ترجمه: حمید وثیق زاده انصاری
منبع: راسخون
منبع: راسخون
یک قابلیت تغییر سریع، دوربینهای دیجیتال را قادر میسازد از لکههای خون پنهان شده در زیر رنگ عکس بگیرند.
یک دوربین دیجیتال مجهز به فیلترهای مناسب، همچون دوربینی که در این جا به تصویر کشیده شده است، میتواند تنها نور مادون قرمز را کشف نماید. این دوربین که جهت مبارزه با جرایم طراحی شده است میتواند لکههای خون پنهان شده در زیر لایههای رنگ را شناسایی و آشکار نماید.
مجرمین دیگر نمیتوانند با استفاده از رنگ، جنایات خود را پنهان سازند، زیرا با استفاده از یک حقهی نوری و یک دوربین معمولی میتوان این گونه جنایات را کشف کرد.
در ماه جولای، دانشمندان گزارش نمودند که یک دوربین دیجیتال استاندارد میتواند از لکههای خون عکس بگیرد حتی اگر این لکهها در زیر چندین لایه رنگ پنهان شده باشند. برای این کار تنها کافی است تغییراتی در تنظیمات دوربین اعمال شود تا دوربین به یک ابزار مبارزه با جرم تبدیل شود.
در جریان تحقیقات جنایی، لکههای خون موجود در صحنهی جرم میتوانند به عنوان یک مدرکی قوی و محکم مورد استفاده قرار گیرند. لکهی خون میتواند حاوی DNA باشد و DNA را میتوان جهت شناسایی قربانیان و مجرمین استفاده نمود. DNA یک مادهی ژنتیک است که تقریباً در هر سلول زندهای یافت میشود. DNA هر فرد نیز مانند اثر انگشتش منحصر به فرد و بیهمتا است.
گلن پورتر از دانشمندان دانشگاه وسترن سیدنی واقع در استرالیا که بر روی مطالعهی جدید کار کرده است کار شناس عکاسی از کالبد شکافی جنایی میباشد. علم کالبد شکافی جنایی با استفاده از فناوری و آنالیز علمی، اطلاعات مفیدی در جریان بررسی جنایات به دست میدهد. پورتر سابقاً به عنوان عکاس برای پلیس فدرال استرالیا فعالیت میکرد. وی در مصاحبه با نشریه Science News اظهار داشته است که یافتههای تصویری جدید که توسط تیم تحقیقاتی وی به دست آمدهاند میتوانند مخصوصاً در زمینهی بررسی جنایاتی که مدتها قبل رخ دادهاند مفید باشند. وی بیان داشته است که "ما امیدواریم این یافتهها پلیس را قادر سازد تا حدس و گمان خویش را دنبال نماید." اگر کاراگاهان دچار شک و تردید شوند که در صحنه جرم پنهان سازی صورت گرفته است میتوانند با استفاده از یک دوربین دیجیتال تنظیم شده از محل مورد نظر عکس بگیرند. این روش میتواند در مورد جنایاتی که قبلاً صورت گرفته و سرن خهای مربوط به آنها از بین رفته است به کار آید. به گفتهی پورتر، مهمتر از همه این که کاراگاهان میتوانند قبل از جمع آوری مدارک و شواهد بیشتر از طریق شیوههایی همچون تراشیدن رنگ یا تخریب دیوار که ممکن است باعث آسیب رساندن به اموال گردند، از این تکنیک استفاده نمایند.
برای تبدیل یک دوربین دیجیتال استاندارد به یک ابزار مبارزه با جرم، کاراگاهان بایستی به فیلترهای مناسب دست رسی داشته باشند. فیلتر به لنز دوربین متصل میگردد و نورهای ورودی را محدود میسازد. دوربین برای این که بتواند پشت رنگ را مشاهده کند بایستی مجهز به فیلترهایی باشد که تنها نور مادون قرمز را جذب مینمایند.
نور همانند امواج سیر میکند. طول موجهای نور مادون قرمز کمی بلندتر از طول موجهای نور قرمز میباشند. (طول موج به فاصلهی میان رأس یک موج و رأس موج بعدی اطلاق میگردد.) طول موجهای طولانیتر، نور مادن قرمز را قادر میسازند از میان رنگ عبور کند، یعنی کاری که از توان نور مریی خارج است. چشم انسان نمیتواند نور مادون قرمز را مشاهده کند اما دوربینهای مجهز به فیلترهای مناسب قادر به این کار هستند.
پورتر و همکارانش فیلترهایی بر روی دوربین نصب کردند تا دوربین بتواند نور مادون قرمز را کشف کند، قابلیتی که در دوربینهای دیجیتال معمولی مشاهده نمیشود. آنها قطراتی از خون اسب را با آب مخلوط کرده و بر روی یک تختهی سفید رنگ ریختند. بعد از این که خون خشک شد دانشمندان دو باره روی آن را رنگ کردند. آنها چندین رنگ مختلف و سه نوع رنگ سفید را امتحان نمودند.
خون در زیر دو لایه از رنگ سیاه از دید چشم انسان پوشیده بود اما از دید دوربین نه. پورتر و همکارانش گزارش دادند که هنگام عکاسی با دوربین دارای قابلیت مشاهده نور مادون قرمز لکههای خون در زیر شش لایهی رنگ سیاه قابل مشاهده بود. شش لایهی رنگ قرمز هم نتوانستند لکههای خون را از چشم دوربین پنهان سازند. رنگهای بنفش، نارنجی، آبی، زرد و سبز نیز نتوانستند دوربین را فریب دهند. اما دو لایهی رنگ سفید اکریلیک موفق شدند قطرات خون را از چشم دوربین پنهان سازند.
این تکنیک از تکنیکی برگرفته شده است که کارشناسان هنری از دههی 1930 تاکنون مورد استفاده قرار میدهند. این کارشناسان با استفاده از نور مادون قرمز از نقاشیهای هنری عکس میگیرند تا خطوط ترسیمی که ممکن است در زیر سطح نقاشیها پنهان مانده باشند را کشف نمایند. مخصوصا خطوطی که با ذغال چوب ترسیم شدهاند بدین طریق نمایان میگردند، زیرا کربن موجود در ذغال چوب به خوبی نور مادون قرمز را جذب میکند.
مجرمین دیگر نمیتوانند با استفاده از رنگ، جنایات خود را پنهان سازند، زیرا با استفاده از یک حقهی نوری و یک دوربین معمولی میتوان این گونه جنایات را کشف کرد.
در ماه جولای، دانشمندان گزارش نمودند که یک دوربین دیجیتال استاندارد میتواند از لکههای خون عکس بگیرد حتی اگر این لکهها در زیر چندین لایه رنگ پنهان شده باشند. برای این کار تنها کافی است تغییراتی در تنظیمات دوربین اعمال شود تا دوربین به یک ابزار مبارزه با جرم تبدیل شود.
در جریان تحقیقات جنایی، لکههای خون موجود در صحنهی جرم میتوانند به عنوان یک مدرکی قوی و محکم مورد استفاده قرار گیرند. لکهی خون میتواند حاوی DNA باشد و DNA را میتوان جهت شناسایی قربانیان و مجرمین استفاده نمود. DNA یک مادهی ژنتیک است که تقریباً در هر سلول زندهای یافت میشود. DNA هر فرد نیز مانند اثر انگشتش منحصر به فرد و بیهمتا است.
گلن پورتر از دانشمندان دانشگاه وسترن سیدنی واقع در استرالیا که بر روی مطالعهی جدید کار کرده است کار شناس عکاسی از کالبد شکافی جنایی میباشد. علم کالبد شکافی جنایی با استفاده از فناوری و آنالیز علمی، اطلاعات مفیدی در جریان بررسی جنایات به دست میدهد. پورتر سابقاً به عنوان عکاس برای پلیس فدرال استرالیا فعالیت میکرد. وی در مصاحبه با نشریه Science News اظهار داشته است که یافتههای تصویری جدید که توسط تیم تحقیقاتی وی به دست آمدهاند میتوانند مخصوصاً در زمینهی بررسی جنایاتی که مدتها قبل رخ دادهاند مفید باشند. وی بیان داشته است که "ما امیدواریم این یافتهها پلیس را قادر سازد تا حدس و گمان خویش را دنبال نماید." اگر کاراگاهان دچار شک و تردید شوند که در صحنه جرم پنهان سازی صورت گرفته است میتوانند با استفاده از یک دوربین دیجیتال تنظیم شده از محل مورد نظر عکس بگیرند. این روش میتواند در مورد جنایاتی که قبلاً صورت گرفته و سرن خهای مربوط به آنها از بین رفته است به کار آید. به گفتهی پورتر، مهمتر از همه این که کاراگاهان میتوانند قبل از جمع آوری مدارک و شواهد بیشتر از طریق شیوههایی همچون تراشیدن رنگ یا تخریب دیوار که ممکن است باعث آسیب رساندن به اموال گردند، از این تکنیک استفاده نمایند.
برای تبدیل یک دوربین دیجیتال استاندارد به یک ابزار مبارزه با جرم، کاراگاهان بایستی به فیلترهای مناسب دست رسی داشته باشند. فیلتر به لنز دوربین متصل میگردد و نورهای ورودی را محدود میسازد. دوربین برای این که بتواند پشت رنگ را مشاهده کند بایستی مجهز به فیلترهایی باشد که تنها نور مادون قرمز را جذب مینمایند.
نور همانند امواج سیر میکند. طول موجهای نور مادون قرمز کمی بلندتر از طول موجهای نور قرمز میباشند. (طول موج به فاصلهی میان رأس یک موج و رأس موج بعدی اطلاق میگردد.) طول موجهای طولانیتر، نور مادن قرمز را قادر میسازند از میان رنگ عبور کند، یعنی کاری که از توان نور مریی خارج است. چشم انسان نمیتواند نور مادون قرمز را مشاهده کند اما دوربینهای مجهز به فیلترهای مناسب قادر به این کار هستند.
پورتر و همکارانش فیلترهایی بر روی دوربین نصب کردند تا دوربین بتواند نور مادون قرمز را کشف کند، قابلیتی که در دوربینهای دیجیتال معمولی مشاهده نمیشود. آنها قطراتی از خون اسب را با آب مخلوط کرده و بر روی یک تختهی سفید رنگ ریختند. بعد از این که خون خشک شد دانشمندان دو باره روی آن را رنگ کردند. آنها چندین رنگ مختلف و سه نوع رنگ سفید را امتحان نمودند.
خون در زیر دو لایه از رنگ سیاه از دید چشم انسان پوشیده بود اما از دید دوربین نه. پورتر و همکارانش گزارش دادند که هنگام عکاسی با دوربین دارای قابلیت مشاهده نور مادون قرمز لکههای خون در زیر شش لایهی رنگ سیاه قابل مشاهده بود. شش لایهی رنگ قرمز هم نتوانستند لکههای خون را از چشم دوربین پنهان سازند. رنگهای بنفش، نارنجی، آبی، زرد و سبز نیز نتوانستند دوربین را فریب دهند. اما دو لایهی رنگ سفید اکریلیک موفق شدند قطرات خون را از چشم دوربین پنهان سازند.
این تکنیک از تکنیکی برگرفته شده است که کارشناسان هنری از دههی 1930 تاکنون مورد استفاده قرار میدهند. این کارشناسان با استفاده از نور مادون قرمز از نقاشیهای هنری عکس میگیرند تا خطوط ترسیمی که ممکن است در زیر سطح نقاشیها پنهان مانده باشند را کشف نمایند. مخصوصا خطوطی که با ذغال چوب ترسیم شدهاند بدین طریق نمایان میگردند، زیرا کربن موجود در ذغال چوب به خوبی نور مادون قرمز را جذب میکند.
/م