با عرض سلام خدمت شما خواهر گرامی خواهر عزیزم ، داشتن زندگی مشترک بدون تنش و بحث مداوم و بی نتیجه، برای بعضی از همسران به آرزو تبدیل شده است. زن و شوهرهایی که با رعایت چند توصیه می توانند به زندگی شان رنگ آرامش بزنند اما آنقدر این کار را نکرده اند که راه حلی بهتر از طلاق نیافته اند .هم خانم ها و هم آقایان لازم است، بیش از پیش خود را به جای همسر بگذارند و درک متقابل آنها از همدیگر بیشتر شود. در این مطلب بعضی از چراغ قرمزهایی که همسران باید در جاده ی زندگی از آنها عبور نکنند را برایتان عنوان میکنم تا نرسیده به زندگی نخواهید از آن طلاق بگیرید.اگر شنیدید فکر کنید نشنیدید!گاهی همسرمان عصبی است و حرف هایی می زند که خودش هم واقعا به آن حرف ها اعتقادی ندارد؛ اگر آن حرف ها را معیار رفتار خودمان قرار بدهیم، وارد بازی قدرت می شویم که کمکی به زندگی مشترک و افزایش صمیمیت ما نخواهد کرد. وقتی می دانید همسرتان حرف خودش را باور ندارد چه دلیلی وجود دارد که بخواهید به او ثابت کنید اشتباه کرده است! جنگ منجر به شکست را شروع نکنید.اگر می خواهید در مورد موضوعی با همسرتان گفت وگو کنید، اجازه دهید که آزادانه نظرش را بگوید و هیچ وقت با حدس زدن جمله هایش و کامل کردن آنها رابطه کلامی تان را خدشه دار نکنید.درباره اختلاف های خودتان می توانید بدون سرزنش ، تحقیر و انتقاد با هم گفتگو کنید اما تلاش برای تغییر همه رفتارهای همسرتان به معنی زندگی مشترک نیست، به معنی یک جنگ منجر به شکست است. همه نظرات دیگران را جدی نگیرید. این که اطرافیان درباره شما و همسرتان چه قضاوتی دارند مهم نیست! مهم این است که از زندگی مشترک با همسرتان لذت ببرید و به توصیه های غیرمنطقی دیگران توجه نکنید.اجازه دهید، اشتباه کند.معمولا اگر به همسرتان آزادی اشتباه کردن بدهید، محیط زندگی تنش کمتری پیدا می کند اما بهتر است بازخورد و رفتار شما بدون تنش باشد تا همسرتان دوباره آن اشتباه را تکرار نکند.به دکمه حساسیت زا دست نزنید.بعد از این که چند ماهی از شروع زندگی مشترک بگذرد، دکمه قرمز همسرمان را پیدا می کنیم و می فهمیم که با کدام دکمه عصبانی، با کدام دکمه بی حوصله و با کدام دکمه ناراحت می شود.یکی از نکات مهم این است که همسرتان را تهدید نکنید! بخواهید یا نخواهید، گاهی پیش می آید، همسران برای رسیدن به خواسته هایشان از در تهدید وارد می شوند، اگر می خواهید رابطه تان یکطرفه نشود و زندگی مشترک تان قوام و دوام داشته باشد، برای همسرتان خط و نشان نکشید و مدام همسرتان را تهدید نکنید. به جای اینکه همسرتان را تحت فشار بگذارید یا به شکل توهین آمیزی او را تهدید کنید، برایش اهمیت مسئله را توضیح دهید و تلاش کنید با گفت وگو به یک نظر مشترک برسید. استفاده از دکمه های قرمز برای باج گیری، انتقام، تنبیه ، سرزنش، حال گیری و ... شما را وارد بازی قدرت می کند و بازی قدرت جایی شروع می شود که صمیمیت و در نتیجه شادی تمام می شود.اشتباهات تان را بپذیرید.اگر هر دو پذیرفته باشید که جدل بی فایده است، بعد از اندکی بحث و جدل و مناظره دست از فهماندن مسئله برمی دارید و به جای جنگ کلامی قدرت، دنبال راه حل موثرتری می گردید. استفاده از زبان برای بیان مفاهیم به سوءتفاهم دامن می زند و دخالت احساس و هیجان به طور پنهان و آشکار، ماجرا را پیچیده تر می کند.قبل از حرف زدن فکر کنید.ممکن است بدون فکر کردن، به همسرتان حرفی بزنید و چهل سال بعد همسرتان به شما بگوید که تو همانی هستی که فلان جمله را گفتی! البته نتیجه گفتن یک حرف اشتباه در این حد مسئله مهمی نیست، مهم این است که وقتی حرف می زنید، بعد اصرار دارید سر حرف تان باقی بمانید و بازی کودکانه «لجبازی» شروع می شود.به جای شکایت،تشویق کنید.همه می دانیم که گفتگوی متقابل در زندگی مشترک، لازم و روش مناسبی برای حل اختلافات و رسیدن به راه حل است و حتی اگر کمرنگ شود، می تواند بقای یک زندگی را به خطر بیندازد. اما این به این معنا نیست که مانند نوار ضبط شده به شکایت یا حرف زدن مدام و تکراری بپردازیم. اگر می خواهید در مورد موضوعی با همسرتان گفت وگو کنید، اجازه دهید که آزادانه نظرش را بگوید و هیچ وقت با حدس زدن جمله هایش و کامل کردن آنها رابطه کلامی تان را خدشه دار نکنید.مدام همسرتان را چک نکنید.همسران از این که به صورت مداوم تحت نظر باشند بیزارند. برای آنها گرفتن رمز عبور رایانه هایشان، چک کردن تلفن ها یا حساسیت نسبت به همکاران، می تواند نشانه نابود شدن رابطه با همسر و نابود شدن زندگی باشد. چیزی که بیشتر از همه مردها را از ازدواج فراری می دهد، ترس از محدودیت و همین کنترل شدن هاست. البته این را فراموش نکنید که تعارض یک جنبه‌ی اجتناب‌ناپذیر ارتباطات انسانی است. هنگامی که دو نفر با یک‌دیگر صمیمی می‌شوند، احتمال بیش‌تری وجود دارد که تعارض را تجربه کنند؛ چراکه در خلال یک ارتباط خصوصی، عادت‌ها یا تفاوت‌ها بارزتر می‌شوند و می‌توانند آزاردهنده باشند. هرچند تعارض، برای رابطه‌ی زناشویی خطرناک نیست، چگونگی مواجهه‌ی همسران با آن می‌تواند خطرساز باشد.تعارض، نوعی کشمکش و درگیری است. وقتی برای یکی از همسران، انجام کار، گفتن حرف و یا داشتن فکر و احساس در زمینه‌ی مسأله‌ای خاص، مهم و ارزش‌مند باشد و برای دیگری چنین نباشد، همسران دچار اختلاف سلیقه یا اختلاف نظر می‌شوند و این، «تعارض» در ارتباط و فرآیند تفاهم را نشان می‌دهد. ناتوانی در تحمل نظر یا سلیقه‌ی مخالف، می‌تواند پیامدی فراتر از مشاجره‌ی ساده و گذرا داشته باشد و مجموعه‌ای از الگوهای رفتاری بین زن و شوهر ایجاد کند که نتیجه‌ی آن خصومت و روابط آشفته باشد. سبک حل تعارض ، تفاهم و تعامل: به باور همسرانی که این سبک را در زندگی مشترک خود به کار می‌برند، اختلاف و تعارض در زندگی زناشویی امری طبیعی و اجتناب‌ناپذیر است که باید با همکاری یک‌دیگر آن را حل کنند. «آن‌ها در کنار توجه به اهداف و علایق خود، به اهداف و خواسته‌های همسرشان نیز اهمیت می‌دهند و به‌هنگام تعارض، به راه حل‌هایی توجه می‌کنند که نیازهای طرفین را بر آورده سازد» روشن است که پیامد چنین سبک سازنده‌ای، رابطه‌ای موفق است.خواهر عزیزم شما ایشان را به عنوان همسر خود انتخاب کرده اید .پس به انتخاب خود احترام بگذارید و بدانید با هر فرد دیگری هم که ازدواج میکردید دارای نقاط ضعف و مثبت بود و شما باید در مقابل نقاط ضعف او مهارت درست حل تعارض را بلد می بودید .پس چه بهتر که این مهارت های زندگی زناشویی را و ریشه یابی مشکل خود را که میتواند دلایل زیادی داشته باشد پیگیری کنید و برای بهتر شدن روابط خود به شکل حضوری به مشاور مراجعه کنید که با همسر شما نیز صحبت شود تا بهتر به نتیجه برسید .تعمیر یک زندگی هر چند خراب بهتر از دوباره ساختن یک زندگی جدید است . با ارزوی خوشبختی و آرامش در کنار همسرتان