مطلع الفجر پیروزی انقلاب

در آستانه‌ی ورود به دهه‌ی فجر انقلاب اسلامی ایران هستیم. ایامی که هر ساعتش داستان‌ها در دل دارد. داستانهایی که مالامال از خشم و خون و شهادت و... و همچنین لبخند و شادی و عشق و پیروزی بود. دورانی که تاریخ چند هزار ساله، پادشاهی ایران را تغییر داد. و بعد از سال‌ها خاموشی، دین مبین اسلام - خصوصاً مذهب شیعه را به جهانیان نشان داد.
بدون تردید در صدر جنبش اسلامی ایران کسی نبود جز حضرت امام خمینی (ره) که نام خود را بر بلندای تاریخ ثبت و ضبط کرد. اما رهبر کبیر انقلاب اسلامی را چقدر می‌شناسیم؟
امام روح الله الموسوی الخمینی رهبر کبیر و بنیانگذار نظام مقدس جمهوری اسلامی در 20 جمادی الثانی 1320 هجری قمری، برابر با 1280 هجری شمسی که مصادف با سالروز ولادت با سعادت بزرگ بانوی اسلام حضرت فاطمه زهرا (س) بود، در شهر خمین دیده به جهان هستی گشود. و بعد از عمری خدمت صادقانه به اسلام و مسلمین در تاریخ 14 خرداد 1368 دار فانی را وداع گفت و چشم از جهان هستی فرو بست.
دوران کودکی و نوجوانی امام در حال و هوای دهه های آخر حکومت بی کفایت قاجار، و روی کار آمدن رضا خان میرپنج به دست استعمار، و ایجاد اغتشاش داخلی در کشور و رواج مذهب ستیزی، گذشت.
ایشان ایام کودکی و نوجوانی را در خمین سپری کرد و تحصیلات حوزه ای خویش را در این شهرستان آغاز نموده، در سن 19 سالگی به واسطه‌ی داشتن روح تشنه‌ی و جستجوگر راهیِ حوزه‌ی علمیه اراک شد که در آن هنگام از حوزه های بزرگ دینی به شمار می‌رفت و تحت زعامت و سرپرستی مؤسس حوزه‌ی علمیه‌ی قم مرحوم آیت ا... العظمی حاج عبدالکریم حائری یزدی (که از مجتهدین حوزه علمیه‌ی نجف اشرف، و از شاگردان برجسته‌ی حوزه‌ی درس مرحوم میرزای شیرازی بود) اداره می‌شد.
در سال 1300 شمسی آیت ا... حائری از اراک مهاجرت کرد و تحت الطاف الهی موفق شد حوزه‌ی علیمه قم را تأسیس کند.
امام (ره) در پی استاد، حوزه‌ی اراک را ترک کرد و در حوزه‌ی علمیه قم پایه های علمی و فقهی را تکمیل نمود و در محضر مرحوم آیت ا... شیخ علی اکبر یزدی (حکیم) در علم هیأت مهارت یافت و آنگاه از محضر استاد مرحوم آیت ا... شاه آبادی متون مختلف عرفان، حکمت و فلسفه را فرا گرفت و خود را در دریای علوم اسلامی غرق کرد. در سال 1305 خورشیدی سطوح را به پایان رساند و به درجه‌ی اجتهاد نایل شد. در سال 1308 با دخت مکرمه‌ی مرحوم آیت ا... حاج میرزا محمد ثقفی تهرانی ازدواج کرد که ثمره‌ی این ازدواج دو پسر و سه دختر بود.
حضرت امام خمینی (ره) در سال 1307 در حالی که فقط 27سال داشت تدریس فلسفه را آغاز کرد. در همین ایام کتاب «کشف الاسرار» را که در خصوص نقشه های استعمار و دین ستیزان بود، منتشر ساخت.
در اواخر این دوره بود که با رحلت مرجع عالیقدر تشیع حضرت آیت ا... العظمی بروجردی، حضرت آیت ا... خمینی از سوی فضلای حوزه علمیه قم و دیگر بلاد ایران به زعامت و مرجعیت برگزیده و معرفی شد. و کمی بعد همزمان با اوج گیری رفتارهای ضد اسلامی و ضد ملی رژیم پهلوی مبارزات حضرت امام (ره) وارد مرحله ای جدید گردید.
در سال 1340 ه. ش. با تشکیل انجمهای ایالتی و ولایتی و طرح لوایح شش گانه ی شاه - که خود وسیله ای برای تثبیت حکومت امریکا در ایران بود - امام به مخالفت جدی و قاطع پرداخت.
سخنرانی‌ها و مواضع تند انتقادی امام بر علیه امریکا و اسرائیل و دست نشانده‌ی آن‌ها - محمدرضا پهلوی- ادامه داشت تا اینکه حادثه‌ی اسفناک نیمه‌ی خرداد 42 به وقوع پیوست. در این روز هزاران نفر از مسلمانان انقلابی آماج گلوله های سفاکان پهلوی قرار گرفتند، و خود امام در سحرگاه آن روز دستگیر شده و از قم به زندان عشرت آباد تهران منتقل شد، بعد از آزادی از زندان، سخنرانی‌های افشاگرانه‌ی ایشان به مخالفت با «کاپیتولاسیون» و حمایت اقشار مختلف مردم انقلابی ایران از امام، پُشت حکومت سفاک شاه را لرزاند و مجبور شد وی را به ترکیه تبعید نماید.
پس از مدتی حکومت ترکیه به دستور شاه ایران، امام را به نجف منتقل کرد و قریب پانزده سال اجباراً در حوزه‌ی نجف اقامت گزید و از همانجا عهده دار رهبری فکری و ارشادی مردم ایران بود. مهم‌ترین حوادث این دوران با مهم‌ترین حوادث نهضت اسلامی تا پیروزی انقلاب منطبق است.
حضرت امام طی این دوران مجموعه ای از مبارزات سیاسی، مذهبی را آغاز کرد و پس از 15 سال دوری از وطن زمینه ساز نهضتی شد که با ترکیدن بُغض ملت در سال 1356 بر اثر انتشار یک مقاله‌ی موهن در روزنامه‌ی اطلاعات به ساحَت «مقدس حضرت روح الله، به سرعت سر برآورد. مضافاً با شهادت فرزند برومند ایشان آیت الله سید مصطفی خمینی، مجالس ترحیم باشکوهی در سال 56 برپا شد که شخصیت امام را بیش از پیش مطرح ساخت و موجب انتقال ایشان از نجف به فرانسه گردید و این در حالی بود که احساسات مذهبی مردم به اوج خود رسیده و کنترل از دست رژیم شاه خارج گشته بود.
هر چقدر تاریخ به اواخر سال 57 نزدیک می‌شد، تظاهرات و راهپیمایی‌های کوبنده‌ی مردم انقلابی ایران شدت می‌یافت. و همین طور جنایات و آدم کشی‌های مزدوران رژیم پهلوی اوج می‌گرفت تا سرانجام شاه تصمیم به فرار از وطن گرفت و در تاریخ 26 دی ماه 57 فرار را بر قرار ترجیح داد.
حضرت امام در دوازدهم بهمن 57 به ایران وارد شد و بزرگ‌ترین استقبال تاریخ از ایشان صورت گفت.
روز 12 بهمن هواپیمای ایرفرانس حامل امام (ره) در فرودگاه مهرآباد تهران بر زمین نشست و ایشان از فرودگاه مستقیماً به بهشت زهرا رفت ولی به دلیل ازدحام پیش بینی نشده مردم ساعت‌ها طول کشید تا این فاصله طی شد. جمعیتِ استقبال کننده در طول 33 کیلومتر از فرودگاه تا بهشت زهرا را بین 4 تا 8 میلیون نفر تخمین زده‌اند.
سخنرانی تاریخی امام در بهشت زهرا پشتِ حکومت بختیار - آخرین نخست وزیر شاه - را لرزاند و او را مجبور به فرار از کشور نمود.
دهه‌ی فجر پیروزی انقلاب (از 12 تا 22 بهمن 57) را تاریخ ایران با خطی زرین نگاشته است، که امام در رأس این حرکت عظیم جهانی بود.
دفترِ عمر رژیم سراسر ظلم و جور 2500 ساله‌ی شاهنشاهی در روز 22 بهمن درهم پیچیده شد.
از بهمن 57 تا خرداد 1368 حضرت امام نظام جمهوری اسلامی را تثبیت نمود و نهادهای قانونی آن را متشکل و مجرب ساخت.
سرانجام در چهاردهم خرداد 68 شمع وجود مقدس امام به خاموشی گرایید. با غروب جسمانیِ خورشید وجود امام (ره) بی نظیرترین وداع یک ملت با رهبرش در طول تاریخ بشر در مصلای بزرگ تهران طی سه روز صورت گرفت و امتی عاشق، پاسخی عاشقانه به رهبری عاشق و با اخلاص را به نمایش گذاشت.
تردیدی نیست که نام امام خمینی (ره) در تاریخ بشریت و تاریخ ایران چون ستاره ای درخشان باقی خواهد ماند. ستاره ای که باعث حرکتِ جهانی اسلام شد.