نویسنده: شهاب سبزی
پس از انتشار بازی محبوب GUN به مدتی طولانی رکود محسوسی در ژانر وسترن به چشم می خورد که شرکت Techland با ساخت بازی (Call of Juarez (Col علاوه بر این که عنوان موفقی خلق کرد، توانست روح تازه ای به این سبک بدمد و هم اکنون نیز Techland با بازی CoJ: Bound in Bloodکه از لحاظ داستانی یک Prequal برای بازی اول به شمار می رود تا حد زیادی توانسته است. موفقیت های عنوان نخست را تکرار کرده و هواداران پر تعداد این سبک را راضی نگه دارد.
ماجراهای BiB سال ها پیش از عنوان نخست آغاز می شود؛ جایی که ری (Ray) و توماس ( Thomas) به استخدام نیروهای ائتلافی ( Confederate) ایالت متحده درآمده و درگیر جنگ های داخلی ( Wars Civil) آمریکا شده اند. در جریان مبارزه ی ارتش ائتلافی علیه شمالی ها، ری از این قضیه با خبر می شود که توماس زیر رگبار دشمن قرار گرفته و جانش درخطر است؛ به همین دلیل به کمک او رفته و وی را نجات می دهد. پس از نجات توماس به آن ها دستور عقب نشینی به منطقه ی آتلاتتا داده می شود و برادران مک کال که می دانند دشمن یک خط جلوتر بیاید به منطقه ی محل سکونت خانواده آن ها می رسد، بدون اجازه پست هایشان را ترک کرده و به کمک برادر کوچک ترشان، ویلیام (که یک کشیش تازه کار است) و مادر مریض شان می روند تا جان آن ها را نجات دهند. اما هنگام رسیدن به خانه متوجه می شوند خانواده ی آنها مورد حمله ی نیروهای دشمن قرار گرفته و مادرشان نیز جان خود را از دست داده است. ری و توماس که به دلیل سرپیچی از قوانین ارتش هیچ گونه راه بازگشتی ندارند تصمیم می گیرند همراه ویلیام شهر را ترک گفته و به دنبال رقم زدن سرنوشت خود به نقطه ای دیگر از کشور بروند. تنش و درگیری بالای داستان بازی از همان بدو ورود به دنیای غرب وحشی آغاز می شود و تا پایان بازی، بازیباز را با خود نگه می دارد. در ادامه، آشنایی برادران مک کال با زنی به نام ماریسا و رقابت ناخواسته ای که بین این دو نفر جهت تصاحب ماریسا به وجود می آید، تلاش های بی فایده ی ویلیام برای جلوگیری از ارتکاب اعمال جنایتکارانه از سوی برادران بزرگ ترین و ماجراهای بسیار دیگری نظیر خیانت باعث می شوند، داستان بازی از عمق کافی برخوردار باشد و به مخاطب اجازه انتقاد ندهد. نکته جالب توجه دیگر، نحوه روایت داستان بازی است که علاوه بر میان پرده های سینمایی و پر تعداد درون بازی، از طریق صحبت های زیبا و مؤثر ویلیام در لودینگ ها و نمایش تصاویری مرتبط با این صحبت ها شکل می گیرد که این عامل علاوه بر این که بازیباز را هر چه بیشتر از جزییات و نکات ریز داستان بازی مطلع می کند باعث می شود لودینگ های بازی به جای این که خسته کننده باشند، بیشتر لذت بخش جلوه کنند.
علاقه مندان به سری CoJ از بازی قبل با رِی آشنا هستند. رِی در بازی اول در نقش یک کشیش ظاهر شد و از آن جا که BiB همه چیز را به سال ها پیش برمی گرداند، او هنوز کشیش نشده و از شخصیتی نامتعادل تر نسبت به عنوان اول برخوردار است.
البته سازندگان بازی در حرکتی قابل تقدیر، برای شکل دادن هر چه بیشتر به شخصیت ها، بر دیالوگ هایی که برای ری نوشته شده نشان دهنده شخصیت متعصب، کم حوصله و البته خون گرم اوست و برعکس رِی، توماس را از لحاظ شخصیتی می توان فردی کم حرف، خون سرد و متفکر نامید. البته این تفاوت ها تنها به شخصیت ها و داستان آن ها ختم نمی شوند و به گیم پلی بازی هم کشیده شده است. غیر از دو مرحله ابتدایی بازی که نوعی Tutorial برای آشنایی بازیباز با مهارت های دو شخصیت محسوب می شود، دیگر مراحل بازی دست بازیباز را در انتخاب شخصیت های رِی و توماس باز گذاشته است. شاید همین عامل هم مهم ترین وجه تمایز Col با دیگر عناوین هم سبکش باشد؛ چرا که انگیزه ای برای انجام دوباره بازی به وجود می آود. رِی سریع تر است. در نبردهای نزدیک از خود مهارت بیشتری نشان می دهد، می تواند از دینامیت استفاده کند و توانایی استفاده از دو اسلحه همزمان را دارد. او از قدرت پاهایش برای شکستن درها استفاده می کند و به طور کلی مبارزه های بازی هنگام کنترل رِی سرعت بیشتری دارد. توماس کندتر است؛ اما در نبردهای راه دور مهارت بالایی دارد. او در بسیاری از مراحل از یک طناب برای بالا رفتن از ارتفاعات استفاده کرده و راه را برای رِی باز می کند. توماس به جای دینامیت از توانایی پرت کردن چاقو برخوردار است و البته در مراحل پایانی بازی می تواند تیر وکمان هم به دست آورد. اگر علاقه زیادی به مخفی کاری دارید (البته مخفی کاری در این بازی به حداقل خود رسیده است)حتماً بازی را توماس و با چاقو انجام دهید و اگر طرفدار سرعت بالا هستید بازی را با رِی و با دو اسلحه همزمان دنبال کنید و دلیل وجود چنین تفاوت هایی باید Techland را تحسین کرد.
خوشبختانه همراهی ویلیام هم مزاحمتی برای بازیباز ایجاد نمی کند؛ البته می توان ویلیام در گیم پلی بازی هیچ نقشی ندارد و فقط در داستان تأثیرگذار است. با وجود نکات خوب بسیاری که در بازی وجود دارد، بازی خالی از ایراد هم نیست.
بیشترین مشکلات مربوط به بخش تیراندازی است. سازندگان هدف گیری خودکار ( Auto Aim) را در بازی قرار داده اند که درجه سختی این بخش را به شدت پایین آورده است. البته هدف گیری خود کار را می توان از ملزومات بازی های شوتر اول شخص کنسولی به شمار آورد؛ اما این موضوع در مورد بازی های PC کاملاً متفاوت است و می تواند بازیبازهای حرفه ای این سبک را بیازارد؛ به خصوص این که در بازی هیچ گونه تنظیماتی برای غیر فعال کردن هدف گیری خودکار وجود ندارد. البته این قابلیت بیشتر زمانی پدیدار می شود که از دو سلاح همزمان برای رِی و چاقو برای توماس استفاده کنید. مشکلات بخش تیراندازی به همین جا ختم نمی شوند و کنترل ضعیف سلاح ها و هدف گیری آزار دهنده از دیگر ایرادهای بازی است. مشکل دیگر، هوش مصنوعی ضعیف دشمنان است. مثلاً همیشه در هنگام سنگر گیری قسمتی از بدن شان در معرض دید است یا در جاهایی سنگر می گیرند که به هیچ وجه از یک سرباز واقعی در میدان جنگ انتظار نمی رود. متأسفانه هوش مصنوعی دشمنان حتی روی بالاترین درجه ی سختی بازی ( Very Hard) هم تغییری نمی کند و این مشکلات همواره با بازیباز همراه خواهند بود. برعکس دشمنان، هوش مصنوعی یار همراه شما، بسیار بالاست و اکثر اوقات مانند یک سرباز واقعی در کنارتان می جنگد اما بخش های اسکورت و راندن اسب خیلی کند و زجرآور هستند. خوشبختانه دوئل های بازی به زیباترین نحو ممکن طراحی شده اند. مکانیزم جدید دوئل ها که کاملاً به سرعت عمل بازیباز و توانایی تنظیم زمان بستگی دارد،همراه تنوع خاصی که این بخش به بازی می بخشد از مهم ترین نکات مثبت بازی است. قابلیت Mark& Execute یکی دیگر از نکات مثبت بازی است. در این حالت باید پس از ورود به یک مکان جدید می توانید چند هدف را علامت گذاری کنید تا پس از چند ثانیه شخصیت بازی به طور خودکار به آن نقاط شلیک کند. به تمام این موارد تنوع عالی اسلحه ها را هم اضافه کنید. تا تصورتان از بخش تیراندازی کامل شود. علاوه بر سلاح هایی که در بازی به دست می آید، می توانید از طریق پولی که به واسطه اتمام مراحل اصلی و فرعی به دست دلخواه و مهمات مورد نیازتان را تهیه کنید.
با این که داستان خوب کار شده اما خود بازی روندی خطی دارد از آن جا که بخش تک نفزه بازی خیلی زود و در کمتر از هفت ساعت به پایان می رسد سازندگان یک بخش چند نفره مبتنی بر کلاس های مبارزاتی را نیز در بازی گنجانده اند. در این بخش که به 12 نفر اجازه می دهد در پنج مد مختلف از جمله Team Deathmatch و Assault و در هفت نقشه با هم رقابت کنند، بازیباز باید از طریق به دست آوردن پول به ارتقای کلاس ها و سلاح های خود بپردازد. در کنار بخش چند نفره قابل قبول بازی، نکته ای که به شدت توی ذوق می زند نبود حالت Co-OP برای بخش تک نفره است. اگر سازندگان با کمی تلاش بیشتر بخش Co-OP را در بازی قرار می دادند، با توجه به ویژگی های متفاوت گیم پلی برای دو شخصیت می توانستند به سطح کیفی بازی هایی چون Army of Two نیز برسند.
یکی از مشکلات Coj اصلی، سنگینی بیش از حد و عدم اجرای آن روی سیستم های متوسط به پایین بود. خوشبختانه در بازی فعلی بسیاری از مشکلات گرافیکی بازی قبلی برطرف شده و با یک بازی کاملاً بهینه طرف هستیم. غرب وحشی به زیبایی طراحی شده و این مورد در مراحل قایق سواری به اوج خود می رسد. زیبایی انیمیشن های اسب ها و شخصیت ها در بازی کم نظیر است و کم تر مشکلی در آن ها دیده می شود. البته حرکات چهره شخصیت ها در میان پرده ها گاه اغراق آمیز کار شده که با توجه به دیگر زیبایی های گرافیکی درون بازی چندان به چشم نمی آید. از طرفی بافت های بازی در بسیاری از مواقع از کیفیت لازم برخوردار نبوده و ضعف هایی در آن مشاهده می شود. هم چنین چهره ی دشمنان شباهت های مضحکی دارد.
دوبله شخصیت ها بسیار زیبا و با روح کار شده و گاه می تواند احساسات بازیباز را برانگیزد. دیالوگ های شنیدنی هم مزید بر علت شده است. صدای محیط ها و اسلحه ها نیز مناسب است. نکته مثبت دیگر در مورد صداگذاری بازی، موسیقی آن است که علاوه بر این که بسیار حماسی کار شده، با حال و هوا و کلیه رخدادهای درون بازی همخوانی کامل دارد.
BiB یک عنوان موفق و خوش ساخت است که به بهترین نحو ممکن نسخه اول را کامل می کند. این بازی آن قدر جذابیت در خود دارد که بتواند طرفداران تمامی سبک ها را راضی نگه دارد. در پایان و در یک جمله باید گفت: به هیچ وجه داستان زیبای این سه برادر و ماجراجویی پر خطر آن ها در غرب وحشی را از دست ندهید.
16- گرافیک
طراحی زیبای دنیای غرب وحشی، انیمیشن های نرم و روان، ضعف دریافت ها، اغراق در حرکات چهره شخصیت ها در میان پرده ها
17- موزیک و صدا
موسیقی حماسی و همخوان با جو بازی، دوبله بی نظیر شخصیت ها و دیالوگ های قوی، صدای خوب اسلحه ها
15- متنوع، توانایی انتخاب دو شخصیت برای انجام مراحل، مهارت متفاوت ری و توماس، مشکلاتی در بخش تیراندازی، هوش مصنوعی ضعیف دشمنان، دوئل های جذاب.
17- جذابیت
داستان بی نقص، فضا سازی جذاب، دیالوگ های موثر، شخصیت پردازی قابل قبول، کوتاهی بیش از حد بازی
منبع: بازی رایانه شماره 31
ماجراهای BiB سال ها پیش از عنوان نخست آغاز می شود؛ جایی که ری (Ray) و توماس ( Thomas) به استخدام نیروهای ائتلافی ( Confederate) ایالت متحده درآمده و درگیر جنگ های داخلی ( Wars Civil) آمریکا شده اند. در جریان مبارزه ی ارتش ائتلافی علیه شمالی ها، ری از این قضیه با خبر می شود که توماس زیر رگبار دشمن قرار گرفته و جانش درخطر است؛ به همین دلیل به کمک او رفته و وی را نجات می دهد. پس از نجات توماس به آن ها دستور عقب نشینی به منطقه ی آتلاتتا داده می شود و برادران مک کال که می دانند دشمن یک خط جلوتر بیاید به منطقه ی محل سکونت خانواده آن ها می رسد، بدون اجازه پست هایشان را ترک کرده و به کمک برادر کوچک ترشان، ویلیام (که یک کشیش تازه کار است) و مادر مریض شان می روند تا جان آن ها را نجات دهند. اما هنگام رسیدن به خانه متوجه می شوند خانواده ی آنها مورد حمله ی نیروهای دشمن قرار گرفته و مادرشان نیز جان خود را از دست داده است. ری و توماس که به دلیل سرپیچی از قوانین ارتش هیچ گونه راه بازگشتی ندارند تصمیم می گیرند همراه ویلیام شهر را ترک گفته و به دنبال رقم زدن سرنوشت خود به نقطه ای دیگر از کشور بروند. تنش و درگیری بالای داستان بازی از همان بدو ورود به دنیای غرب وحشی آغاز می شود و تا پایان بازی، بازیباز را با خود نگه می دارد. در ادامه، آشنایی برادران مک کال با زنی به نام ماریسا و رقابت ناخواسته ای که بین این دو نفر جهت تصاحب ماریسا به وجود می آید، تلاش های بی فایده ی ویلیام برای جلوگیری از ارتکاب اعمال جنایتکارانه از سوی برادران بزرگ ترین و ماجراهای بسیار دیگری نظیر خیانت باعث می شوند، داستان بازی از عمق کافی برخوردار باشد و به مخاطب اجازه انتقاد ندهد. نکته جالب توجه دیگر، نحوه روایت داستان بازی است که علاوه بر میان پرده های سینمایی و پر تعداد درون بازی، از طریق صحبت های زیبا و مؤثر ویلیام در لودینگ ها و نمایش تصاویری مرتبط با این صحبت ها شکل می گیرد که این عامل علاوه بر این که بازیباز را هر چه بیشتر از جزییات و نکات ریز داستان بازی مطلع می کند باعث می شود لودینگ های بازی به جای این که خسته کننده باشند، بیشتر لذت بخش جلوه کنند.
علاقه مندان به سری CoJ از بازی قبل با رِی آشنا هستند. رِی در بازی اول در نقش یک کشیش ظاهر شد و از آن جا که BiB همه چیز را به سال ها پیش برمی گرداند، او هنوز کشیش نشده و از شخصیتی نامتعادل تر نسبت به عنوان اول برخوردار است.
البته سازندگان بازی در حرکتی قابل تقدیر، برای شکل دادن هر چه بیشتر به شخصیت ها، بر دیالوگ هایی که برای ری نوشته شده نشان دهنده شخصیت متعصب، کم حوصله و البته خون گرم اوست و برعکس رِی، توماس را از لحاظ شخصیتی می توان فردی کم حرف، خون سرد و متفکر نامید. البته این تفاوت ها تنها به شخصیت ها و داستان آن ها ختم نمی شوند و به گیم پلی بازی هم کشیده شده است. غیر از دو مرحله ابتدایی بازی که نوعی Tutorial برای آشنایی بازیباز با مهارت های دو شخصیت محسوب می شود، دیگر مراحل بازی دست بازیباز را در انتخاب شخصیت های رِی و توماس باز گذاشته است. شاید همین عامل هم مهم ترین وجه تمایز Col با دیگر عناوین هم سبکش باشد؛ چرا که انگیزه ای برای انجام دوباره بازی به وجود می آود. رِی سریع تر است. در نبردهای نزدیک از خود مهارت بیشتری نشان می دهد، می تواند از دینامیت استفاده کند و توانایی استفاده از دو اسلحه همزمان را دارد. او از قدرت پاهایش برای شکستن درها استفاده می کند و به طور کلی مبارزه های بازی هنگام کنترل رِی سرعت بیشتری دارد. توماس کندتر است؛ اما در نبردهای راه دور مهارت بالایی دارد. او در بسیاری از مراحل از یک طناب برای بالا رفتن از ارتفاعات استفاده کرده و راه را برای رِی باز می کند. توماس به جای دینامیت از توانایی پرت کردن چاقو برخوردار است و البته در مراحل پایانی بازی می تواند تیر وکمان هم به دست آورد. اگر علاقه زیادی به مخفی کاری دارید (البته مخفی کاری در این بازی به حداقل خود رسیده است)حتماً بازی را توماس و با چاقو انجام دهید و اگر طرفدار سرعت بالا هستید بازی را با رِی و با دو اسلحه همزمان دنبال کنید و دلیل وجود چنین تفاوت هایی باید Techland را تحسین کرد.
بیشترین مشکلات مربوط به بخش تیراندازی است. سازندگان هدف گیری خودکار ( Auto Aim) را در بازی قرار داده اند که درجه سختی این بخش را به شدت پایین آورده است. البته هدف گیری خود کار را می توان از ملزومات بازی های شوتر اول شخص کنسولی به شمار آورد؛ اما این موضوع در مورد بازی های PC کاملاً متفاوت است و می تواند بازیبازهای حرفه ای این سبک را بیازارد؛ به خصوص این که در بازی هیچ گونه تنظیماتی برای غیر فعال کردن هدف گیری خودکار وجود ندارد. البته این قابلیت بیشتر زمانی پدیدار می شود که از دو سلاح همزمان برای رِی و چاقو برای توماس استفاده کنید. مشکلات بخش تیراندازی به همین جا ختم نمی شوند و کنترل ضعیف سلاح ها و هدف گیری آزار دهنده از دیگر ایرادهای بازی است. مشکل دیگر، هوش مصنوعی ضعیف دشمنان است. مثلاً همیشه در هنگام سنگر گیری قسمتی از بدن شان در معرض دید است یا در جاهایی سنگر می گیرند که به هیچ وجه از یک سرباز واقعی در میدان جنگ انتظار نمی رود. متأسفانه هوش مصنوعی دشمنان حتی روی بالاترین درجه ی سختی بازی ( Very Hard) هم تغییری نمی کند و این مشکلات همواره با بازیباز همراه خواهند بود. برعکس دشمنان، هوش مصنوعی یار همراه شما، بسیار بالاست و اکثر اوقات مانند یک سرباز واقعی در کنارتان می جنگد اما بخش های اسکورت و راندن اسب خیلی کند و زجرآور هستند. خوشبختانه دوئل های بازی به زیباترین نحو ممکن طراحی شده اند. مکانیزم جدید دوئل ها که کاملاً به سرعت عمل بازیباز و توانایی تنظیم زمان بستگی دارد،همراه تنوع خاصی که این بخش به بازی می بخشد از مهم ترین نکات مثبت بازی است. قابلیت Mark& Execute یکی دیگر از نکات مثبت بازی است. در این حالت باید پس از ورود به یک مکان جدید می توانید چند هدف را علامت گذاری کنید تا پس از چند ثانیه شخصیت بازی به طور خودکار به آن نقاط شلیک کند. به تمام این موارد تنوع عالی اسلحه ها را هم اضافه کنید. تا تصورتان از بخش تیراندازی کامل شود. علاوه بر سلاح هایی که در بازی به دست می آید، می توانید از طریق پولی که به واسطه اتمام مراحل اصلی و فرعی به دست دلخواه و مهمات مورد نیازتان را تهیه کنید.
با این که داستان خوب کار شده اما خود بازی روندی خطی دارد از آن جا که بخش تک نفزه بازی خیلی زود و در کمتر از هفت ساعت به پایان می رسد سازندگان یک بخش چند نفره مبتنی بر کلاس های مبارزاتی را نیز در بازی گنجانده اند. در این بخش که به 12 نفر اجازه می دهد در پنج مد مختلف از جمله Team Deathmatch و Assault و در هفت نقشه با هم رقابت کنند، بازیباز باید از طریق به دست آوردن پول به ارتقای کلاس ها و سلاح های خود بپردازد. در کنار بخش چند نفره قابل قبول بازی، نکته ای که به شدت توی ذوق می زند نبود حالت Co-OP برای بخش تک نفره است. اگر سازندگان با کمی تلاش بیشتر بخش Co-OP را در بازی قرار می دادند، با توجه به ویژگی های متفاوت گیم پلی برای دو شخصیت می توانستند به سطح کیفی بازی هایی چون Army of Two نیز برسند.
یکی از مشکلات Coj اصلی، سنگینی بیش از حد و عدم اجرای آن روی سیستم های متوسط به پایین بود. خوشبختانه در بازی فعلی بسیاری از مشکلات گرافیکی بازی قبلی برطرف شده و با یک بازی کاملاً بهینه طرف هستیم. غرب وحشی به زیبایی طراحی شده و این مورد در مراحل قایق سواری به اوج خود می رسد. زیبایی انیمیشن های اسب ها و شخصیت ها در بازی کم نظیر است و کم تر مشکلی در آن ها دیده می شود. البته حرکات چهره شخصیت ها در میان پرده ها گاه اغراق آمیز کار شده که با توجه به دیگر زیبایی های گرافیکی درون بازی چندان به چشم نمی آید. از طرفی بافت های بازی در بسیاری از مواقع از کیفیت لازم برخوردار نبوده و ضعف هایی در آن مشاهده می شود. هم چنین چهره ی دشمنان شباهت های مضحکی دارد.
دوبله شخصیت ها بسیار زیبا و با روح کار شده و گاه می تواند احساسات بازیباز را برانگیزد. دیالوگ های شنیدنی هم مزید بر علت شده است. صدای محیط ها و اسلحه ها نیز مناسب است. نکته مثبت دیگر در مورد صداگذاری بازی، موسیقی آن است که علاوه بر این که بسیار حماسی کار شده، با حال و هوا و کلیه رخدادهای درون بازی همخوانی کامل دارد.
BiB یک عنوان موفق و خوش ساخت است که به بهترین نحو ممکن نسخه اول را کامل می کند. این بازی آن قدر جذابیت در خود دارد که بتواند طرفداران تمامی سبک ها را راضی نگه دارد. در پایان و در یک جمله باید گفت: به هیچ وجه داستان زیبای این سه برادر و ماجراجویی پر خطر آن ها در غرب وحشی را از دست ندهید.
مزایا
داستان بسیار زیبا و عمیق، موسیقی حماسی و دیالوگ های پر معنی، پیشرفت بسیار از لحاظ گرافیکیمعایب
ضعف های انگشت شمار درگیم پلی و گرافیک عدم وجود Co-oP16- گرافیک
طراحی زیبای دنیای غرب وحشی، انیمیشن های نرم و روان، ضعف دریافت ها، اغراق در حرکات چهره شخصیت ها در میان پرده ها
17- موزیک و صدا
موسیقی حماسی و همخوان با جو بازی، دوبله بی نظیر شخصیت ها و دیالوگ های قوی، صدای خوب اسلحه ها
15- متنوع، توانایی انتخاب دو شخصیت برای انجام مراحل، مهارت متفاوت ری و توماس، مشکلاتی در بخش تیراندازی، هوش مصنوعی ضعیف دشمنان، دوئل های جذاب.
17- جذابیت
داستان بی نقص، فضا سازی جذاب، دیالوگ های موثر، شخصیت پردازی قابل قبول، کوتاهی بیش از حد بازی
منبع: بازی رایانه شماره 31
