بایدهای تحقق حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی

طبق سنت شایسته سال‌های گذشته مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای با توجه به اشرافی که به اوضاع جهان و نیاز و ضرورت‌های کشور و همین‌طور صف‌آرایی و توطئه‌چینی‌های دشمنان انقلاب اسلامی دارند شعار سال 1392 شمسی را «حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی» انتخاب کرده‌اند. از دقت در این عبارت کوتاه و در عین حال بسیار گویا می‌توان به این حقیقت پی برد که در شرایط کنونی اولویت اصلی کشور در روند دست‌یابی به اهداف پیش‌رو یعنی حفظ کیان نظام اسلامی و پیشرفت‌ همه جانبه کشور و غلبه بر توطئه‌های دشمنان و رفع مشکلات موجود، خلق حماسه در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی است. همان‌گونه که در کتاب‌های لغت تصریح شده است کار حماسی به آن نوع از کار گفته می‌شود که از سر شجاعت با مهارت و ورزیدگی انجام گیرد. بر این اساس حماسه‌ساز کسی را گویند که با دل‌آوری و شجاعت و مردانگی کارهای خارق‌العاده و تحسین‌برانگیز انجام دهد.[1]
بنابر آنچه گفته شد انتظار آن است که احاد جامعه اسلامی همراه با مسئولین در سال جدید به منظور تداوم بخشی به آرمان‌های انقلاب اسلامی و فائق آمدن بر تمامی مشکلات و فراهم سازی بستر پیشرفت‌های بایسته و همچنین مقابله با کارشکنی‌های دشمنان علاوه بر انجام وظایف و مسئولیت‌های خاصی که هر یک به صورت عادی برعهده دارند در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی به حماسه‌آفرینی دست بزنند.
به طور طبیعی پرسش مهمی که در این راستا مطرح می‌شود این است که راهکار تحقق یک حماسه سیاسی و اقتصادی چیست؟
گرچه به این پرسش از منظرهای مختلف پاسخ‌های متفاوتی می‌توان ارائه کرد اما یک پاسخ عمومی و قابل درک برای همگان شاید این باشد که از جمله راه‌های تحقق چنان حماسه بزرگی در نظر گرفتن و رعایت برخی بایدها و نبایدها در عرصه‌های جهانی و داخلی است:

الف) بایدهای مربوط به عرصه جهانی:

بدون تردید بخش عمده ضرورت خلق حماسه در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور ناشی از شرایط کنونی حاکم به جهان و به ویژه سیاست‌های کشورهای بزرگ و موثر در روابط بین‌الملل است. توضیح آن‌که در اثر سیاست‌های ظالمانه استعماری حاکم بر جهان که ریشه در مبانی تمدن غرب دارد در سال‌های اخیر شاهد بروز انواع چالش‌های سیاسی فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و... در سطح جهان به ویژه کشورهای بزرگ هستیم که این چالش‌ها خواه ناخواه در تمام کشورها از جمله کشور ما موجب ایجاد برخی مشکلات شده است که لازمه فائق آمدن بر این مشکلات اتخاذ تدابیری گسترده و عمیق در تمام عرصه‌ها به‌ویژه عرصه‌های سیاسی و اقتصادی است.
بر این اساس ضرورت دارد:
1. تحصیل شناخت لازم از چالش‌های موجود سیاسی و اقتصادی و فرهنگی موجود در جهان و رصد طرح و برنامه‌های در دست انجام سردمداران استکبار جهانی به منظور اتخاذ تدابیر درست در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی کشور؛
2. شناسایی ترفندهای دشمنان انقلاب اسلامی در آسیب‌رسانی به کشور و اهداف انقلاب و برنامه‌ریزی دقیق و به موقع برای مقابله با آنها؛
3. حفظ وحدت امت اسلامی و تقریب عوامل هم‌بستگی و مقابله با عوامل تفرقه در بین کشورهای اسلامی؛
4. بصیرت افزایی در زمینه بیداری اسلامی در منطقه و کمک به پیروزی این حرکت‌ها و افشاء و مقابله با توطئه‌های استکبار جهانی در به شکست کشاندن انقلاب‌های در حال وقوع؛
5. تقویت زمینه‌های دوست و دشمن‌شناسی و کسب آگاهی‌های لازم درباره تبلیغات دروغین رسانه‌های دشمنان و بی‌توجهی به تهمت‌ها – شایعه‌سازی‌های آنها؛
6. شناسایی عوامل داخلی دشمنان که در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و... با انواع ترفندها به مشکل‌آفرینی و سیاه‌نمایی مشغولند و مقابله شایسته با کارهای آنها.
7. و...

ب) بایدهای مربوط به عرصه داخلی:

آحاد جامعه اسلامی ضمن رعایت احکام و آموزه‌های اسلامی در تمام عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی با توجه به شرایط کنونی باید به تحقق حماسه سیاسی و اقتصادی در حد توان کمک کنند در این راستا از جمله بایدهایی که متوجه تک تک افراد جامعه صرف‌نظر از موقعیت حقوقی آنها است به این شرح است:

در عرصه اقتصاد

1. کسب آگاهی‌های لازم در زمینه اهمیت سلامت نظام اقتصادی در تحقق‌یابی پیشرفت و تعالی جامعه؛
2. تحصیل شناخت لازم از نظام اقتصاد اسلامی و تفاوت آن با سایر نظام‌های اقتصادی و التزام به لوازم آن؛
3. رعایت اصول اقتصاد اسلامی در عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی؛
4. باور به موثر بودن گام‌های مثبت تک تک افراد در حل مشکلات اقتصادی جامعه؛
5. کسب آگاهی‌های لازم در زمینه توطئه‌های دشمنان در زمینه‌های اقتصادی و مقابله با آنها
6. کمک به رونق‌یابی تولید ملی؛
7. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی؛
8. اصلاح وضع مصرف و پای‌بندی بر قناعت و زندگی کفافی؛
9. خودداری از مصرف کالاهای خارجی و اصلاح کیفیت کالاهای داخلی؛
10. کمک به رهایی کشور از وابستگی به فروش نفت و سایر منابع طبیعی؛
11. حمایت از کار و کارگر و گسترش فرهنگ کار؛
12. سامان‌بخشی و سامان‌یابی وضعیت توزیع و مبارزه با توسعه واسطه‌گری و شیوع شغل‌های کاذب؛
13. توجه به امر آموزش در عرصه‌های اقتصادی و صنعتی؛
14. اصلاح و تکمیل ابزارهای صنعتی و کشاورزی؛
15. کمک به اصلاح وضع خدمات عمومی؛
16. توجه به اصلاح و تعمیق اخلاق و رفتار اقتصادی در سطح جامعه؛
17. رعایت سیاست‌های اقتصادی کشور؛
18. کمک به حفظ و تحکیم امنیت اقتصادی جامعه؛
19. نظارت به روند سلامت فعالیت‌های اقتصادی جامعه.
20. و ...

در عرصه سیاست

1. احساس مسئولیت در قبال امور سیاسی؛
2. تلاش بر کسب آگاهی بیشتر از نظام سیاسی اسلام و باید و نبایدهای آن؛
3. شناخت جایگاه ولایت در نظام اسلامی و انجام وظایف مربوط به رهبری؛
4. کسب آگاهی‌های لازم از جریانات سیاسی جهان؛
5. شناسایی توطئه‌های سیاسی دشمنان نظام اسلامی و برنامه‌ریزی برای مقابله با آنها در حد توان؛
6. توجه به مسئله انتخابات و عمل به وظیفه انتخاباتی با توجه به رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی؛
7. عدم غفلت از تلاش‌های مخالفان نظام در عرصه‌های سیاسی داخلی و افشاء و روشنگری در قبال حرکت‌های مذبوحانه آنها؛
8. عمل به وظیفه خود در قبال توسعه آگاهی‌های سیاسی احاد جامعه و عمل به اصل امر به معروف و نهی از منکر در این عرصه؛
9. حفظ هم‌دلی و اتحاد بین احاد مردم جامعه و مسئولین نظام حول محور رهبری به عنوان رمز و عامل عمده پیروزی بر تمامی توطئه‌ها و مشکلات.
10. و....
در پایان لازم به تذکر است:
1. همان گونه که اشاره شد این راهکارها و بایدها هم به تک تک آحاد مردم جامعه مربوط است و هم به دست‌اندرکاران و مسئولین نظام اسلامی با این تفاوت که کم و کیف وظیفه افراد و مسئولین با توجه به توان و مسئولیت‌هایی که دارند متفاوت است بالطبع انتظاری که در نقش‌آفرینی هر یک از آنها مطرح است با هم‌دیگر فرق خواهد داشت اما در اصل مسئول بودن مشترکند هیچکدام نمی‌توانند شانه از زیربار مسئولیت خالی کنند چرا که در درگاه الهی مأخوذ خواهند بود.
2. رسانه‌های کشور به ویژه رسانه ملی در زمینه تحقق حماسه‌ سیاسی و اقتصادی ضمن پرهیز از برخوردهای شعاری و سطحی از جمله کارهایی که می‌توانند انجام دهند در قالب برنامه‌های مختلف بایسته است در هر مورد روشنگر‌ی‌های لازم را به مردم و مسئولین ارائه دهند و از طریق به کارگیری کارشناسان و صاحب‌نظران به پخته‌تر شدن مباحث و نتیجه‌بخشی آنها کمک کنند و نواقص آنها را جبران نمایند.

بایدهای تحقق حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی

طبق سنت شایسته سال‌های گذشته مقام معظم رهبری حضرت آیت الله خامنه ای با توجه به اشرافی که به اوضاع جهان و نیاز و ضرورت‌های کشور و همین‌طور صف‌آرایی و توطئه‌چینی‌های دشمنان انقلاب اسلامی دارند شعار سال 1392 شمسی را «حماسه سیاسی و حماسه اقتصادی» انتخاب کرده‌اند. از دقت در این عبارت کوتاه و در عین حال بسیار گویا می‌توان به این حقیقت پی برد که در شرایط کنونی اولویت اصلی کشور در روند دست‌یابی به اهداف پیش‌رو یعنی حفظ کیان نظام اسلامی و پیشرفت‌ همه جانبه کشور و غلبه بر توطئه‌های دشمنان و رفع مشکلات موجود، خلق حماسه در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی است. همان‌گونه که در کتاب‌های لغت تصریح شده است کار حماسی به آن نوع از کار گفته می‌شود که از سر شجاعت با مهارت و ورزیدگی انجام گیرد. بر این اساس حماسه‌ساز کسی را گویند که با دل‌آوری و شجاعت و مردانگی کارهای خارق‌العاده و تحسین‌برانگیز انجام دهد.[1]
بنابر آنچه گفته شد انتظار آن است که احاد جامعه اسلامی همراه با مسئولین در سال جدید به منظور تداوم بخشی به آرمان‌های انقلاب اسلامی و فائق آمدن بر تمامی مشکلات و فراهم سازی بستر پیشرفت‌های بایسته و همچنین مقابله با کارشکنی‌های دشمنان علاوه بر انجام وظایف و مسئولیت‌های خاصی که هر یک به صورت عادی برعهده دارند در عرصه‌های سیاسی و اقتصادی به حماسه‌آفرینی دست بزنند.
به طور طبیعی پرسش مهمی که در این راستا مطرح می‌شود این است که راهکار تحقق یک حماسه سیاسی و اقتصادی چیست؟
گرچه به این پرسش از منظرهای مختلف پاسخ‌های متفاوتی می‌توان ارائه کرد اما یک پاسخ عمومی و قابل درک برای همگان شاید این باشد که از جمله راه‌های تحقق چنان حماسه بزرگی در نظر گرفتن و رعایت برخی بایدها و نبایدها در عرصه‌های جهانی و داخلی است:

الف) بایدهای مربوط به عرصه جهانی:

بدون تردید بخش عمده ضرورت خلق حماسه در عرصه سیاسی و اقتصادی کشور ناشی از شرایط کنونی حاکم به جهان و به ویژه سیاست‌های کشورهای بزرگ و موثر در روابط بین‌الملل است. توضیح آن‌که در اثر سیاست‌های ظالمانه استعماری حاکم بر جهان که ریشه در مبانی تمدن غرب دارد در سال‌های اخیر شاهد بروز انواع چالش‌های سیاسی فرهنگی و اقتصادی و اجتماعی و... در سطح جهان به ویژه کشورهای بزرگ هستیم که این چالش‌ها خواه ناخواه در تمام کشورها از جمله کشور ما موجب ایجاد برخی مشکلات شده است که لازمه فائق آمدن بر این مشکلات اتخاذ تدابیری گسترده و عمیق در تمام عرصه‌ها به‌ویژه عرصه‌های سیاسی و اقتصادی است.
بر این اساس ضرورت دارد:
1. تحصیل شناخت لازم از چالش‌های موجود سیاسی و اقتصادی و فرهنگی موجود در جهان و رصد طرح و برنامه‌های در دست انجام سردمداران استکبار جهانی به منظور اتخاذ تدابیر درست در عرصه‌های فرهنگی و سیاسی و اقتصادی کشور؛
2. شناسایی ترفندهای دشمنان انقلاب اسلامی در آسیب‌رسانی به کشور و اهداف انقلاب و برنامه‌ریزی دقیق و به موقع برای مقابله با آنها؛
3. حفظ وحدت امت اسلامی و تقریب عوامل هم‌بستگی و مقابله با عوامل تفرقه در بین کشورهای اسلامی؛
4. بصیرت افزایی در زمینه بیداری اسلامی در منطقه و کمک به پیروزی این حرکت‌ها و افشاء و مقابله با توطئه‌های استکبار جهانی در به شکست کشاندن انقلاب‌های در حال وقوع؛
5. تقویت زمینه‌های دوست و دشمن‌شناسی و کسب آگاهی‌های لازم درباره تبلیغات دروغین رسانه‌های دشمنان و بی‌توجهی به تهمت‌ها – شایعه‌سازی‌های آنها؛
6. شناسایی عوامل داخلی دشمنان که در عرصه‌های سیاسی و فرهنگی و اقتصادی و... با انواع ترفندها به مشکل‌آفرینی و سیاه‌نمایی مشغولند و مقابله شایسته با کارهای آنها.
7. و...

ب) بایدهای مربوط به عرصه داخلی:

آحاد جامعه اسلامی ضمن رعایت احکام و آموزه‌های اسلامی در تمام عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی با توجه به شرایط کنونی باید به تحقق حماسه سیاسی و اقتصادی در حد توان کمک کنند در این راستا از جمله بایدهایی که متوجه تک تک افراد جامعه صرف‌نظر از موقعیت حقوقی آنها است به این شرح است:

در عرصه اقتصاد

1. کسب آگاهی‌های لازم در زمینه اهمیت سلامت نظام اقتصادی در تحقق‌یابی پیشرفت و تعالی جامعه؛
2. تحصیل شناخت لازم از نظام اقتصاد اسلامی و تفاوت آن با سایر نظام‌های اقتصادی و التزام به لوازم آن؛
3. رعایت اصول اقتصاد اسلامی در عرصه‌های زندگی فردی و اجتماعی؛
4. باور به موثر بودن گام‌های مثبت تک تک افراد در حل مشکلات اقتصادی جامعه؛
5. کسب آگاهی‌های لازم در زمینه توطئه‌های دشمنان در زمینه‌های اقتصادی و مقابله با آنها
6. کمک به رونق‌یابی تولید ملی؛
7. سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های اقتصادی؛
8. اصلاح وضع مصرف و پای‌بندی بر قناعت و زندگی کفافی؛
9. خودداری از مصرف کالاهای خارجی و اصلاح کیفیت کالاهای داخلی؛
10. کمک به رهایی کشور از وابستگی به فروش نفت و سایر منابع طبیعی؛
11. حمایت از کار و کارگر و گسترش فرهنگ کار؛
12. سامان‌بخشی و سامان‌یابی وضعیت توزیع و مبارزه با توسعه واسطه‌گری و شیوع شغل‌های کاذب؛
13. توجه به امر آموزش در عرصه‌های اقتصادی و صنعتی؛
14. اصلاح و تکمیل ابزارهای صنعتی و کشاورزی؛
15. کمک به اصلاح وضع خدمات عمومی؛
16. توجه به اصلاح و تعمیق اخلاق و رفتار اقتصادی در سطح جامعه؛
17. رعایت سیاست‌های اقتصادی کشور؛
18. کمک به حفظ و تحکیم امنیت اقتصادی جامعه؛
19. نظارت به روند سلامت فعالیت‌های اقتصادی جامعه.
20. و ...

در عرصه سیاست

1. احساس مسئولیت در قبال امور سیاسی؛
2. تلاش بر کسب آگاهی بیشتر از نظام سیاسی اسلام و باید و نبایدهای آن؛
3. شناخت جایگاه ولایت در نظام اسلامی و انجام وظایف مربوط به رهبری؛
4. کسب آگاهی‌های لازم از جریانات سیاسی جهان؛
5. شناسایی توطئه‌های سیاسی دشمنان نظام اسلامی و برنامه‌ریزی برای مقابله با آنها در حد توان؛
6. توجه به مسئله انتخابات و عمل به وظیفه انتخاباتی با توجه به رهنمودهای رهبر معظم انقلاب اسلامی؛
7. عدم غفلت از تلاش‌های مخالفان نظام در عرصه‌های سیاسی داخلی و افشاء و روشنگری در قبال حرکت‌های مذبوحانه آنها؛
8. عمل به وظیفه خود در قبال توسعه آگاهی‌های سیاسی احاد جامعه و عمل به اصل امر به معروف و نهی از منکر در این عرصه؛
9. حفظ هم‌دلی و اتحاد بین احاد مردم جامعه و مسئولین نظام حول محور رهبری به عنوان رمز و عامل عمده پیروزی بر تمامی توطئه‌ها و مشکلات.
10. و....
در پایان لازم به تذکر است:
1. همان گونه که اشاره شد این راهکارها و بایدها هم به تک تک آحاد مردم جامعه مربوط است و هم به دست‌اندرکاران و مسئولین نظام اسلامی با این تفاوت که کم و کیف وظیفه افراد و مسئولین با توجه به توان و مسئولیت‌هایی که دارند متفاوت است بالطبع انتظاری که در نقش‌آفرینی هر یک از آنها مطرح است با هم‌دیگر فرق خواهد داشت اما در اصل مسئول بودن مشترکند هیچکدام نمی‌توانند شانه از زیربار مسئولیت خالی کنند چرا که در درگاه الهی مأخوذ خواهند بود.
2. رسانه‌های کشور به ویژه رسانه ملی در زمینه تحقق حماسه‌ سیاسی و اقتصادی ضمن پرهیز از برخوردهای شعاری و سطحی از جمله کارهایی که می‌توانند انجام دهند در قالب برنامه‌های مختلف بایسته است در هر مورد روشنگر‌ی‌های لازم را به مردم و مسئولین ارائه دهند و از طریق به کارگیری کارشناسان و صاحب‌نظران به پخته‌تر شدن مباحث و نتیجه‌بخشی آنها کمک کنند و نواقص آنها را جبران نمایند.

پی‌نوشت‌ها:

[1]. فرهنگ بزرگ سخن، ج 3، ص 2584.
www.irc.ir