من ۳۳سالمه و ۱۲ساله که ازدواج کردم.مشکل من با شوهرم اینه که بدون فکر حرف میزنه.هر چیزیو راحت به زبون میاره بدون اینکه فکر کنه شاید به طرف مقابلش بر میخوره یا نه.شوهرم ادمه نماز خونو با ایمانیه.ولی همش میخواد به من بفهمونه که تو حتی خدا رو قبول نداری.تو هر چیز خوبی میخواد به من بگه تو کمتر از منی.همیشه وسط حرفام میپره وقتی میگم مگه من حرف نمیزنم میگه آخه من حرفم یادم میره.یک بارم خیلی عادی بدون اینکه بحثی چیزی باشه بهم گفت تو جز خانواده من نیستی ،گفتم پس بچه هات چی ،گفت خانواده یعنی پدر مادر خواهر برادر و بچه.این حرفش رو دلم مونده.هر چی میخواد میگه بعدمیگه شوخی کردم.حرلاشم از توهین به من و خانوادمو همه.همیشه جلو بچه هام میخواد بگه من بیشتر به فکر شمام .خسته شدم کاری کرده که وقتی حرفی اینجوری میزنه هر چی جلو دستمه پرت میکنم.بعد خیلی با خونسردی میگه تو دیونه ای تو روانی باید قرص بخوری.هر چی میگم بیا بریم پیش روانشناس صحبت کنیم اگه من مقصر بودم هر چی تو گفتی انجام میدم میگه نه من مشکلی ندارم.اینم بگمشوهرم سیدو کل خانواده شوهرم خیلی خودشونو قبول دارن و حتی پدر شوهرم یه بار میگفت ما از همه برتریم.همیشه تو دو راهیم دیگه نمیتونم حتی واسه یه سبزی خریدنه ساده ام تصمیم بگیرم چون شوهرم اعتماد بنفسه منو گرفته.خسته ام خیلی خسته ام من عاشق شوهرم بودم ولی با حرفاش کاری کرده که دوسش ندارم.همش منته همه چی حتی خریده خونه ام سر من میزاره میگه هیچ کس مثه من نیست.حتی چند دفه به من میگه وقتی من یه چیزی گفتم که ناراحت شدی بهم بگو قربونت بشم برات بمیرم هر چی تو بگی.وقتی اینجوری میگه دوی دارم بلند شم همه زندگیمو خرد کنم.خسته شدم تورو خدا کمکم کنید تورو خدا.