ارزش تجربه در تحصیل

تجربه کردن شیوه‌های یادگیری

در مورد "شیوه‌های یادگیری" مطالب زیادی نوشته شده است. این موضوع برای خودش یک زبان تخصصی به وجود آورده است! گاهی اوقات، ‌واژه‌هایی چون "تجربه عینی"، "مجسم سازی مجرد"، "مشاهدات انعکاسی"و آزمایش‌های عملی"مورد استفاده قرار می‌گیرند. التبه، در اکثر این‌گونه مباحث، زبان روان شناسان آموزشی- که خیلی هم به عالم واقعیت نزدیک نیست- به کار می‌رود. در زیر، با شش شیوه یادگیری روبه رو خواهید شد که با توصیه‌هایی (کاملاً واضح و شفاف) در ارتباط با اینکه گونه می‌توان هر روز آن‌ها را به کار بست، دنبال شد اند.
1- سایرین را مشاهده و از آنان سؤال کنید، بعد تصمیم بگیرید. شما می‌توانید با مشاهده نحوه ای که دیگران به امور خود می‌پردازند، چیزهایی زیادی یاد بگیرید- سپس می‌توانید تصمیم بگیرید که کدام یک از روش‌های مختلف می‌تواند برای شما بهترین روش باشد.
2- راه حل‌های متفاوتی را آزمایش وبعد مناسب ترین شیوه برای انجام تکلیف را اصلاح و تکمیل کنید. امتحان کردن راه حل‌های مختلف بهتر از آن است که مدام شیوه ای را که به صورت اتفاق آموخته‌اید، در پیش گیرید- ولو اینکه آن شیوه مناسب ترین شیوه برای انجام تکلیف شما بوده باشد. بدین ترتیب، همیشه این احتمال وجود دارد که هرازگاهی تصادفاً شیوه ای بیابید که به حال شما مناسب تر باشد- شیوه ای که در غیر این صورت کشف نمی شد.
3- ابتدا جهت خود را ثابت و بعد توان خود را متمرکز کنید. این روش می‌تواند برای بعضی ازتکالیف، بسیارتوصیه شود. داشتن یک هدف ثابت در برخی از تکالیف وعزم خود را جزم کردن در جهت رسیدن به آن، و بی اعتنایی به تمام عوامل بازدارنده، حرکتی است مناسب؛ چرا که اعمال اراده وقاطعیت، شیوه ای خردمندانه دررسیدن به هدف است.
4- آنچه را که برایتان موفقیت آمیز بوده است، تکرار کنید- و آنچه را نبوده است کنار بگذارید. نگریستن به گذشته صرف پی بردن به اینکه چه شیوه ای برای شما مؤثر بوده است، همیشه مثمر ثمر واقع می‌شود. به کار گیری مهارت‌هایی که به آن‌ها اطمینان دارید، به شما کمک می‌کند تا در رسیدن به هدف خود اعتماد به نفس داشته باشید. به همین ترتیب، هشیارانه اجتناب کردن از آنچه خطرناک بودن آن‌ها درگذشته به شما ثابت شده است، به شما کمک می‌کند تا از بروز مشکلات جلوگیری کنید.
5- دسترسی به هدف خود را گام به گام محاسبه کنید. اما انعطاف پذیر باقی بمانید. مزایای این عمل آن است که در پیدا کردن بهترین راه حل برای هر تکلیف انتخاب محتاطانه ای می‌کنید، ‌ضمن اینکه از امتیاز حفظ یک فکر باز نیز برخوردار خواهیدبود. این بدان معنا است که وقتی پی می‌برید که یک گزینه جایگزین ممکن است ایده خوبی باشد، می‌توانید برنامه‌های خود را به صورت مناسبی با آن منطبق سازید.
6- ایده‌ها را سبک و سنگین کنید، بعد هر کدام را که بهتر بود توسعه دهید. این یک روش توأم با دید باز است- کما بیش مثل این می‌ماند که همه چیز را به هوا پرتاب کنید و ببیند چه اتفاقی می‌افتد. این همان شیوه ای است که به وسیله ی آن، هرازگاهی، ممکن است به چیزهای کاملاً جدید راجع به شیوه‌های درس خوانی خود- و همچنین خودتان- پی ببرید.
7- فقط به روشی که خودتان ترجیح می‌دهید، اتکا نکنید. تکالیف متفاوت به شیوه‌های متفاوت انجام می‌شوند. برگزیدن روش‌های مختلف، به فعالیت‌های درسی شما تنوع و جاذبه می‌بخشد.
8- شیوه‌های فعالیت «گروهی» را آزمایش کنید. با دو یا سه نفر از هم کلاسی‌های خود تصمیم بگیرید که هرکدام شیوه متفاوتی را برای یک تکلیف خاص اعمال کند. بعد دور هم جمع شوید و نتایج کار خود را با همدیگر مقایسه کنید. محصولی جمعی شما به عنوان یک تیم، بهتر از نتیجه فردی تک تک شما خواهد بود.
9- وقتی به تنهایی کار می‌کنید، بکوشید دست کم دو شیوه را به طور همزمان اعمال نمایید. این کار کمک می‌کند تعصب کورکورانه ای نسبت به یک روش ضعیف از خود نشان ندهید. در هر حالت، اکثر تکالیف موقعی بهتر انجام می‌شوند که در انجام آن‌ها بیش از یک شیوه انتخاب شود.
10- یک «جعبه ابزار» شیوه‌های آموزشی تهیه کنید. هر چه شیوه‌های آموزشی بیش‌تری را تجربه کنید، بهتر می‌توانید تصمیم بگیرید که در یک شرایط خاص، کدام شیوه برای چه تکالیفی مناسب تر است. توانایی «بیرون کشیدن مفیدترین شیوه از کیسه برای هر تکلیف»، قابلیت بسیار مؤثری است که می‌توانید پرورش دهید- این بدان معنا است که می‌توانید بلافاصله خود را باهرشرایط و اوضاع جدید وفق دهید.

به کار بستن نصایح

گاهی اوقات ممکن است احساس کنید بیش از اندازه مورد نصیحت قرار می‌گیرید! این بدان معنا است که شاید بهتر باشد در رفتار خود در قبال نصیحت، تجدید نظر کنید- توصیه‌های زیر ممکن است به شما کمک کنند تا تشخیص دهید که آیا لازم است دست به این کار بزنید یا نه.
1- هر نصیحتی را ارزشمند- اما نه الزاماً "درست"- قلمداد کنید. نصایح غالباً بر اساس تجربیات- و اشتباهات- سایر مردم بنا شده‌اند. شاید شما بتوانید از هر دوی آن‌ها درس بگیرید.
2- حالت تدافعی به خود نگیرید. به محض اینکه حالت تدافعی به خود بگیرید، مثل این است که جریان ورود نصیحت را قطع کرده‌اید. این یعنی ممکن است راه را بر تعدادی از نصایح خوب، بسته باشید.
3- به خاطر بسپارید که نصیحت چه کسی واقعاً مفید بوده است. از کسانی که به نظر می‌رسد بهترین نصایح را به شما داده باشند، باز هم درخواست نصایح بیشتری کنید. خیلی مفید است که از افرادی که به آن‌ها اعتماد دارید، برای خود یک شبکه به وجود بیاورید، و هر گاه در تصمیم گیری برای کاری نیاز به راهنمایی داشتید، از آن‌ها کمک بگیرید.
4- از مردم به خاطر ارهنمای‌هایشان تشکر کنید. از آن‌ها سپاسگزاری کنید، حتی اگر نصیحت آن‌ها را به کار نمی بندید. با این کار نشان می‌دهید که اگر نصیحت خاصی را به کار نمی بندید، این مفهوم را نمی دهد که به آن اعتنایی ندارید - یا اینکه نصیحت بعدی را به کار نخواهید بست.
5- نصایح متفاوتی دریافت کنید. دانستن نظر عموم مردم غالباً سودمند است. وقتی به نصیحت مورد نظر خود دست پیدا کردید، توقف نکنید؛ ببینید چه راه‌های دیگری برای بررسی وضعیت وجود دارد و بعد تصمیم خود را بگیرید.
6- خود را در معرض نصیحت قرار دهید- ازآن مخفی نشوید. کانال‌های ارتباطی را با مردمی که ممکن است نصایح خوبی برای شما داشته باشند، باز بگذارید. از وسوسه ی غریزی هر چه سریع‌تر دست به کار شدن بپرهیزید؛ دست کم تا موقعی که فرصت کنید مزایا و مضرات یک کار را مورد بررسی قرار دهید.
7- در نهایت، اختیار هنوز با شما است. یک نصیحت فقط یک نصیحت است. شما کماکان باید مسؤولیت را به عهده بگیرید که کدام نصیحت ارزش عمل کردن دارد.
8- با طیب خاطر در جستجوی نصیحت باشید. وقتی خواستار نصیحت هستید، تا حدودی خود را به این مقید میدانید که یا آن را به کار ببندید، یا حداقل به دقت جوانب آن را بررسی کنید. ببینید چه موقع نیاز دارید از دیگران نصیحت بگیرید. سعی نکنید به تنهایی از عهده تمام مشکلات بر آیید.
9- از مواردی که از یک نصیحت نادرست پیروی کرده‌اید، عبرت بگیرید. البته گناه را به گردن نصیحت کنندگان نیندازید. هرچه باید این تصمیم شما بوده است که به نصیحت عمل کنید.
براون، سالی و همکاران،( 1387)، مهارتهای مهم تعلیم و تعلم، سعید خاکسار، تهران، نشر موزون، چاپ دوم.