پلیسی متفاوت در دنیای تبهکاران

COP THE RECRUIT

پلیس مخفی وارد می شود

داستان بازی درباره یک راننده مسابقات غیرقانونی به نام دن مایلز (Dan Miles) است که پس از دستگیر شدن توسط نیروهای پلیس دو انتخاب پیش روی خود دارد؛ گذراندن مدت زمان مشخصی در زندان یا تغییر رویه دادن و تبدیل شدن به یک پلیس خدمتگزار. دن گزینه دوم را انتخاب می کند. بعد از این که وی به خدمت پلیس درمی آید به عنوان یک تازه کار وارد برنامه براندازی جرم در شهر می شود.
پس از گذشته مدتی دن ارتقای درجه یافته و کارآگاه می شود. مربی دن یعنی کارآگاه برد وینتر( Brad Winter) به خاطر مسایلی که طی یکی از پرونده ها پیش می آید، به اشتباه و بی گناه دستگیر می شود و اکنون نوبت به دن می رسد تا با وارد شدن به باند جنایتکاران، مدرکی مبنی بر بی گناهی مربی خود پیدا کند. همان طور که می بیند با یک داستان کلیشه ای مواجه هستیم که برگرفته شده از کتاب ها و فیلم های بسیاری است؛ ولی Ubisoft قول یک داستان پیچیده و جذاب را داده که با توجه به سابقه این شرکت، چندان دور از انتظار نیست.
افزاری DS و کمبود فضا کاملا منطقی به نظر می رسد. هرچند شاید در نگاه اول این حالت کمی تاریخ مصرف گذشته به نظر برسد، ولی با توجه آن چه تاکنون به نمایش درآمده، باید منتظر یک کتاب مصور واقعی باشیم. البته یک سری از دیالوگ ها در میان بازی گفته می شوند که متأسفانه به خاطر کمبود حجم فقط به صورت نوشتاری هستند. از همه این مسایل گذشته، با توجه به نمایش های این عنوان، به نظر می رسد سازندگان C.O.P تمام سعی و تلاش خود را کرده اند تا این بازی را شبیه به نسخه های کنونی و مدرن GTA طراحی کنند؛ کاری که شرکت بزرگی مانند Rockstar آن را انجام نداد و سعی کرد گیم پلی کلاسیک این سری عناوین را برای دارندگان DS به ارمغان بیاورد. اما آن ها فراموش کردند، چه گروهی از بازیبازها دارندگان این کنسول دستی را تشکیل می دهند.
Ubisoft با درس گرفتن از این موضوع گیم پلی ای را طراحی کرده که شاید جزییات و نکات GTA را برنداشته باشد، اما چیزی است که مخاطبان انتظار آن را می کشیدند.

GTA بدون خرابکاری!

شاید در نگاه اول با خود بگویید، پلیس بودن دن مشکلاتی را در گیم پلی بازی ایجاد می کند و باعث می شود برخی از ویژگی های خشن این سبک نادیده گرفته شود. اما سازندگان C.O.P با قرار دادن قابلیت های جانبی در گیم پلی، سعی دارند کمرنگ بودن این المان را جبران کنند تا به نقطه ضعف بازی تبدیل نشود.
قابلیت های جانبی موجود در C.O.P از یک سری مزایای پلیس بودن شامل درخواست نیروی کمکی، مسدود کردن راه ها، درخواست وسیله نقلیه جدید و ... تشکیل شده اند. این قابلیت های جالب و تازه که همگی به صورت صوتی انجام می پذیرند به نظر می رسد به خوبی جایگزین خرابکاری خواهند شد و کاری می کنند که این خصوصیت تا حدی در گیم پلی جایگزین شود.

تقلید برای نجات

دوربین بازی در حالت سوم شخص قرار دارد و زمانی که دن حرکت می کند فضای مناسبی را به نمایش درمی آورد.
هنگامی که دن اسلحه خود را آماده به شلیک می کند، دوربین روی شانه اش قرار می گیرد (مانند Resident Evil 4) این حالت که تاکنون چندان استفاده ای در عناوین DS نداشته، چنان گیم پلی روان و خوبی را به ارمغان می آورد که به احتمال فراوان از این پس در بسیاری از بازی های، DS از این مکانیزم استفاده خواهد شد.
حرکت دن با استفاده از D- pad (کلیدهای چهار جهت) صورت می گیرد و بازیباز می تواند دوربین را با کشیدن قلم روی صفحه حرکت دهد. برای شلیک کردن چند روش وجود دارد.
در حالت اول بازیباز می تواند با دوبار زدن قلم روی صفحه شلیک کند؛ ولی در حالت دوم که بهتر نیز به نظر می رسد بازیباز می تواند با فشار دادن کلید L یا R (راست دست یا چپ دست) شلیک کند.
در نمایشی که بازی در E309 داشت، اسلحه ها از تنوع قابل قبولی برخوردار بودند.
نکته مهم این که این تنوع تنها مربوط به سلاح های گرم نمی شود و در بعضی مراحل هدف شما فقط از پای درآوردن دشمن ها نیست و باید به طور مثال با استفاده از کپسول آتش نشانی آتشی که راه تان را مسدود کرده، خاموش کنید.
این مراحل در کنار بخش اکشن، توازنی ایجاد کرده اند که به احتمال فراوان می تواند از تکراری و خسته کننده شدن بازی جلوگیری کند.
وسعت در کنار محدودیت کنترل وسایل نقلیه همانند راه رفتن دن با استفاده از D-pad انجام می گیرد و به نظر نرم و روان می رسد.
همانند عناوین کلاسیک این سبک کنترل ماشین و قابلیت های آن به 3 عمل اصلی که روی 3 کلید طراحی شده اند، تقسیم می شود. این 3 قابلیت چیزی جز گاز، ترمز و ترمزدستی نیست و البته انتظار بیشتری از یک عنوان به این صورت و با این محدودیت نمی رود.
تنوع ماشین ها در سطح قابل قبولی است و بازیباز می تواند به جز چند وسیله نقلیه جانبی همانند موتور سیکلت از وسایل دیگری نظیر خودروهای شهری، اتوبوس، کامیون و ... نیز استفاده کند.
وسایل نقلیه با جزییات خوبی طراحی شده اند، در نمایش هایی که C.O.P داشته، این مساله کاملا مشهود است که وزن، سرعت و فرمان دهی یک کامیون با یک خودرو سبک تفاوت دارد. نکته قابل توجه وجود قایق است. دن می تواند با استفاده از قایق برخی از مسیرهای طولانی را کوتاه کند. همین مساله کوچک می تواند تنوع خوبی به گیم پلی این عنوان ببخشد.
البته طبق اظهارات سازنده ها، آن ها قصد داشتند حداقل یک وسیله نقلیه هوایی مانند هلیکوپتر را نیز به بازی اضافه کنند، اما مانند قسمت های دیگر با کمبود حجم مواجه شده اند که این خود می تواند در طول بازی باعث ایجاد مشکلاتی در گیم پلی شود.
با این وجود Ubisoft شهر نیویورک را در مساحتی حدود 6 مایل مربع واقعی به حساب می آید. هم چنین گفته شده 60 مرحله اصلی برای C.O.P در نظر گرفته شده که برای اتمام همه آن ها به چیزی حدود 20 ساعت زمان احتیاج است.
همان طور که می بینید تمامی جزییاتی که در رابطه با گیم پلی به نمایش درآمده اند، نوید یک بازی خوب در این سبک را می دهند و اگر Ubisoft بتواند تمام اصول اولیه و لازم را رعایت کند، می تواند این سبک را بر روی DS به تکامل برساند.
اما نکته ای در مورد C.O.P وجود دارد که می تواند این عنوان به یکی از بهترین های DS تبدیل کند و آن نکته گرافیک بازی است. اما آیا یوبی سافت موفق می شود در کنار این گرافیک قابل توجه گیم پلی بازی را نیز درخشان کند؟

اژدها وارد می شود!

در نگاه اول شاید گرافیک C.O.P چیز عجیبی به نظر نرسد، اما با کمی تامل و در نظر گرفتن قدرت سخت افزاری DS به این نکته پی می برید که به واقع گرافیک این عنوان بالاتر از سطح استانداردهای DS است. نورپردازی، انعکاس نور و سایه زنی ها در سطح قابل قبولی قرار دارند و در کنار طراحی های انجام شده، بیشتر نشان از این دارند که سازندگان C.O.P سعی کرده اند از تمام قدرت این کنسول استفاده کنند، نه این که با کارتونی جلوه دادن گرافیک ضعف های آن را بپوشانند. طراحی شعله های انفجار و دودهای حاصل از آن نیز به خوبی انجام شده و تیم طراح با لرزشی هایی که برای دوربین در نظر گرفته اند، سعی کرده اند این عنوان بیش از پیش سینمایی جلوه کند. Ubisoft برای بخش گرافیکی C.O.P از تیمی به نام VD- Dev کمک گرفته است. این تیم که سابقه ای طولانی در طراحی بازی های مختلف برای کنسول های دستی نینتند و از جمله Game Boy Advance و Game Boy Color دارد؛ تاکنون وظایف خود را به خوبی انجام داده اند. تنها مشکل عمده ای که در زمینه گرافیکی دیده می شود pop In (ظاهر شدن اجسام، عابرها، ماشین ها و...) است که می تواند برای گیم پلی مشکل ساز شود.

تیمی شگفتی ساز!

Ubisoft برای طراحی بصری این عنوان از تیمی به نام VD-Dev کمک گرفته است. VD-Dev در سال 1992 تأسیس شده و تاکنون تنها روی کنسول های دستی نینتندو یعنی GBC و GBA کار کرده است. یکی از Ubisoft این تیم را انتخاب کند، استفاده از تکنولوژی جدیدی برای طراحی بازی ها روی DS است که به صورت انحصاری توسط VD-Dev ابداع شده است. این تکنولوژی اجازه طراحی محیط های بزرگ تا سقف 6/2 مایل مربع را به بازیساز می دهد و با کمک آن می توان تمام این محیط را با وجود سخت افزار محدود، فقط با یک بار لودینگ رندر کرد.
البته لازم به ذکر است که این بارگذاری مربوط به محیط های داخلی و سربسته نیز می شود و بازیباز در طول بازی هیچ گونه لودینگی نخواهد دید. یکی دیگر از قابلیت های این تکنولوژی به وجود آوردن آسمانی کاملا پویا و طراحی انعکاس های متفاوت روی سطح زمین و آب است که خود یک امتیاز بزرگ برای عناوین DS به حساب می آید. طبق گفته های VD-Dev تمامی قابلیت های این تکنولوژی برتر را می توان در سبک های مختلف از جمله FPS ،TPS ،Racing و... به کاربرد.
با این حال VD-Dev قبل از طراحی تکنولوژی ذکر شده نیز در بخش گرافیکی حرف های زیادی برای گفتن داشته و می توان با بررسی عناوینی چون Stuntman، DRIV3R ،V Rally و XX روی GBA به قدرت این تیم در زمینه گرافیکی پی برد.
منبع: بازی رایانه شماره 31