي نمونه، ممكن است يك تمدن پيشرفته، به جاي استفاده از امواج راديويي، از ليزر براي پيام رساني استفاده كند. و يا اگر از امواج راديويي سود جويند، شايد از بسامدهايي جز بسامد 1/24 گيگاهرتز استفاده كنند. براي نمونه، آنها مي توانند پيام خود را بخش بخش و با بسامدهاي بسياري بفرستند و در هنگام دريافت، آن را دوباره يكپارچه سازند. از اين راه، بر سر راه گذر پيام، يك طوفان كيهاني و يا يك ستاره، براي تمامي پيام شكلي به وجود نخواهد آورد. هر كس كه به اين پيام بخش بخش شده گوش دهد، شايد چيز درك شدني اي از آن درنيابد. درست مانند نامه الكترونيكي كه به بخش هاي بسياري بخش شده و هر بخش، از شهري و با شبكه مختلفي فرستاده مي شود، و سرآخر در رايانه شما سرهم مي شود. بر پايه همين برهان، تمدن هاي پيشرفته مي توانند از روش هاي پيچيده و ناشناخته اي براي درهم شكستن پيام و سرهم كردن دوباره آن استفاده كنند.
اگر يك تمدن از رده سه در كيهان وجود داشته باشد، يكي از مهم ترين نگراني هاي آنها، راه اندازي و برپا ساختن يك سامانه ارتباطي و پيام رساني در سرتاسر كهكشان خواهد بود. و پيش نياز دستيابي به اين سامانه، بستگي دارد به اين كه آن ها به فناوري اي دست يابند كه بتوانند با كمك آن به تندي هاي فراتر از سرعت نور دست يافته و چيره شوند، براي نمونه به كمك كرم چاله. حال با اين فرض كه آنها به چنين فناوري اي دست نيافته باشند، آن گا بايد به اندازه بسيار زيادي از پيشرفت بازمانده باشند. فيزيكدان "فيري مِن دايسن" بيان كرده كه شايد چنين جامعه اي از هستنمندان، درجهاني به نام جهان "كرول" در حال زندگي باشند، كه از نام "لوئيس كرول" گرفته شده است (نويسنده انگليسي داستان آليس در سرزمين شگفتي ها). دايسون نوشته است كه در گذشته، جامعه آدميان بر پايه قبيله هاي كوچكي بنا شده بود كه در آنه فضا مطلق، اما زمان نسبي بود. و اين بدان معنا است كه ارتباط ميان اين قبيله هاي پراكنده، ناممكن بود و مردمانش تنها مي توانستند در فاصله هاي نزديك محل زايش خود و در يك بازه يك عمر معمول آدمي به فعاليت و سوداگري بپردازند. هر قبيله با پهناوري مطلق مكان، از هم جدا شده بود. و آن هنگام كه انقلاب صنعتي از راه رسيد، ما به جهان نيوتوني وارد شديم، كه در آن زمان و مكان، هر دو مطلق شد، و با در اختيار داشتن كشتي بخار و سپس خودرو، آن قبيله هاي پراكنده، در قالب كشورهاي به هم پيوند داده شد. در سده بيستم به جهان اينشتيني وارد شديم كه در آن فضا و زمان هر دو نسبي شد. ما توانستيم تلگراف، تلفن، راديو و تلويزيون را ساخته و گسترش دهيم كه پيامد آن، ارتباط و پيام رساني بي درنگ است. يك تمدن رده سه، شايد باري ديگر به جهان كَرول، رانده شده باشد. كوچ نشيناني كه با اندازه هاي پهناور فضاي ميان ستاره اي از يكديگر جدا افتاده اند و ناتوان از پيام رساني و ارتباط با همديگر هستند و با بازدارندگي سرعت نور، در تنگنا قرار گرفته اند. براي پيشگيري از چند پارگي اي همچون جهان كَرول، يك تمدن رده سه، نياز دارد كه كرم چاله هايي بسازد تا به آن اجازه دهد پيام رساني و ارتباط با تندي بيشتر از سرعت نور، در اندازه هاي زير اتمي را برقرار سازد.
بنيان كار راديوتلسكوپ بر پايه دريافت و آشكارسازي امواج الكترومغناطيسي تاييد شده از اجرام كيهاني است. اين ابزار داراي دو بخش است؛ يك گيرنده بشقابي بسيار بزرگ و يا يك چيدمان از تعداد زيادي گيرنده و ينز يك دريافت كننده و آشكارساز تابش. برخي از امواج الكترومغناطيسي كيهاني بسيار ضعيف است، و تنها گيرنده هايي بسيار نيرومند توانايي آشكار سازي آنها را دارند. از اين رو، براي دريافت اين امواج، تعداد زيادي گيرنده را براي آشكارسازي بهتر، با هم به سوي كيهان نشانه مي روند. در اين كار، روش تداخل سنجي به كار مي آيد. تعدادي گيرنده را با فاصله ازهم و رو به سوي نقطه اي نشانه مي روند و آن گاه امواج دريافتي راهمزمان بررسي مي كنند. نيرومندترين سامانه چيدماني گيرنده راديوتلسكوپ دنيا در ايالت نيومكزيكو در جنوب ايالات متحده ساخته شده است. اين مجموعه از 27 گيرنده جداگانه چرخان ودور از هم شكل گرفته كه همزمان و با هم در حركت هستند. قطر اين سامانه 35 كيلومتر است. براي بررسي امواج كوتاه تر اجرام نزديك تر، از راديوتلسكوپ هاي تك گيرنده استفاده مي شود. بزرگ ترين راديوتلسكوپ تك گيرنده دنيا به قطر 305 متر است كه مانند يك بازتابنده كروي ساخته شده و در رصد خانه آرِسيبو در كشور پورتوريكو قرار گرفته است.
منبع: دانشمند شماره 579
"ايان كرافورد"، 42 اخترشناسي از دانشگاه لندن، پيرامون تمدن رده سه اينگونه نوشته است: "مهاجرنشيني از رده سه را به پهناي ده سال نوري در نظر بگيريد، و يك كيهان نورد كه مي تواند با تندي ده درصد سرعت نور جا به جا شود و يك بازده زماني 004 ساله ميان بنياد نهادن آن كوچ نشين و فرافرستادن كوچ نشينان به جاهاي ديگر؛ در نتيجه كرانه هاي اين كوچش با سرعت ميانگين 0/20 سال نوري گسترش خواهد يافت. با توجه به اين كه پهنه كهكشان راه شيري يكصد هزار سال نوري است، بيش از پنج ميليون سال به داراز نخواهد انجاميد تا اين كوچ نشينان در پهنه كهكشان گسترده شوند. اگرچه با در نظر گرفتن عمر آدمي، زمان بسيار درازي است، اما تنها 0/50 درصد از عمر اين كهكشان است."
دانشمندان تلاش هاي پيگيرانه اي براي آشكارسازي تابش هاييي كه از يك تمدن رده سه در كهكشان ما تابيده مي شود، انجام داده اند. كيهان شناسان با كمك راديوتلسكوپ بسيار بزرگ شهر آرسيبو در پرتوريكو، پهنه بزرگي از كهكشهان راه شيري را براي آشكار سازي تابش هاي راديويي با بسامد 1/24 گيگاهرتز كه درنزديكي بسامد تابش گاز هيدروژن است، پويش كرده اند. تا به امروز، هيچ گواهي بر هر گونه تابش راديويي كه در بازه تابش تمدن هاي رده 8101 تا 0301 قرار داشته باشد، نيافته اند. هرچند، اين گواهي بر ناممكن بودن وجود تمدن هايي نيست كه فراتر از فناوري ما هستند، در بازه اي بين رده 0/8 تا 1/1 و يا با فاصله بسيار پيشرفته تر از ما، مانند تمدني از رده 2/5 و فراتر از آن. همچنين گواهي بر ناممكن بودن شكل هاي ديگر ارتباطي هم نيست. براي نمونه، ممكن است يك تمدن پيشرفته، به جاي استفاده از امواج راديويي، از ليزر براي پيام رساني استفاده كند. و يا اگر از امواج راديويي سود جويند، شايد از بسامدهايي جز بسامد 1/24 گيگاهرتز استفاده كنند. براي نمونه، آنها مي توانند پيام خود را بخش بخش و با بسامدهاي بسياري بفرستند و در هنگام دريافت، آن را دوباره يكپارچه سازند. از اين راه، بر سر راه گذر پيام، يك طوفان كيهاني و يا يك ستاره، براي تمامي پيام شكلي به وجود نخواهد آورد. هر كس كه به اين پيام بخش بخش شده گوش دهد، شايد چيز درك شدني اي از آن درنيابد. درست مانند نامه الكترونيكي كه به بخش هاي بسياري بخش شده و هر بخش، از شهري و با شبكه مختلفي فرستاده مي شود، و سرآخر در رايانه شما سرهم مي شود. بر پايه همين برهان، تمدن هاي پيشرفته مي توانند از روش هاي پيچيده و ناشناخته اي براي درهم شكستن پيام و سرهم كردن دوباره آن استفاده كنند.
اگر يك تمدن از رده سه در كيهان وجود داشته باشد، يكي از مهم ترين نگراني هاي آنها، راه اندازي و برپا ساختن يك سامانه ارتباطي و پيام رساني در سرتاسر كهكشان خواهد بود. و پيش نياز دستيابي به اين سامانه، بستگي دارد به اين كه آن ها به فناوري اي دست يابند كه بتوانند با كمك آن به تندي هاي فراتر از سرعت نور دست يافته و چيره شوند، براي نمونه به كمك كرم چاله. حال با اين فرض كه آنها به چنين فناوري اي دست نيافته باشند، آن گا بايد به اندازه بسيار زيادي از پيشرفت بازمانده باشند. فيزيكدان "فيري مِن دايسن" بيان كرده كه شايد چنين جامعه اي از هستنمندان، درجهاني به نام جهان "كرول" در حال زندگي باشند، كه از نام "لوئيس كرول" گرفته شده است (نويسنده انگليسي داستان آليس در سرزمين شگفتي ها). دايسون نوشته است كه در گذشته، جامعه آدميان بر پايه قبيله هاي كوچكي بنا شده بود كه در آنه فضا مطلق، اما زمان نسبي بود. و اين بدان معنا است كه ارتباط ميان اين قبيله هاي پراكنده، ناممكن بود و مردمانش تنها مي توانستند در فاصله هاي نزديك محل زايش خود و در يك بازه يك عمر معمول آدمي به فعاليت و سوداگري بپردازند. هر قبيله با پهناوري مطلق مكان، از هم جدا شده بود. و آن هنگام كه انقلاب صنعتي از راه رسيد، ما به جهان نيوتوني وارد شديم، كه در آن زمان و مكان، هر دو مطلق شد، و با در اختيار داشتن كشتي بخار و سپس خودرو، آن قبيله هاي پراكنده، در قالب كشورهاي به هم پيوند داده شد. در سده بيستم به جهان اينشتيني وارد شديم كه در آن فضا و زمان هر دو نسبي شد. ما توانستيم تلگراف، تلفن، راديو و تلويزيون را ساخته و گسترش دهيم كه پيامد آن، ارتباط و پيام رساني بي درنگ است. يك تمدن رده سه، شايد باري ديگر به جهان كَرول، رانده شده باشد. كوچ نشيناني كه با اندازه هاي پهناور فضاي ميان ستاره اي از يكديگر جدا افتاده اند و ناتوان از پيام رساني و ارتباط با همديگر هستند و با بازدارندگي سرعت نور، در تنگنا قرار گرفته اند. براي پيشگيري از چند پارگي اي همچون جهان كَرول، يك تمدن رده سه، نياز دارد كه كرم چاله هايي بسازد تا به آن اجازه دهد پيام رساني و ارتباط با تندي بيشتر از سرعت نور، در اندازه هاي زير اتمي را برقرار سازد.
اخترشناسي راديويي و تلسكوپي چيست؟
بنيان كار راديوتلسكوپ بر پايه دريافت و آشكارسازي امواج الكترومغناطيسي تاييد شده از اجرام كيهاني است. اين ابزار داراي دو بخش است؛ يك گيرنده بشقابي بسيار بزرگ و يا يك چيدمان از تعداد زيادي گيرنده و ينز يك دريافت كننده و آشكارساز تابش. برخي از امواج الكترومغناطيسي كيهاني بسيار ضعيف است، و تنها گيرنده هايي بسيار نيرومند توانايي آشكار سازي آنها را دارند. از اين رو، براي دريافت اين امواج، تعداد زيادي گيرنده را براي آشكارسازي بهتر، با هم به سوي كيهان نشانه مي روند. در اين كار، روش تداخل سنجي به كار مي آيد. تعدادي گيرنده را با فاصله ازهم و رو به سوي نقطه اي نشانه مي روند و آن گاه امواج دريافتي راهمزمان بررسي مي كنند. نيرومندترين سامانه چيدماني گيرنده راديوتلسكوپ دنيا در ايالت نيومكزيكو در جنوب ايالات متحده ساخته شده است. اين مجموعه از 27 گيرنده جداگانه چرخان ودور از هم شكل گرفته كه همزمان و با هم در حركت هستند. قطر اين سامانه 35 كيلومتر است. براي بررسي امواج كوتاه تر اجرام نزديك تر، از راديوتلسكوپ هاي تك گيرنده استفاده مي شود. بزرگ ترين راديوتلسكوپ تك گيرنده دنيا به قطر 305 متر است كه مانند يك بازتابنده كروي ساخته شده و در رصد خانه آرِسيبو در كشور پورتوريكو قرار گرفته است.
منبع: دانشمند شماره 579
