نویسنده: سعید راعی
عکس: حمید گردان
عکس: حمید گردان
«دشت هویج» لواسان، منطقه ای خوش آب و هوا برای گذران یک روز تعطیل
اگر پایتخت نشین هستید، تعطیلات نوروز و آغاز فصل بهار، فرصت مناسبی است که به مناطق دیدنی اطراف شهرتان سری بزنید. یکی از این مناطق، 2 مرتع زیبا و همسایه هم در شمالی شرقی شهر تهران و در منطقه لواسانات است، 2 مرتع که بخشی از مناطق حفاظت شده پایتخت هستند و اسم های جالبی دارند: «دشت هویج» و دشت «سواستون» که با فاصله کمی از یکدیگر قرار گرفته اند. احتمالا نام «دشت هویج» برای طبیعت گردان تهرانی آشناست، دشتی که در اتفاع 2 هزارو 400 متری از سطح آب های آزاد در شمالی شرقی تهران و در سمت شمال روستای «اَفجه» قرار دارد اما شاید بسیاری دیگر ندانند که این مراتع خوش آب و هوا کجاست و چطور باید به آنجا رسید. بماند که دشت «سواستون» کمتر شناخته شده است و بسیاری از افراد، هر دوی این مراتع هم جوار را به همان نام «دشت هویج» می شناسند؛ حالا اگر با ما همراه شوید هم تفاوت این دو دشت را در می یابید و هم راه و چاه سفر به آنها را خواهید دانست.
چطور برسیم؟
- خودروی شخصی: برای رسیدن به این دو دشت، بهترین راه این است که خود را به شمال شرق تهران برسانید و از طریق جاده لواسان به دوراهی لشگرک بروید و جاده را به سمت شرق ادامه دهید تا به شرق لواسان برسید پس از رسیدن به لواسان، باید جاده آسفالت را به سمت شرق ادامه دهید پس از حدود 10 کیلومتر به روستای «اَفجه» می رسید؛ البته در طول این مسیر جاده به سمت روستاهای دیگری از جلمه «سینک» به 2 قسمت تقسیم می شود که تابلوهای راهنما، کار مسافران را ساده کرده است
- وسایل نقلیه عمومی: می توانید در فلکه چهارم تهرانپارس سوار تاکسی هایی شوید که با حدود یک هزار و 500 تومان، مسافران را به میدان اصلی لواسان بزرگ می رسانند از آنجا باید برای «اَفجه» یک دربست بگیرید که کرایه این مسیر نیز حدود 6 هزار تومان است برای برگشت نیز روستای «اَفجه» یک تاکسی سرویس که می توانید از خدمات آن استفاده کنید.
چطور بگردیم؟
در انتهای روستا، به روخانه ای می رسید که پس از آن جاده ای خاکی، به سمت بالا امتداد می یابد بعد از حدود 45 دقیقه به قهوه خانه ای محلی می رسید که فضای مناسبی برای استراحت دارد. بعد از آن، مسیر خاکی را که ادامه دهید به یک باغ شخصی می رسید که یک لوله آب آشامیدنی در کنار آن قرار دارد حدود 100 متر بعد از این باغ که در سمت چپ مسیر پیاده روی شما قرار دارد جاده 2 قسمت می شود؛ مسیری که با شیب ملایم به سمت شمال و بالا می رود، مسیر «شت هویج» است که با 30 دقیقه پیاده روی به آستانه دشت خواهید رسید؛ اما مسیری که به سمت شمال غربی و پایین امتداد می یابد، شما را با حدود 45 دقیقه پیاده روی به دشت«سواستون» هدایت می کند. در جنوب غربی دشت هویج دره ای نسبتا عمیق وجود دارد که حد فاصل و مرزبین «دشت هویج» با دشت سواستون است بنابراین بالادست روستای افجه، چند صدمتری مانده به ورودی دشت هویج، مسیری وجود دارد که به سمت دشت سواستون می رود.
چه می بینیم؟
منبع: سرزمین من شماره 32
اگر پایتخت نشین هستید، تعطیلات نوروز و آغاز فصل بهار، فرصت مناسبی است که به مناطق دیدنی اطراف شهرتان سری بزنید. یکی از این مناطق، 2 مرتع زیبا و همسایه هم در شمالی شرقی شهر تهران و در منطقه لواسانات است، 2 مرتع که بخشی از مناطق حفاظت شده پایتخت هستند و اسم های جالبی دارند: «دشت هویج» و دشت «سواستون» که با فاصله کمی از یکدیگر قرار گرفته اند. احتمالا نام «دشت هویج» برای طبیعت گردان تهرانی آشناست، دشتی که در اتفاع 2 هزارو 400 متری از سطح آب های آزاد در شمالی شرقی تهران و در سمت شمال روستای «اَفجه» قرار دارد اما شاید بسیاری دیگر ندانند که این مراتع خوش آب و هوا کجاست و چطور باید به آنجا رسید. بماند که دشت «سواستون» کمتر شناخته شده است و بسیاری از افراد، هر دوی این مراتع هم جوار را به همان نام «دشت هویج» می شناسند؛ حالا اگر با ما همراه شوید هم تفاوت این دو دشت را در می یابید و هم راه و چاه سفر به آنها را خواهید دانست.
توضیح عکس
چشم اندازی در دشت
منطقه لواسانات در شمال شرقی تهران پر از دشت و ییلاق است که هر کدام نامی به خود گرفته اند و برای خودشان تفرجگاهی برای یک روز تعطیل شده اند. دشت هویج از میان این مناطق نامی، شناخته شده است. اوایل بهار این دشت پر از بوته هایی می شود که عمر کوتاهی دارند و سراسر دشت را خوشبو می کنند
نکته
مواظب هویج باشید
معروف ترین منطقه این روستا همان «دشت هویج» است که نام دیگرش «گُرچال» است عده ای می گویند و جه تسمیه این مرتع خوش آب و هوا، این بوده که در قدیم در این دشت هویج کشت می شده نکته مهم این است که این دشت بکر را با زباله آلوده نکنید تا هر زمان که خواستید یک دشت تمیز و خوش آب و هوا نزدیکتان باشد.چطور برسیم؟
شمال از شمال شرقی
حتی اگر خودروی شخصی هم نداشته باشید برای رفت و برگشت به این مراتع سر سبز دچار مشکل نمی شوید- خودروی شخصی: برای رسیدن به این دو دشت، بهترین راه این است که خود را به شمال شرق تهران برسانید و از طریق جاده لواسان به دوراهی لشگرک بروید و جاده را به سمت شرق ادامه دهید تا به شرق لواسان برسید پس از رسیدن به لواسان، باید جاده آسفالت را به سمت شرق ادامه دهید پس از حدود 10 کیلومتر به روستای «اَفجه» می رسید؛ البته در طول این مسیر جاده به سمت روستاهای دیگری از جلمه «سینک» به 2 قسمت تقسیم می شود که تابلوهای راهنما، کار مسافران را ساده کرده است
- وسایل نقلیه عمومی: می توانید در فلکه چهارم تهرانپارس سوار تاکسی هایی شوید که با حدود یک هزار و 500 تومان، مسافران را به میدان اصلی لواسان بزرگ می رسانند از آنجا باید برای «اَفجه» یک دربست بگیرید که کرایه این مسیر نیز حدود 6 هزار تومان است برای برگشت نیز روستای «اَفجه» یک تاکسی سرویس که می توانید از خدمات آن استفاده کنید.
چطور بگردیم؟
کوچه باغ های افجه
بعد از رسیدن به افجه خودرو را در میدان اصلی این روستا پارک کنید و پیاده کوچه باغ های روستا را به سمت شرق و شمال شرقی ادامه دهید.در انتهای روستا، به روخانه ای می رسید که پس از آن جاده ای خاکی، به سمت بالا امتداد می یابد بعد از حدود 45 دقیقه به قهوه خانه ای محلی می رسید که فضای مناسبی برای استراحت دارد. بعد از آن، مسیر خاکی را که ادامه دهید به یک باغ شخصی می رسید که یک لوله آب آشامیدنی در کنار آن قرار دارد حدود 100 متر بعد از این باغ که در سمت چپ مسیر پیاده روی شما قرار دارد جاده 2 قسمت می شود؛ مسیری که با شیب ملایم به سمت شمال و بالا می رود، مسیر «شت هویج» است که با 30 دقیقه پیاده روی به آستانه دشت خواهید رسید؛ اما مسیری که به سمت شمال غربی و پایین امتداد می یابد، شما را با حدود 45 دقیقه پیاده روی به دشت«سواستون» هدایت می کند. در جنوب غربی دشت هویج دره ای نسبتا عمیق وجود دارد که حد فاصل و مرزبین «دشت هویج» با دشت سواستون است بنابراین بالادست روستای افجه، چند صدمتری مانده به ورودی دشت هویج، مسیری وجود دارد که به سمت دشت سواستون می رود.
چه می بینیم؟
به سوی سواِستون
دشت های هویج و سواستون بسیار دیدنی اند و هر دو، نمای زییایی از قله های اطراف را به نمایش می گذارند. در هر دو دشت می توان یک روز پر خاطره را سپری کرد اما به هر حال دشت هویج به خاطر مسافت پیاده روی نسبتا کمتر و شهرت بیشترش، در مقایسه با دشت سواستون کمی شلوغ تر و پر رفت و آمد تر است. هستند دوچرخه سوارانی که مسیر دشت هویج را برای رکاب زدن انتخاب می کنند، چون این مسیر بر خلاف مسیر دشت سواستون که در انتها مالرو می شود، تا آستانه دشت به صورت یک جاده خاکی امتداد دارد که برا ی رکاب زدن مناسب است.منبع: سرزمین من شماره 32
