هواشناسی عامیانه

خراسانیها با مشاهده برخی حوادث جوی، پیشگوییهایی می کنند که به تجربه یافته اند و به آن باور پیدا کرده اند؛ از جمله عقیده دارند که:
- اگر دور ماه هاله ببندد و هاله به ماه نزدیک و تیره رنگ باشد، باران می بارد.
- اگر به هنگام غروب در دو طرف خورشید لکه دیده شود، نشان بارندگی است.
- اگر قبله بگیرد (آسمان در سمت قبله پر ابر باشد) باران خواهد بارید.
- اگر گربه رو به قبله بنشیند و دستش را بلیسد یا با دست به پشت گوشش پنجه بکشد، باران می بارد.
- اگر مرغ خانگی تن خود را بجورد و زیاده از حد قُدقُد کند، باران خواهد بارید.
- اگر دو مرغ خانگی سر در گوش هم بایستند، باران خواهد آمد.
- اگر مورچه های پردار به حالت اجتماع از لانه شان بیرون بیایند، بارندگی خواهد شد.
- اگر در هوای آفتابی گنجشکها خودشان را به جوی آب بزنند و خود را بشویند، باران خواهد بارید.
- اگر زنبورهای عسل دیرتر از وقت معمول به کندو بر گردند، روز بعد باران خواهد آمد.
- اگر قورباغه ها دسته جمعی قور قور کنند باران خواهد بارید.
- اگر مرغ یک پهلو به طرف آفتاب روی زمین بخوابد و پاهایش را دراز کند، روز بعد باران خواهد آمد.
- عقرب که از لانه بیرون بیاید، علامت بارنگی است.
- پرستوها اگر در ارتفاع کم و نزدیک به سطح زمین پرواز کنند، بارندگی خواهد شد.
- اگر گوسفندها هنگامی که برای استراحت روی زمین خوابیده اند سر یا گوش خود را زیاد تکان بدهند، باران خواهد آمد.
- اگر حیوانات گلّه با شتاب و حرص زیاد علف بخورند، باران خواهد بارید.
- اگر در تابستان باد زیاد بوزد، در پاییز و زمستان آن سال باران بیشتری خواهد بارید.
منبع مقاله: محمد حمید، یزدان پرست لاریجانی؛ (1385)، نامه ایران (مجموعه مقاله ها، سروده ها و مطالب ایران شناسی) جلد سوم، تهران: اطلاعات، چاپ اول.