مجازات مرگ

هنگامی که Max Payne عرضه شد، استانداردهای جدیدی را در داستان سرایی و گیم پلی (سیستم Bullet - Time) در سبک اکشن معرفی کرد و مشخص بود بازی های زیادی تحت تأثیر آن منتشر خواهند شد. در میان بازی های مختلفی که به تقلید از مکس پین روانه بازار شدند شاید تنها بازی که توانست به موفقیت های خوبی برسد و چندین ادامه هم داشته باشد بازی Dead to Rights محصول بخش آمریکایی شرکت ژاپنی Namco بود. DtR علاوه بر سیستم Bullet - Time داستانی سیاه تر نسبت به دیگر بازی های تقلیدی داشت و می توان آن را شبیه ترین اثر به مکس پین دانست که با استفاده از چندین نوآوری توانست نامی برای خود دست پا کند و به یکی از موفق ترین بازی های Namco تبدیل شد. و حالا بعد از چند نسخه، Dead to Rights: Retribution در اصل به عنوان چهارمین قسمت سری DtR (با احتساب نسخه PSP یعنی Dead to Rights: Reckoning ) قرار است برای کنسول های PS3 و X360 عرضه شود. با توجه به عدم موفقیت Dead to Rights 2 شرکت Namco سعی کرده است که به کمک استودیو Volatile Games به روزهای اوج این سری بازگردد. این قسمت به عنوان یک دنباله به حساب نمی آید و به نوعی آن را یک بازسازی می دانند. البته باید اضافه کرد که Retribution یک بازسازی از قسمت اول به حساب نمی آید و با توجه به عوض شدن بسیاری از عوامل داستانی می توان آن را ساخت اولین قسمت با نگاهی جدید دانست.
همین عوامل باعث شده است سازندگان آن را سال صفر مجموعه خطاب کنند! Volatile و Namco تا به امروز اطلاعات کمی را درباره داستان بازی فاش کرده اند، اما به تم تلخ و تاریک (نوار(Noir)) بازی در طراحی داستان و محیط بازی تأکید بسیاری شده است. جک اسلیت (Jack Slate) شخصیت اصلی بازی یک سرباز کهنه کار است که حالا به عنوان پلیس به GC) Grant City) شهری که از لحاظ فساد به شهر گاتام سری داستان های بتمن تشبیه شده است) بازگشته است.
جایی که به عنوان فاسدترین مکان بر روی کره زمین شناخته می شود و جنایتکاران، قاتلان و حتی پلیس های بی رحمی در آن زندگی می کنند. جک در اولین مأموریت خود متوجه توطئه بزرگی می شود که بسیاری از عوامل رده بالای شهر پشت آن قرار دارند و لو رفتن این موضوع باعث فاجعه هایی خواهد شد. با این وجود پرده برداشتن از یک دسیسه بزرگ کار چندان ساده ای نیست و جک با درک این فاجعه بزرگ وارد سخت ترین دوران زندگی خود می شود. علاوه بر جک، سگ وفادارش یعنی Shadow هم در بازی حضور دارد و برای اولین بار در سری DtR طریقه آشنایی این دو هم در بازی فاش می شود.

سیستم گیم پلی جدید و رفع نقص های گذشته

هر چند برای اولین بار است که Volatile Games در ساخت یک قسمت DtR مشارکت دارد اما این استودیو نهایت سعی خود را کرده است تا یک اثر سطح بالا را عرضه کند و درکنار طرفداران قدیمی مجموعه، طرفداران جدیدی هم را به جمع خود اضافه کند. بر همین اساس سازندگان سیستم گیم پلی جدیدی را به نام hybrid combat system برای Retribution تهیه کرده اند. این سیستم جدید به بازیبازها اجازه می دهد که به صورت همزمان از مبارزات تن به تن و مبارزات با اسلحه استفاده کنند. البته تأکید بیشتر تیم سازنده بر روی مبارزات تن به تن بوده است، به همین خاطر تعداد خشاب و سلاح زیادی در طول بازی وجود ندارد و به محض تمام شدن گلوله سلاح، بازیباز مجبور است که به مبارزات تن به تن روی بیاورد. ساختن چنین سیستم مبارزاتی کار بسیار سختی به نظر می رسد اما طبق شواهد موجود Volatile توانسته تا حدودی به اهداف خود دست پیدا کند. اگر به یاد داشته باشید در قسمت اول DtR زمانی که بازیباز به مبارزات تن به تن روی می آورد، دوربین هم به طبع آن تغییر جهت می داد و تا حدودی شبیه به بازی های مبارزه ای می شد. در Retribution دیگر بازیباز با این مشکل مواجه نمی شود و دوربین کاملاً به صورت سوم شخص و چسبیده به شخصیت ایفای نقش خواهد کرد. در کنار دوربین یکی از مشکلات عمده مبارزات قسمت اول این بود که بازیباز قابلیت مبارزه با چندین دشمن را به صورت همزمان نداشت. به لطف سیستم گیم پلی جدید این مشکل هم برطرف شده است و جک این قابلیت را دارد که به صورت همزمان با تمام دشمنانی که در اطرافش قرار دارند مبارزه کند. دیگر قابلیت اضافه شده به سیستم مبارزات بازی، ضد حملات سریع (counter attack) است، چیزی که مشابه آن را پیش از این در Batman: Arkham Asylum دیده بودیم. در کل سیستم مبارزات بازی شباهت زیادی به سیستم مبارزات Jet Li: Rise to Honor‎ بر روی PS2 دارد با این تفاوت که به نظر نمی رسد حملات توسط آنالوگ انجام شود و از این لحاظ شباهت بسیاری به Batman: AA دارد. در کل گیم پلی بازی را می توان به سه بخش تقسیم کرد که در ادامه می خوانید.

مبارزات تن به تن

جک می تواند در مبارزات با استفاده از فنون رزمی مخصوص (چه حملات دست یا پا) دشمنان را از پای درآورد. در کنار این موضوع قابلیت گرفتن (grab) دشمنان در بازی گنجانده شده است. گرفتن آن ها باعث محدودیت بازیباز برای حمله به یک دشمن نمی شود و جک حتی در زمان گرفتن یک نفر می تواند به نفرات دیگر هم حمله کند. در کنار این قابلیت ها Volatile چندین تمام کننده (Finisher) متفاوت را در بازی گنجانده است که در هنگام زدن این تمام کننده ها زاویه دوربین عوض شده و مبارزات حالت سینمایی را به خود می گیرند. یکی از نکاتی که Volatile به خوبی به آن توجه داشته است برخورد جک با دشمنان تا دندان مسلح است. در کنار استفاده اسلحه به صورت همزمان (real time) وی توانایی این را دارد که دشمنان را خلع سلاح کند و اسلحه را در یک تمام کننده بر ضد آن ها استفاده کند.

مبارزه با اسلحه

مدل دیگر مبارزات، مبارزات با اسلحه است که سازندگان مکانیزم های مخصوصی را برای آن طراحی کرده اند. با توجه به تأکید سازندگان روی سنگرگیری در این نسخه مبارزات با اسلحه شباهت بسیاری به Gears of War پیدا کرده است. متأسفانه با تأکید بیشتر بر روی سنگرگیری، پرش های بلند و محبوب DtR (که برگرفته از مکس پین بودند) از بازی حذف شده اند. با این وجود Focus Mode (همانBullet Time) همچنان در بازی وجود دارد و بازیباز با از بین بردن دشمنان می تواند Focus Mode را فعال کند. هر چه قدر دشمن بیشتری را از بین ببرید درجه FM هم بالاتر می رود. بازیباز می تواند با زدن دکمه یی این قابلیت را فعال کنند. در این حالت تمام صفحه به رنگ خاکستری در می آید و بازیباز با توجه به آهسته شدن زمان، به راحتی می تواند دشمنان خود را از پای درآورد. یکی از نکات برجسته FM به کارگیری آن در هر زمانی است و بازیباز این قابلیت را دارد که از FM چه در زمان مبارزات با اسلحه و بدون اسلحه استفاده کند. در کنار سنگرگیری و Foucs Mode سازندگان قابلیت گرفتن گروگان را هم به بازی برگردانده اند و جک می تواند از دشمنان به عنوان سپر انسانی استفاده کند. یکی از ترفندهای سازندگان برای بالاتر رفتن حس سینمایی بازی اضافه کردن صحنه های آهسته بوده است. هر زمانی که جک با استفاده از اسلحه گرم همچون نارنجک و یا مسلسل دشمنان خود را از بین می برد بازی به مدت 2 ثانیه کند می شود. این قابلیت هر چند در ابتدا جالب به نظر می رسد اما احتمال خسته کردن بازیباز هم بسیار زیاد است و استفاده بیش از حد این المان هم می تواند یک نقطه ضعف باشد. البته باید اضافه کرد که DtR 1 دارای تمامی المان های مبارزه با اسلحه این شماره بوده و تیم سازنده عملاً چیز جدیدی (به جز تأکید بیشتر بر سنگرگیری و صحنه های آهسته بیشتر) را به مبارزات با اسلحه بازی اضافه نکرده اند بلکه یکی از زیباترین نکات آن (پرش های بلند) را حذف کرده اند.

سگ وفادار

سومین و آخرین سیستم مهم در گیم پلی سری DtR استفاده از Shadow است. در قسمت های قبلی با بالا رفتن درجه مخصوص، بازیباز می توانست کنترل Shadow را برای مدت کوتاهی به دست بگیرد و دشمنان را از بین ببرد. یکی از بزرگترین ضعف ها در بازی های قبلی این بود که به Shadow اجازه دخالت در هیچ مبارزه ای داده نمی شد و عملاً به جز صحنه های کوتاهی که کنترل آن در دست بازیباز قرار می گرفت، حضور نداشت. نقطه ضعفی که در این شماره برطرف شده است. در Retribution کنترل Shadow در مبارزات کاملاً بر عهده هوش مصنوعی بازی است و در تمامی مبارزات حضور دارد. بازیبازها می توانند به او دستور حمله بدهند اما قابلیت کنترل چند ثانیه ای Shadow کاملاً حذف شده است و در عوض سازندگان مراحل مخصوص Shadow را در بازی طراحی کرده اند. به طور مثال در مرحله 7 بازی که در GC 2009 به نمایش درآمد، جک به خاطر جراحت نمی توانست دست به اسلحه شود و بازیباز به صورت کامل کنترل Shadow را بر عهده می گرفت. هر چند Shadow از میزان جان کمتری نسبت به جک برخوردار است اما حملات و سرعتش بسیار مرگبار و سریع هستند و بازیباز می تواند با استفاده از دکمه مخصوص به دشمنان حمله کند و یا آن ها را غافل گیر کند. البته طبق گفته سازندگان گیم پلی مراحل Shadow به صورتی طراحی شده است که بازیباز ملزم به استفاده از المان های مخفی کارانه است و باید دشمنان خود را مخفیانه و آرام از پای درآورد.
hybrid combat system بزرگ ترین عامل در Retribution به حساب می آید و سازندگان در تمامی مصاحبه و اظهار نظرهای خود به کرات به این سیستم اشاره کرده اند. هر چند این سیستم در نمایش های اولیه به خصوص نمایش E3 چندان جالب به نظر نمی رسید و هوش مصنوعی متغییر بازی هم کار را بدتر کرده بود اما به نظر می رسد این سیستم در حال پیشرفت است. طبق گفته سازندگان هدف از ساختن این سیستم، دادن حق انتخاب به بازیبازها است. سازندگان اعلام کرده اند بازیبازها می توانند در هر زمانی که خواستند سبک بازی خود را عوض کنند و با هر استراتژی که مد نظرشان بود به بازی بپردازند. یکی از جدیدترین مراحل به نمایش درآمده مربوط به مبارزه جک با نیروهای ضد شورش GC بود. یکی از کارهای جالب سازندگان به نمایش در آوردن این مرحله به صورت های مختلف بود که با توجه به سلیقه و استراتژی آن ها عوض شده بود. این نمایش یک نکته را ثابت می کرد و آن هم موفق عمل کردن تمامی المان های بازی از جمله گرفتن گروگان و مخلوط کردن آن با Focus Mode و کار گروهی همراه با Shadow و ... در واقع بازیباز می تواند تمامی المان های موجود بازی را در هر زمان و مکانی استفاده کند و این موضوع نشان می دهد Volatile تا حدود زیادی در سیستم گیم پلی جدید خود موفق عمل کرده است. هر چند این سیستم بسیار جالب است اما همین عامل باعث شده سازندگان دارای اعتماد به نفس کاذب شوند طوری که تهیه کننده بازی ایمره جله (Imre Jele) چندی پیش اعلام کرد: "ما به خاطر داشتن چنین سیستم گیم پلی ای، هیچ رقیب مستقیمی را برای بازی خود فرض نمی کنیم!!"
یکی دیگر از نکات مثبت بازی گرافیک نسبتاً چشم نواز آن است. بافت های بازی خوب طراحی شده اند و سیستم ذرات جلوه قابل توجهی دارد. بزرگ ترین نقطه قوت این موتور سیستم Dynamic Lighting بسیار قوی است اما بزرگ ترین نقطه ضعف بازی انیمیشن های بیش از حد بد و زمخت آن هستند و سازندگان بهتر است تا زمان عرضه فکری به حال آن بکنند. این بازی از موتورBlitz Games Engine استفاده می کند که توسط استودیوی BlitzTech (از زیر مجموعه های شرکت Blitz) ساخته شده است.
سازندگان به خاطر تمرکز بر روی بخش تک نفره هیچ بخش آنلاین و چند نفره ای را برای آن طراحی نکرده اند و امید دارند بخش تک نفره بازی به تنهایی سرگرم کننده باشد. البته مسئول پروژه بازی اعلام کرده که تیمش در حال کار بر روی یک DLC است که گیم پلی بازی را به صورت کامل عوض می کند اما نمی تواند در این مورد بیشتر توضیح بدهد. وی اضافه کرد با توجه به این که این بازی دارای قسمت چند نفره نیست ما باید DLC هایی عرضه کنیم تا طرفداران را راضی نگه داریم، با این توضیحات می توان منتظر عرضه DLC های فراوان بعد از عرضه بازی باشیم. Dead to Rights: Retribution در اوایل سال 2010 عرضه خواهد شد و باید دید این همه تعریف و تمجید سازندگان از سیستم گیم پلی جدید بازی تنها بزرگ نمایی بوده و یا این که آن ها از بازی ساخته شده توسط خود اطمینان کامل دارند.
منبع: مجله ی بازی رایانه، شماره ی 32