دنياهاي تازه و عجيب

هر چه که بيشتر از منظومه خورشيدي دور مي شويم، به دنياي ناشناخته تري برمي خوريم و باز به محض آنکه تصور مي کنيم که ناشناخته ترين ها را شناخته ايم، ناگهان به نکته عجيب تر و اسرارآميزتري برمي خوريم. اکنون با پيشرفت علم و تکنولوژي بشر به شناسايي برخي از عجيب ترين و اسرارآميزترين سياره ها موفق شده که در اين مقاله به معرفي اين سياره هاي حيرت انگيز مي پردازيم که به راستي از آينده اي جذاب در رابطه ميان بشر و کرات آسماني خبر مي دهد.

زمانهاي هيجان انگيز
 

خيلي جالب است بدانيد که هم اکنون زمانهاي بسيار هيجان انگيزتري براي کشف دنياهاي ديگر است ضمن آنکه دوران بسيار هيجان انگيزي براي کساني است که دائماً به دنبال کشف کرات و سياره هاي تازه هستند. در واقع تلسکوپ تازه ناسا که کپلر نام دارد و قدرتمندترين و اعجاب انگيزترين تلسکوپ در جهان مي باشد. بازوان خود را مرتباً به اين سوي و آن سوي پرتاب مي کند تا اطلاعات تازه تر و هيجان انگيزتري به دست آورد. يکي از قابليت هاي بي نظير تلسکوپ کپلر اين است که مي توان آن را روي سفينه ها هم سوار کرده و با فرستادن سفينه به دورترين کرات در منظومه خورشيدي از کهکشانهاي ديگر هم تصاوير و اطلاعات بسيار گرانبهايي به دست آورد. البته آنچه که کپلر تا کنون کشف کرده را بايد تنها نوک و قله اي از کوهي عظيم و يخي تلقي کرد که فقط قسمت کوچکي از آن را يافته ايم اما تجسس اصلي در اعماق اقيانوس نهفته است. و در واقع کشفيات کپلر هم يک بخش بسيار کوچک از دنياي عظيم و حيرت انگيزي است که در زير به نمونه هاي آن که سياراتي تازه و جالب هستند پرداخته ايم. سيارات معرفي شده در واقع از گونه هايي مي باشند که تاکنون از جنس آنها وجود نداشته و به همين دليل از دنياي عظيم و ناشناخته و بسيار زيبا و جالب خبر مي دهد که براي نخستين بار آدمي را به آينده کهکشاني اميدوار ساخته اند و ديگر در دنياي علم و نجوم تنها از کهکشانهاي نابود شده و يا در حال نابودي گفته نمي شود بلکه از تولد کهکشانهاي تازه و زيبا خبر داده مي شود. کافي است که به اين نمونه ها نظري بيفکنيم.

دو شيوه اصلي
 

دراين ميان بايد توجه داشته باشيم که به طور کلي کرات و سيارات تازه به دو صورت اصلي متولد مي شوند. برخي مجموعه اي بسيار گرم از گازها مي باشند که اين توده گازها بر اثر چرخيدن بر مدار خورشيد خود بدل به يک کره داغ اما ساخته شده از گاز شوند مانند کره مشتري که گر چه عظيم ترين کره در منظومه خورشيدي است اما به زيبايي از توده اي از گاز تشکيل يافته است که هر چه به مرکز آن نزديک تر مي شويم. اين توده گاز سخت تر و سفت تر مي شوند. اين درحالي است که برخي ديگر از کرات تشکيل يافته در منظومه خورشيدي از توده خاکي تشکيل شده اند. اين توده ها معمولاً فاصله بيشتري از يکديگر دارند که باز هم با چرخش بر مدار صفر داراي مرکز سفت تري مي شوند. برخي از اين گونه داراي توده هاي تشکيل شده از مايعات هم در خود مي باشند. مانند اقيانوسهاي موجود در کره زمين.
حال به غير از اين دو نوع اصلي، انواع ديگري هم وجود دارند که توسط «کپلر» کشف شده اند که اينان اعجاب آدمي را باعث شده اند که حالا آنها را شناسايي مي کنيم:

سياره کربني:
 

سياره اي تشکيل يافته از قير که در زير زمين پوسته اي از الماس دارد.
خاک اين سياره تشکيل يافته از عناصر اکسيژن و کربن است البته زمين هم داراي کربن مي باشد. اما کربن حاضر در اين سياره چندين برابر آن در زمين است. آتمسفر در اين سياره از کربن مونوکسايد و متان است و داراي اقيانوسهاي پنهاني از هيدروکربن مي باشد. اما ازهمه جالب تر در اعماق اين سياره پوسته هاي کاملي از الماس مي باشد که در اين صورت ارزش آن را براي هر چه زودتر کشف شدن و پياده شدن در سطح آن نشان مي دهد.

سياره دنياي آب:
 

يک کره کامل که به تمامي از منابع خالص يعني آب تشکيل يافته است.
اين سياره به دو صورت مي تواند تشکيل شده باشد. يا اينکه در ابتدا در خارج از سيستم خورشيدي تشکيل شده وبه تمامي هم در يخ بود و سپس به داخل سيستم خورشيدي مهاجرت کرده که بر اثر گرم شدن يخ ها به تمامي آب شده و تبديل به سياره آب يا دنياي آب شده است.
يا اينکه در ابتدا سياره يخي مستقلي بوده که بر اثر قرار گرفتن در مدارهاي مختلف، آهسته آهسته يخ در آن آب شده و تبديل به سياره اي از نوع کامل شده است. اگر چه اين سياره فاصله بسيار زيادي از زمين دارد، اما سرانجام بايد بشر به آن سفري داشته باشد. چرا که به زودي انسان زميني با کمبود آب مواجه مي شود و نياز به منبع عظيمي از آب يک واقعيت انکار ناشدني است.

سياره اي با چرخشي برعکس زمين:
 

اين سياره برخلاف سيارات ديگر به جاي چرخيدن در بخش کمر يا خط استوا، در قطبين مي چرخد.
اين سياره به خاطر يک برخورد با سياره اي عظيم تر مانند خورشيد (مانند آنچه که براي اورانوس اتفاق افتاد) حالت منطقي را در چرخش خود از دست داده و به جاي چرخيدن در بخش کمر در قسمت قطب ها مي چرخد که به آن شيوه «تاپسي توروي» هم مي گويند.
آنچه که در آينده مهم است قرار دادن يک تلسکوپ عظيم روي سطح اين سياره است که نمادي شفاف از کهکشان را براي ما آماده مي کند که بسيار هم لازم است.

سياره آتش:
 

يک سياره جهنمي که به تمامي تشکيل يافته از آتشفشانهاي فعال است.
اين سياره در اصل از سنگ و خاک تشکيل شده اما به دليل مدار آن که بسيار نزديک به خورشيد مي باشد، نه تنها داراي دماي بسيار بالا مي باشد بلکه امواج قدرتمند از قوه جاذبه بسيار بالاي خورشيد، سبب مي شود که تمامي سطح سياره داراي مواد مذاب بوده و دائماً در حال انفجار باشد که همانا آتشفشانهاي قدرتمند يکي پس از ديگري مي باشند.
در واقع سطح اين سياره خود پوشيده از اقيانوسهايي از مواد مذاب مي باشد که در نتيجه دماي آن را هم تا درجه غير متعارفي افزايش مي دهد. البته اين نوع سياره زماني اتفاق مي افتد که يک سياره عظيمي تشکيل يافته از گاز مانند مشتري به ستاره خود آنقدر نزديک شود که در نتيجه سطح آن با انفجارهاي دائمي مواجه شود که در پايان آنچه مشاهده مي شود شعله هاي عظيم و سرکشيده است. البته فراموش نشود که اين سياره هنوز خورشيد نيست چرا که از انفجارهاي اتمي در آن خبري نيست. اما نکته بسيار جالب اين است که سياره مذکور را بشر پيدا کرده و حتي نام و شماره آن را هم تعيين کرده است؛ « COTROT- 78» تنها مشکل اين است که بشر هنوز جرأت سفر به آن را نيافته است چرا که هنوز ما انسانها، نتوانسته ايم لباس و ماتريالي را بسازيم که در برابر چنين انفجارهايي مقاوم باشد. وگرنه حضور در سطح اين سياره يک امر بسيار لازم مي باشد.

سياره آهنين:
 

سياره اي که کاملاً و به تمامي از فلز سخت تشکيل شده است.
فراموش نکنيم که زمين ما سياره اي است که در مرکز تشکيل يافته از آهن سخت است که توسط سيليکون و فلزات ديگر محاصره شده است. اما سياره مرکوري در منظومه خورشيدي، سياره اي است که به شکلي استثنايي، سخت مي باشد که البته سطح آن در يک برخورد دچار انفجار شده است. اما سياره تمام آهن، اندازه اي برابر با زمين دارد. ضمن آنکه اگر حرارت خورشيد به سطح آن بتابد، مي تواند حتي داراي اقيانوس و يا نوعي مايع هم بشود. اما درحال حاضر سطح آن و حتي داخل سياره تماماً از آهن تشکيل شده است. و به همين دليل هم دما و يا ساير خصوصيات آن هم تحت تاثير جنس فلزي آن است. طبيعتاً ما مي دانيم که فلز در برابر تابش خورشيد بسيار گرم مي شود و در اثر غيبت حرارت، يا در شب هنگام بسيار سرد مي گردد.
البته آنچه که اهميت دارد سفر بشر به سطح اين سياره است چرا که سطح آن و ماتريالهاي موجود در سطح، مي تواند بسياري از کمبودهاي بشر در زمين را جبران نمايد. بخصوص آهن از نوع بسيار ضخيم (ضخامت بيشتر از سه متر) که در صنعت مي تواند تاثيرات حيات بخشي داشته باشد.

بشر بايد سفر کند
 

به هر حال چه سياره پوشيده شده از مواد مذاب باشد و يا تماماً از فلز تشکيل شده باشد و يا همه آن از آب باشد و يا اينکه الماس گرانقيمت سطح آن را پوشيده باشد و يا همه آن از کربن باشد و يا حتي مدار آن بر عکس حرکت کند و.. هر چه باشد، بايد پاي بشر به آن باز شود وگرنه هيچگونه نفعي به حال بشر ندارد، اينکه سياره اي در آنجا باشد و ما تنها از بودن آن آگاه باشيم فايده اي ندارد. بشر بايد به هر نحوي که شده سفرهاي خود را آغاز کند. آنگونه که در فيلم ها بشر اين کنجکاوي را نشان داده است.
منبع: نشريه اطلاعات هفتگي شماره 3427