در طول چند سال گذشته ژانر اول شخص به لطف بازی های چون Killzon2، Call of Duty، Halo و ... پیشرفت فوق العاده ای داشته است و در این بین سری CoD به عنوان موفق ترین بازی شوتر چند سال اخیر شناخته می شود که توانسته محبوبیت بازی های شوتر نظامی را چند برابر کند، همین عامل باعث شد استدیوی DICE (سازنده سری Battlefield) به فکر عرضه نسخه ای متفاوت در این سری باشد. این گونه بود که (BC) Bad Company به وجود آمد و با استقبال نسبتاً خوبی روبرو شد. با این وجود (PC2) Bad Campany 2 به جای این که یک دنباله برای BC باشد بیشتر به عنوان یک رقیب سرسخت برای Modem Warfare 2 به حساب می آید. BC2 در تمامی زمینه ها از قسمت اول خود بهتر است و حتی در برخی زمینه ها به راحتی MW2 را شکست می دهد؛ اما DICE هم چنان نیازمند رعایت نکاتی است که بتواند از سری CoD پیشی بگیرد.
هرچند هدف اصلی سری BC بخش تک نفره قوی بود؛ اما BC2 مشخصاً یک اثر تک نفره نیست و مطمئناً برای علاقمندان بخش چند نفره نیز لذت بخش است.
BC2 بخش تک نفره قدرتمندی ندارد؛ اما شروع بسیار فوق العاده ای دارد. در حالی که همه بازیبازها انتظار دیدار دوباره با جوخه BC را دارند، ناگهان بازی در سواحل ژاپن شروع می شود. با پیشروی بیشتر بازیباز متوجه می شود جوخه چهار نفره شما قصد نجات دانشمند ژاپنی ای دارد که روی یک اسلحه فوق سری به نام Aurora کار می کند. هر چند آن ها موفق به نجات دانشمند می شوند و با زیردریایی فرار می کنند؛ اما فعال شدن Aurora باعث از بین رفتن آن ها می شود. بعد از این شروع فوق العاده و بسیار جالب که بسیاری از طرفداران را به یاد دو قسمت اول CoD می اندازد؛ بازی به صورت رسمی آغاز می شود، اما متاسفانه با پیشروی هر چه بیشتر بازیباز ناامیدتر می شود. البته BC2 بخش تک نفره خوبی دارد؛ اما از بازی ای که ادعا می کند رقیب MW2 است؛ انتظار بیشتری می رود.
اسلحه ها و وسایل نقلیه بسیاری به بازی اضافه شده اند، سیستم سلامتی بازی درست شده و از همه مهمتر یاران شما همانند یک تماشاچی در میدان جنگ نظاره گر شما نیستند و هوش مصنوعی بازی پیشرفت خوبی داشته است؛ اما مشکل اصلی بازی نداشتن طراحی مراحل (Level Design) قوی است. طراحی مراحل مهمترین جذابیت بازی است؛ اما در بعضی موارد گرافیک و فیزیک بی نظیر می توانند عمل گیم پلی را بیشتر و بازی را برای بازیباز لذت بخش تر کند. چیزی که نمونه آن را پیش از این در آثاری چون BCI و Red Faction: Guerrilla دیده بودیم. فیزیک در BC2 پیشرفت بسیار خوبی داشته و دیگر همانند شماره اول تکه های ساختمان همانند یک تکه خمیر به این سوی و آن سو نمی افتند! BC2 از موتوری مخصوص به نام D2 استفاده می کند که نگارش اولیه آن در BCI استفاده شده بود. بزرگترین پیشرفت BC2 این است که تخریب پذیری بازی بر اساس فیزیک واقعی انجام شده و با شلیک به هر بخش ساختمان همان بخش خراب می شود و برای نابودی کامل ساختمان نیاز به شلیک به پایه های آن دارید و در ضمن خرابی ساختمان افت فریم بسیار کمتری را نسبت به RF به وجود می آورد که برای بازی ای با این وسعت، فوق العاده است. البته باید اعتراف کرد فیزیک بازی هم چنان اختلاف زیادی با RF: Guerrilla دارد.
همان طور که اشاره شد مشکل اصلی بخش تک نفره طراحی مراحل نه چندان جالب آن است؛ به گونه ای که گاهی تصور می کنید، در حال انجام بخش چند نفره به همراه چندین Bot هستید! تمامی بخش تک نفره در رفتن از نقطه A به B و کشتن تمامی دشمنان خلاصه می شود. البته تقریباً بیشتر بازی های شوتر اول شخص کنونی این چنین هستند؛ اما بسیاری سعی می کنند با فاکتورهایی چون طراحی مراحل قوی یا ایجاد جو هیجان انگیز کاستی های بازی را جبران کنند.
همان طور که اشاره شد فیزیک بازی المانی است که سازندگان برای جذاب تر کردن بازی از آن استفاده کرده اند. با این حال گاهی استفاده از فیزیک نه تنها باعث جذابیت نشده؛ بلکه به یکی از اعصاب خرد کن ترین المان های بازی تبدیل می شود. البته فیزیک بازی به خودی خود عالی کار شده و استفاده از بشکه های انفجاری باعث شده بازیباز بتواند همه محیط را خراب کند؛ اما طراحی مراحل نه چندان جالب و استفاده نه چندان مناسب از بعضی المان ها باعث به وجود آمدن مشکلاتی شده است.
اصولاً بازی های شوتر نظامی به دو دسته تقسیم می شوند: بازی های سختی چون Rainbow Six، Arma، Operation Flashpoint و بازی های متوسط و راحتی که با بیشتر سلیقه ها سازگار است که بهترین نمونه آن سری CoD ، Medal of Honor است. مشکل اصلی بخش تک نفره BC2 این است که بین این دو گروه گیر کرده است! از سویی بازی برای تمامی سلیقه ها ساخته شده و از سیستم سلامتی خودکار (مثل CoD و 90% بازی های روز)، یارانی با هوش مصنوعی قوی و ... بهره می برد و از سوی دیگر نابودی دشمنان راحت نیست؛ هیچ گونه دستوری هم همانند سری Rainbow Six در بازی وجود ندارد.
محیط های بزرگ بازی هم هر چند لذت خرابی را بیشتر می کند؛ اما باعث سختی بیشتر بازی شده است. از همه بدتر این که بخش تک نفره بازی در 6 ساعت به پایان می رسد. با وجود نکات منفی که اشاره شد، بعضی مراحل بازی هم چنان لذت بخش هستند. وسایل نقلیه زیادی در بازی وجود دارد و رانندگی با آن ها بسیار راحت و جذاب است. در کل باید گفت BC2 دارای بخش تک نفره خوبی است؛ اما مقایسه آن با MW2، باعث ناامیدی بازیبازها می شود.
قرار دادن این چهار شخصیت در کنار هم باعث شده بازی دارای جنبه های طنزآمیز جالبی باشد که در شماره اول هم به روشنی دیده می شد. با توجه به درجه سنی M، شوخی های بازی بسیار پخته و جذاب تر و به یکی از فاکتورهای جذابیت بخش تک نفره تبدیل شده اند.
BC2 دارای گرافیک بسیار پیشرفته و در عین حال بسیار چشم نواز است. موتور Frostbite پیشرفت عظیمی نسبت به قسمت اول داشته و این بار محیط های بازی بسیار با جزییات تر طراحی شده اند. یکی از نکات مثبت بازی طراحی محیط های مختلف است. از مناطق کویری تا کوهستان های برفی در بازی وجود دارند و همگی به بهترین شکل ممکن طراحی شده اند. علاوه بر محیط ها، طراحی وسایل نقلیه و اسلحه ها هم به بهترین شکل ممکن انجام شده و تمامی این موارد در کنار نورپردازی قوی و افکت های انفجار چشم نواز باعث می شود BC2 یکی از بهترین گرافیک های این نسل را داشته باشد.
هر چند بخش تک نفره BC2 ناامید کننده ظاهر شده؛ اما بخش چند نفره آن دست کمی از شاهکار ندارد و اگر شما هم از آن دسته کسانی هستید که از باگ های MW2 به ستوه آمده اید؛ BC2 انتظارهای شما را برآورده می کند. سری Battlefield همیشه دارای بخش چند نفره بسیار قوی بوده و این شماره هم دقیقاً همان ویژگی را دارد. بازی دارای نقشه های بزرگ به همراه تجهیزات و وسایل نقلیه مختلف است که باعث می شود بازیباز تصور کند دقیقاً در وسط میدان جنگ قرار گرفته است. تخریب ساختمان ها و وسایل نقلیه از جمله نکاتی است که همه بازیبازها را مجبور به انجام وظیفه می کند و دیگر همانند MW2 شاهد پنهان شدن تعداد زیادی بازیباز در یک نقطه از نقشه نخواهیم بود. شاید تنها مشخصه بد بخش چند نفره ی بازی اعتیاد آور بودن آن باشد!! تعداد 24 بازیباز می توانند در مسابقه ها حاضر شود. بازی در کل دارای چهار کلاس مختلف به نام های siniper، Medic، Soldier و Engineer است.
Engineer ها قابلیت از بین بردن مخفیانه و تعمیر وسایل نقلیه را دارند. Medic ها می توانند به هم تیمی های خود کمک کنند. سربازها دارای بهترین تجهیزات هستند و در نهایت اسنایپرها وظیفه مخفی شدن و از بین بردن دیگر بازیبازها را از راه دور دارند. تمامی این کلاس ها به خوبی متعادل شده اند. در بازی با از بین بردن دیگر بازیبازها XP کسب می کنید که باعث آزاد شدن تجهیزات می شودو بعضی از این تجهیزات ها برای همه و بعضی دیگر تنها برای کلاس های خاص است (عاملی که باعث تعادل بین آن ها شده است).
بخش چند نفره دارای چندین شیوه از جمله Rush است. در این حالت یکی از دو تیم در نقش مدافع و تیم دیگر در نقش مهاجم ایفای نقش می کند. افراد تیم مهاجم وظیفه دارند هدف های متفاوتی را از بین برده و تیم مدافع ملزم به از بین بردن یاران حریف تا جایی است که آن ها نتوانند Respawn کنند.
از دیگر شیوه های بازی می توان به Squad Rush و Conquest ( Capture The Flag با اندکی تفاوت) و Squad Deathmatch اشاره کرد که در آن بازیبازها در دو تیم 4 نفره در مقابل هم قرار می گیرند. تمامی آن ها به قدری جذاب هستند که می توانند یکی از بهترین تجربه های چند نفره این نسل را برای بازیبازها رقم بزنند.
BC2 و MW2 به عنوان رقیبان اصلی هم به حساب می آیند و اگر بخواهیم به صورت کلی به هر دو بازی نگاه کنیم می توان گفت در بخش تک نفره، BC2 هم چنان راه زیادی تا رسیدن به MW2 در پیش دارد؛ اما در بخش چند نفره توانسته به بهترین شکل MW2 را شکست دهد. در نهایت BC2 تجربه بسیار لذت بخشی است؛ به ویژه اگر بازیبازها بتوانند از بخش تک نفره آن چشم پوشی کرده و به بخش چند نفره بپردازند.
منبع: نشریه بازی رایانه شماره 35
هرچند هدف اصلی سری BC بخش تک نفره قوی بود؛ اما BC2 مشخصاً یک اثر تک نفره نیست و مطمئناً برای علاقمندان بخش چند نفره نیز لذت بخش است.
BC2 بخش تک نفره قدرتمندی ندارد؛ اما شروع بسیار فوق العاده ای دارد. در حالی که همه بازیبازها انتظار دیدار دوباره با جوخه BC را دارند، ناگهان بازی در سواحل ژاپن شروع می شود. با پیشروی بیشتر بازیباز متوجه می شود جوخه چهار نفره شما قصد نجات دانشمند ژاپنی ای دارد که روی یک اسلحه فوق سری به نام Aurora کار می کند. هر چند آن ها موفق به نجات دانشمند می شوند و با زیردریایی فرار می کنند؛ اما فعال شدن Aurora باعث از بین رفتن آن ها می شود. بعد از این شروع فوق العاده و بسیار جالب که بسیاری از طرفداران را به یاد دو قسمت اول CoD می اندازد؛ بازی به صورت رسمی آغاز می شود، اما متاسفانه با پیشروی هر چه بیشتر بازیباز ناامیدتر می شود. البته BC2 بخش تک نفره خوبی دارد؛ اما از بازی ای که ادعا می کند رقیب MW2 است؛ انتظار بیشتری می رود.
اسلحه ها و وسایل نقلیه بسیاری به بازی اضافه شده اند، سیستم سلامتی بازی درست شده و از همه مهمتر یاران شما همانند یک تماشاچی در میدان جنگ نظاره گر شما نیستند و هوش مصنوعی بازی پیشرفت خوبی داشته است؛ اما مشکل اصلی بازی نداشتن طراحی مراحل (Level Design) قوی است. طراحی مراحل مهمترین جذابیت بازی است؛ اما در بعضی موارد گرافیک و فیزیک بی نظیر می توانند عمل گیم پلی را بیشتر و بازی را برای بازیباز لذت بخش تر کند. چیزی که نمونه آن را پیش از این در آثاری چون BCI و Red Faction: Guerrilla دیده بودیم. فیزیک در BC2 پیشرفت بسیار خوبی داشته و دیگر همانند شماره اول تکه های ساختمان همانند یک تکه خمیر به این سوی و آن سو نمی افتند! BC2 از موتوری مخصوص به نام D2 استفاده می کند که نگارش اولیه آن در BCI استفاده شده بود. بزرگترین پیشرفت BC2 این است که تخریب پذیری بازی بر اساس فیزیک واقعی انجام شده و با شلیک به هر بخش ساختمان همان بخش خراب می شود و برای نابودی کامل ساختمان نیاز به شلیک به پایه های آن دارید و در ضمن خرابی ساختمان افت فریم بسیار کمتری را نسبت به RF به وجود می آورد که برای بازی ای با این وسعت، فوق العاده است. البته باید اعتراف کرد فیزیک بازی هم چنان اختلاف زیادی با RF: Guerrilla دارد.
همان طور که اشاره شد مشکل اصلی بخش تک نفره طراحی مراحل نه چندان جالب آن است؛ به گونه ای که گاهی تصور می کنید، در حال انجام بخش چند نفره به همراه چندین Bot هستید! تمامی بخش تک نفره در رفتن از نقطه A به B و کشتن تمامی دشمنان خلاصه می شود. البته تقریباً بیشتر بازی های شوتر اول شخص کنونی این چنین هستند؛ اما بسیاری سعی می کنند با فاکتورهایی چون طراحی مراحل قوی یا ایجاد جو هیجان انگیز کاستی های بازی را جبران کنند.
همان طور که اشاره شد فیزیک بازی المانی است که سازندگان برای جذاب تر کردن بازی از آن استفاده کرده اند. با این حال گاهی استفاده از فیزیک نه تنها باعث جذابیت نشده؛ بلکه به یکی از اعصاب خرد کن ترین المان های بازی تبدیل می شود. البته فیزیک بازی به خودی خود عالی کار شده و استفاده از بشکه های انفجاری باعث شده بازیباز بتواند همه محیط را خراب کند؛ اما طراحی مراحل نه چندان جالب و استفاده نه چندان مناسب از بعضی المان ها باعث به وجود آمدن مشکلاتی شده است.
اصولاً بازی های شوتر نظامی به دو دسته تقسیم می شوند: بازی های سختی چون Rainbow Six، Arma، Operation Flashpoint و بازی های متوسط و راحتی که با بیشتر سلیقه ها سازگار است که بهترین نمونه آن سری CoD ، Medal of Honor است. مشکل اصلی بخش تک نفره BC2 این است که بین این دو گروه گیر کرده است! از سویی بازی برای تمامی سلیقه ها ساخته شده و از سیستم سلامتی خودکار (مثل CoD و 90% بازی های روز)، یارانی با هوش مصنوعی قوی و ... بهره می برد و از سوی دیگر نابودی دشمنان راحت نیست؛ هیچ گونه دستوری هم همانند سری Rainbow Six در بازی وجود ندارد.
محیط های بزرگ بازی هم هر چند لذت خرابی را بیشتر می کند؛ اما باعث سختی بیشتر بازی شده است. از همه بدتر این که بخش تک نفره بازی در 6 ساعت به پایان می رسد. با وجود نکات منفی که اشاره شد، بعضی مراحل بازی هم چنان لذت بخش هستند. وسایل نقلیه زیادی در بازی وجود دارد و رانندگی با آن ها بسیار راحت و جذاب است. در کل باید گفت BC2 دارای بخش تک نفره خوبی است؛ اما مقایسه آن با MW2، باعث ناامیدی بازیبازها می شود.
شوخ طبع تر از همیشه
در شماره اول مشخص شد که علت نام گذاری جوخه (Bad Compary) خرابکاری های اعضای گذشته این گروه است. البته در این بین سردسته این گروه ساموئل ردفورد به علت بازنشستگی زودتر به این جوخه پیوسته است.قرار دادن این چهار شخصیت در کنار هم باعث شده بازی دارای جنبه های طنزآمیز جالبی باشد که در شماره اول هم به روشنی دیده می شد. با توجه به درجه سنی M، شوخی های بازی بسیار پخته و جذاب تر و به یکی از فاکتورهای جذابیت بخش تک نفره تبدیل شده اند.
BC2 دارای گرافیک بسیار پیشرفته و در عین حال بسیار چشم نواز است. موتور Frostbite پیشرفت عظیمی نسبت به قسمت اول داشته و این بار محیط های بازی بسیار با جزییات تر طراحی شده اند. یکی از نکات مثبت بازی طراحی محیط های مختلف است. از مناطق کویری تا کوهستان های برفی در بازی وجود دارند و همگی به بهترین شکل ممکن طراحی شده اند. علاوه بر محیط ها، طراحی وسایل نقلیه و اسلحه ها هم به بهترین شکل ممکن انجام شده و تمامی این موارد در کنار نورپردازی قوی و افکت های انفجار چشم نواز باعث می شود BC2 یکی از بهترین گرافیک های این نسل را داشته باشد.
هر چند بخش تک نفره BC2 ناامید کننده ظاهر شده؛ اما بخش چند نفره آن دست کمی از شاهکار ندارد و اگر شما هم از آن دسته کسانی هستید که از باگ های MW2 به ستوه آمده اید؛ BC2 انتظارهای شما را برآورده می کند. سری Battlefield همیشه دارای بخش چند نفره بسیار قوی بوده و این شماره هم دقیقاً همان ویژگی را دارد. بازی دارای نقشه های بزرگ به همراه تجهیزات و وسایل نقلیه مختلف است که باعث می شود بازیباز تصور کند دقیقاً در وسط میدان جنگ قرار گرفته است. تخریب ساختمان ها و وسایل نقلیه از جمله نکاتی است که همه بازیبازها را مجبور به انجام وظیفه می کند و دیگر همانند MW2 شاهد پنهان شدن تعداد زیادی بازیباز در یک نقطه از نقشه نخواهیم بود. شاید تنها مشخصه بد بخش چند نفره ی بازی اعتیاد آور بودن آن باشد!! تعداد 24 بازیباز می توانند در مسابقه ها حاضر شود. بازی در کل دارای چهار کلاس مختلف به نام های siniper، Medic، Soldier و Engineer است.
Engineer ها قابلیت از بین بردن مخفیانه و تعمیر وسایل نقلیه را دارند. Medic ها می توانند به هم تیمی های خود کمک کنند. سربازها دارای بهترین تجهیزات هستند و در نهایت اسنایپرها وظیفه مخفی شدن و از بین بردن دیگر بازیبازها را از راه دور دارند. تمامی این کلاس ها به خوبی متعادل شده اند. در بازی با از بین بردن دیگر بازیبازها XP کسب می کنید که باعث آزاد شدن تجهیزات می شودو بعضی از این تجهیزات ها برای همه و بعضی دیگر تنها برای کلاس های خاص است (عاملی که باعث تعادل بین آن ها شده است).
بخش چند نفره دارای چندین شیوه از جمله Rush است. در این حالت یکی از دو تیم در نقش مدافع و تیم دیگر در نقش مهاجم ایفای نقش می کند. افراد تیم مهاجم وظیفه دارند هدف های متفاوتی را از بین برده و تیم مدافع ملزم به از بین بردن یاران حریف تا جایی است که آن ها نتوانند Respawn کنند.
از دیگر شیوه های بازی می توان به Squad Rush و Conquest ( Capture The Flag با اندکی تفاوت) و Squad Deathmatch اشاره کرد که در آن بازیبازها در دو تیم 4 نفره در مقابل هم قرار می گیرند. تمامی آن ها به قدری جذاب هستند که می توانند یکی از بهترین تجربه های چند نفره این نسل را برای بازیبازها رقم بزنند.
BC2 و MW2 به عنوان رقیبان اصلی هم به حساب می آیند و اگر بخواهیم به صورت کلی به هر دو بازی نگاه کنیم می توان گفت در بخش تک نفره، BC2 هم چنان راه زیادی تا رسیدن به MW2 در پیش دارد؛ اما در بخش چند نفره توانسته به بهترین شکل MW2 را شکست دهد. در نهایت BC2 تجربه بسیار لذت بخشی است؛ به ویژه اگر بازیبازها بتوانند از بخش تک نفره آن چشم پوشی کرده و به بخش چند نفره بپردازند.
میان میدان جنگ
یکی از جذابیت سری Battlefield، صداگذاری بی نظیر آن است که میدان جنگ را به خانه هر بازیبازی می برد. BC2 هم از این قاعده مستثنا نیست. موسیقی های این شماره نیز توسط مایکل کاراسون (Michael Karlsson) آهنگ ساز قسمت اول ساخته شده است. آهنگ سازی بازی بسیار خوب انجام شده، اما متاسفانه از این آهنگ ها به خوبی در بازی استفاده نشده است. دیگر خبری از تم اصلی سری Battlefield که در قسمت اول به روشنی شنیده می شد، نیست. هم چنین بیشتر موسقی ها در شروع مرحله ها به گوش می رسند و با شروع درگیری ها، دیگر خبری از موسیقی نیست. البته در مبارزه های نهایی در هر مرحله موسیقی شنیده می شود؛ اما همین تدوین بد یکی از عوامل دلسردی بازیبازها در بخش تک نفره است!منبع: نشریه بازی رایانه شماره 35
.jpg "ارواح آدمیان در عالم برزخ چند گروهند؟")
