نویسنده: سهیل منصوری
اگر بازی ماجرای زیبای (AVS) A Vamypre Story را بازی کرده باشید؛ احتمالاً می دانید که این بازی توسط ویلیام تیلر و تیمش در Autumn Moon ساخته شد تا الگوی بازی های ماجرایی اشاره و کلیک Lucas Arts بویژه (CoMI) Curs of Monkey Island (که بیل تیلر خود یکی از دست اندرکاران ساختش بود) را زنده کند. اکنون دومین بازی این شرکت با نام (GPoVI) Ghost Pirates of Vooju Island از راه رسیده است و میزان شباهت آن به بازی های ماجرایی Lucas Arts حتی از AVS هم بیشتر است. این بازی بازیباز را در نقش سه دزد دریایی که توسط زنی شرور به نام زیمبی کشته شده اما روح آن ها به دلایلی هنوز در این دنیا باقی مانده قرار می دهد و در نهایت بازیباز باید با کنترل این سه روح و با استفاده از نیروهای وودو در جزیره ووجو با ارتش زامبی های ملکه زیمبی و جوجوهای شیطانی او مبارزه کند!!! همانگونه که از داستان بازی نیز مشخص است؛ GPoVI نیز درست مانند بازی های سری مانکی آیلند یک بازی با طنز قوی است که شما را در دنیای دزدان دریایی، ارواح سرگردان، نیروهای جادویی و جزایری با نام های عجیب و غریب قرار می دهد و از لحاظ جو و داستان شباهت باور نکردنی به بازی های این سری دارد (البته در این بازی میمون وجود ندارد!)، مثل دزد دریایی نامیرا و ارتش اسکلت های او که اشاره مستقیمی به لیچاک در بازی های مانکی آیلند است. البته داستان GPoVI در سطح بازی های مانکی آیلند نیست و از لحاظ شخصیت پردازی قهرمان های بازی و بعد حماسی آن به پای بازی هایی که از آن ها الگو گرفته نمی رسد. به عنوان مثال پایان بازی ناقص و مبهم است و مشخص نیست در پایان چه بر سر شخصیت های اصلی بازی می آید.
حتی مشخص نمی شود آیا این بازی ادامه دارد یا نه؟
رابطه کاربر بازی و گیم پلی این بازی نیز دقیقاً شبیه به CoMI ساخته شده است. اما بر خلاف CoMI که در آن بازیباز تنها یک دزد دریایی را کنترل می کرد GPoVI از الگوی دیگر بازی مشهور Lucas Arts یعنی Day of the Tentacle (DotT) پیروی می کند. سه شخصیت اصلی بازی به طور مشخص به سه شخصیت اصلی DotT شبیه هستند، مرد چاق کوتاه و دوست داشتنی، دختر زیرک و در نهایت مرد بلند قامت و باهوش که بر اساس الگوی DotT طراحی شده اند و بازی به بازیباز اجازه می دهد هر زمان اراده کرد کنترل یکی از سه قهرمان بازی را به دست بگیرد و معماهای بازی را با همکاری آنان حل کند. با این حال شیوه حل معما در GPoVI عیناً از روی DotT کپی نشده است. در GPoVI سه شخصیت بازی دسترسی فیزیکی به یکدیگر ندارند و نمی توانند ابزارها و وسایل را همانند DotT به یکدیگر برسانند یا به طور مستقیم در حل معماها دخالت کنند؛ بلکه صرفاً می توانند به همدیگر راهنمایی برسانند و در برخی موارد کنترل بدن یکدیگر را به دست گیرند (فراموش نکنید این سه قهرمان روح هستند) تا کاری که دوستشان بلد نیست را انجام دهند.
یکی از بزرگ ترین مزیت های سیستم مورد استفاده در این بازی این است که بازیباز را زود خسته نمی کند. در بازی های ماجرایی کلیشه ای (و حتی DotT که در آن کارهای سه قهرمان باید در امتداد هم انجام می گرفت) در صورتی که بازیباز نتواند یکی از معماهای بازی را حل کند؛ قادر به ادامه بازی نبوده و به سرعت خسته می شود.
اما GPoVI درهر مرحله سه مسیر متفاوت دارد و چنانچه بازیباز در یکی از مسیرها گیر کند؛ می تواند بازی را توسط قهرمان دیگر ادامه دهد و پس از رفع خستگی، معماها سراغ معماهای مسیر پیشین برود.
از طرف دیگر GPoVI بر خلاف بسیاری از بازی های ماجرایی اشاره و کلیک سنتی (از جمله AVS) بازی چندان سختی نیست. معمای پیچیده و محاسباتی بازی های سنتی در GPoVI وجود ندارد و معماهای جورچین بازی نیز در بیشتر موارد با تکرار و خطا به سادگی قابل حل است. البته GPoVI به آسانی بازی های ماجرایی اشاره و کلیک جدید مثل سری سوم بازی های Sam&Max نیست؛ ولی تازه واردها را آزار نمی دهد.
در کل GPoVI بازی ماجرایی زیبایی است که یاد و خاطره بازی های مانکی آیلند را زنده می کند. هر چند این بازی از لحاظ داستانی نمی تواند به پای بازی های مانکی آیلند برسد و از برخی جهات به نظر می رسد با شتاب زدگی ساخته شده و هنوز کامل نیست؛ اما پر از معماهای جالب، ماجراهای عجیب و صحنه های خنده دار است و علاوه بر طرفداران قدیمی بازی های ماجرایی، می تواند برای افراد تازه وارد هم جذاب باشد.
بازی به بازیباز اجازه می دهد یکی از سه قهرمان بازی را که در سه مکان مختلف قرار دارند و با معماهای متفاوت روبرو هستند کنترل کند و هر لحظه خواست بین آن ها جابه جا شود. در بسیاری از صحنه ها بازیباز باید از کمک دو شخصیت دیگر برای حل معماهای بازی استفاده کند. به عنوان مثال در این صحنه جین استرلینگ باید نحوه درست کردن صابون را از یکی از دوستانش یاد بگیرد و سپس با کمک دوست دیگرش، ظرف حاوی مواد اولیه صابون را به نحوی داغ کند.
یکی از جالب ترین ویژگی های GPoVI که از مرحله دوم بازی قابل استفاده است به قهرمان های بازی اجازه می دهد در موارد خاص روح خود را از بدن خود خارج کرده و در بخش هایی از بازی که برای یک انسان خطرناک است یا امکان ورود انسان به آن وجود ندارد؛ به شکل یک روح به بازی ادامه دهند. در این صحنه یکی از شخصیت های بازی برای راه یافتن با سیاه چال روح خود را از بدنش خارج می کند و از میله های سیاه چال بدون مشکل رد می شود.
GPoVI با استفاده از موتور AVS ساخته شده و دو بازی از لحاظ گرافیکی بسیار به هم شبیه هستند. مدل های سه بعدی در GPoVI زیباتر و پر جزئیات تر از AVS ساخته شده و تنوع آن ها نیز بسیار زیاد و شخصیت های بازی دلپذیرتر هستند. مدل های سه بعدی در برابر پس زمینه های زیبای دو بعدی که با دست ترسیم شده؛ حرکت می کنند. با این وجود صداگذاری دقیقاً حالت برعکس دارد و صداگذاری GPoVI با وجود این که بسیار خوب است؛ اما نسبت به صدا گذاری به یاد ماندنی AVS (بویژه هنرنمایی گوینده مونا) ضعیف تر است. موسیقی بازی نیز آنچنان به CoMI شبیه است که در بعضی از صحنه ها بازیباز ناخودآگاه گمان می کند یکی از موسیقی های CoMI را می شنود.
کیفیت پس زمینه های بازی بسیار بالا است و به شیوه ای هنرمندانه رسم شده است؛ هر چند استفاده از Interpolation شدید برای قابل استفاده کردن پس زمینه ها در تمام Resolution ها باعث شده است این تصاویر کمی تار از آب در بیایند و براقیت لازم را نداشته باشند. یکی از مزایای این بازی این است که بر خلاف AVS از مدهای Wide مانیتور نیز پشتیبانی می کند؛ هر چند تمام حالت های واید توسط این بازی پشتیبانی نمی شود.
بر خلاف Vampyre Story A که رابط کاربر آن شباهت زیادی به رابط کاربر CoMI داشت،؛ رابط کاربر GPoMI عیناً شبیه به رابط کاربر CoMI ساخته شده است و هم از لحاظ بصری و هم از لحاظ کارکرد از آن پیروی می کند.
صحنه ساختمان در حال نابودی در میان مرداب به وضوح صحنه خانه Voodoo Lady در بازی CoMI را به یاد می آورد. اگر از خود می پرسید آیا Voodoo Lady نیز در این بازی حضور دارد یا نه باید بگوییم یکی از شخصیت های اصلی بازی نیز دقیقاً همانند Voodoo Lady یک رنگین پوست جادوگر با قدرت های وودو (که در این بازی ووجود خوانده می شود) است. البته این شخصیت مرد، لاغر و بلند قد است! اشاره های متعدد به مانکی آیلند صرفاً به بازی های اولیه محدود نمی شود. رویارویی با هیولای آبی رنگ اعماق دریا یا Leviathan و ادامه ماجرا جویی در داخل بدن او شباهت زیادی به همین کار در سری Tales of Monkey Island که اخیراً توسط Telltale Games ساخته شد دارد. شباهت های میان این بازی و بازی های مانکی آیلند آنچنان زیاد است که تنها با تغییر نام و چهره چند شخصیت می شد آن را به یک Spin-Off مانکی آیلند تبدیل کرد.
پازل های ترکیبی وجورچین مانند در GPoVI اندک است و کیفیت آن به پای بازی هایی چون AVS یا مانکی آیلند نمی رسد. در این صحنه بازیباز که به شکل یک روح درآمده و جسد یک دزد دریایی را برای ترساندن دوست و قاتل او کنترل می کند؛ باید با حرکت دادن اعضای بدن او نکاتی را به قاتل بفهماند.
به دلیل استفاده از روش های تقریباً غیرمنطقی و آزمون و خطا، این صحنه آنچنان که می توانست جالب از آب درنیامده است.
متأسفانه باگ ها ممکن است آسیب جدی به تجربه بازیباز از این بازی بزنند. باگ های بازی از شفاف شدن بی دلیل مدل های سه بعدی آن هنگام فعال کردن Anti Aliasing گرفته تا ایراد های گیم پلی را شامل می شود. در این صحنه روح قهرمان بدون دلیل از بدن او خارج شده است در حالی که جسم او هنوز زنده است. بازیباز باید در این صحنه با زامبی سخن بگوید اما چون کنترل روح را در دست دارد و قادر به سخن گفتن نیست؛ متاسفانه در چنین مواردی بازیباز باید بازی را از نو بارگذاری کند!
منبع: نشریه بازی رایانه شماره 35
حتی مشخص نمی شود آیا این بازی ادامه دارد یا نه؟
رابطه کاربر بازی و گیم پلی این بازی نیز دقیقاً شبیه به CoMI ساخته شده است. اما بر خلاف CoMI که در آن بازیباز تنها یک دزد دریایی را کنترل می کرد GPoVI از الگوی دیگر بازی مشهور Lucas Arts یعنی Day of the Tentacle (DotT) پیروی می کند. سه شخصیت اصلی بازی به طور مشخص به سه شخصیت اصلی DotT شبیه هستند، مرد چاق کوتاه و دوست داشتنی، دختر زیرک و در نهایت مرد بلند قامت و باهوش که بر اساس الگوی DotT طراحی شده اند و بازی به بازیباز اجازه می دهد هر زمان اراده کرد کنترل یکی از سه قهرمان بازی را به دست بگیرد و معماهای بازی را با همکاری آنان حل کند. با این حال شیوه حل معما در GPoVI عیناً از روی DotT کپی نشده است. در GPoVI سه شخصیت بازی دسترسی فیزیکی به یکدیگر ندارند و نمی توانند ابزارها و وسایل را همانند DotT به یکدیگر برسانند یا به طور مستقیم در حل معماها دخالت کنند؛ بلکه صرفاً می توانند به همدیگر راهنمایی برسانند و در برخی موارد کنترل بدن یکدیگر را به دست گیرند (فراموش نکنید این سه قهرمان روح هستند) تا کاری که دوستشان بلد نیست را انجام دهند.
یکی از بزرگ ترین مزیت های سیستم مورد استفاده در این بازی این است که بازیباز را زود خسته نمی کند. در بازی های ماجرایی کلیشه ای (و حتی DotT که در آن کارهای سه قهرمان باید در امتداد هم انجام می گرفت) در صورتی که بازیباز نتواند یکی از معماهای بازی را حل کند؛ قادر به ادامه بازی نبوده و به سرعت خسته می شود.
اما GPoVI درهر مرحله سه مسیر متفاوت دارد و چنانچه بازیباز در یکی از مسیرها گیر کند؛ می تواند بازی را توسط قهرمان دیگر ادامه دهد و پس از رفع خستگی، معماها سراغ معماهای مسیر پیشین برود.
از طرف دیگر GPoVI بر خلاف بسیاری از بازی های ماجرایی اشاره و کلیک سنتی (از جمله AVS) بازی چندان سختی نیست. معمای پیچیده و محاسباتی بازی های سنتی در GPoVI وجود ندارد و معماهای جورچین بازی نیز در بیشتر موارد با تکرار و خطا به سادگی قابل حل است. البته GPoVI به آسانی بازی های ماجرایی اشاره و کلیک جدید مثل سری سوم بازی های Sam&Max نیست؛ ولی تازه واردها را آزار نمی دهد.
بازی به بازیباز اجازه می دهد یکی از سه قهرمان بازی را که در سه مکان مختلف قرار دارند و با معماهای متفاوت روبرو هستند کنترل کند و هر لحظه خواست بین آن ها جابه جا شود. در بسیاری از صحنه ها بازیباز باید از کمک دو شخصیت دیگر برای حل معماهای بازی استفاده کند. به عنوان مثال در این صحنه جین استرلینگ باید نحوه درست کردن صابون را از یکی از دوستانش یاد بگیرد و سپس با کمک دوست دیگرش، ظرف حاوی مواد اولیه صابون را به نحوی داغ کند.
یکی از جالب ترین ویژگی های GPoVI که از مرحله دوم بازی قابل استفاده است به قهرمان های بازی اجازه می دهد در موارد خاص روح خود را از بدن خود خارج کرده و در بخش هایی از بازی که برای یک انسان خطرناک است یا امکان ورود انسان به آن وجود ندارد؛ به شکل یک روح به بازی ادامه دهند. در این صحنه یکی از شخصیت های بازی برای راه یافتن با سیاه چال روح خود را از بدنش خارج می کند و از میله های سیاه چال بدون مشکل رد می شود.
GPoVI با استفاده از موتور AVS ساخته شده و دو بازی از لحاظ گرافیکی بسیار به هم شبیه هستند. مدل های سه بعدی در GPoVI زیباتر و پر جزئیات تر از AVS ساخته شده و تنوع آن ها نیز بسیار زیاد و شخصیت های بازی دلپذیرتر هستند. مدل های سه بعدی در برابر پس زمینه های زیبای دو بعدی که با دست ترسیم شده؛ حرکت می کنند. با این وجود صداگذاری دقیقاً حالت برعکس دارد و صداگذاری GPoVI با وجود این که بسیار خوب است؛ اما نسبت به صدا گذاری به یاد ماندنی AVS (بویژه هنرنمایی گوینده مونا) ضعیف تر است. موسیقی بازی نیز آنچنان به CoMI شبیه است که در بعضی از صحنه ها بازیباز ناخودآگاه گمان می کند یکی از موسیقی های CoMI را می شنود.
کیفیت پس زمینه های بازی بسیار بالا است و به شیوه ای هنرمندانه رسم شده است؛ هر چند استفاده از Interpolation شدید برای قابل استفاده کردن پس زمینه ها در تمام Resolution ها باعث شده است این تصاویر کمی تار از آب در بیایند و براقیت لازم را نداشته باشند. یکی از مزایای این بازی این است که بر خلاف AVS از مدهای Wide مانیتور نیز پشتیبانی می کند؛ هر چند تمام حالت های واید توسط این بازی پشتیبانی نمی شود.
بر خلاف Vampyre Story A که رابط کاربر آن شباهت زیادی به رابط کاربر CoMI داشت،؛ رابط کاربر GPoMI عیناً شبیه به رابط کاربر CoMI ساخته شده است و هم از لحاظ بصری و هم از لحاظ کارکرد از آن پیروی می کند.
پازل های ترکیبی وجورچین مانند در GPoVI اندک است و کیفیت آن به پای بازی هایی چون AVS یا مانکی آیلند نمی رسد. در این صحنه بازیباز که به شکل یک روح درآمده و جسد یک دزد دریایی را برای ترساندن دوست و قاتل او کنترل می کند؛ باید با حرکت دادن اعضای بدن او نکاتی را به قاتل بفهماند.
به دلیل استفاده از روش های تقریباً غیرمنطقی و آزمون و خطا، این صحنه آنچنان که می توانست جالب از آب درنیامده است.
متأسفانه باگ ها ممکن است آسیب جدی به تجربه بازیباز از این بازی بزنند. باگ های بازی از شفاف شدن بی دلیل مدل های سه بعدی آن هنگام فعال کردن Anti Aliasing گرفته تا ایراد های گیم پلی را شامل می شود. در این صحنه روح قهرمان بدون دلیل از بدن او خارج شده است در حالی که جسم او هنوز زنده است. بازیباز باید در این صحنه با زامبی سخن بگوید اما چون کنترل روح را در دست دارد و قادر به سخن گفتن نیست؛ متاسفانه در چنین مواردی بازیباز باید بازی را از نو بارگذاری کند!
منبع: نشریه بازی رایانه شماره 35
.jpg "ارواح آدمیان در عالم برزخ چند گروهند؟")
