ناشناس
کار من اشتباهه که بخوام از همسرم باوجود مشکلاتی که گفتم جدا بشم؟
باسلام واحترام..یه باردیگه ازتون سوال پرسیدم وجواب دادید،اینا بگم که همسرم هیچ حمایتی از خانواده ش نمیشه وسال تاماه هم همدیگه را نمیبینن..ترس از جدایی داشتم به خاطر دخترم اما اینم بگم شخصی تو زندگیم هس واز قبل میشناختمشون وایشون هم زندگی خوبی نداره وگفتن که پای من وایمیسه من از قبل هم ایششون را دوست داشتم والان که هم زندگی من نابوده هم اون دوباره پا پیش گذاشته به نظر شما کارمن اشتباهه که بخوام از همسرم باوجود مشکلاتی که گفتم جدا بشم
مشاور: علی محمد صالحی
با عرض سلام و احترام مجدد.
در مورد اینکه از همسرتون جدا بشید یا خیر، همانطور که دفعه قبل هم گفتم بستگی به شرایط خود شما داره، و یک قانون کلی وجود نداره که ما بگیم هرکس که شوهرش معتاده و با همسرش مشکل داره و رابطه ای هم با هم ندارن، جدا بشن بهتره، یا جدا نشن بهتره، خودتون به همون روشی که گفتم عمل کنید، اول از راههای مختلف اطلاعات کسب کنید که اگر جدا بشید چی میشه، چه پیامدهایی براتون داره، مزاحمت ها، نگاه خانواده خودتون و...، و با دقت و حساسیت همه چیز و یادداشت کنید و امتیاز بدید، بعد خودبخود مشخص میشه که جدا بشید بهتره یا جدا نشید.
اما در مورد این که گفتید شخصی تو زندگی شما هست، مشخص نکردید که منظور شما اینه که از همسرتون جدا بشید و با او ازدواج کنید یا منظور دیگه ای دارید که مثال از همسرتون جدا بشید و با اون فرد باشید ولی ازدواج نکنید، یا چیز دیگه ای. در هرحال اگر منظور شما اینه که از همسرتون جدا بشید و با او ازدواج کنید، چندان منطقی به نظر نمیرسه، چون اولا این فرد به گفته شما و به هر دلیل زندگی خوبی نداره، چطور شما میخواید با کسی باشید و به کسی اعتماد کنید که در کار خودش مونده، و در زندگی مشترکش مشکل داره، البته من چون در مورد این آقا اطلاعاتی ندارم نمیتونن قضاوتی هم بکنم، ممکنه نسبت به مشکلاتش خیلی هم مقصر نباشه، ولی حداقلش اینه که به گفته شما زندگی خوبی نداره، و همین کافیه برای اینکه شما دچار تردید بشید که چطور این آدم میخواد به شما کمک کنه و از شما حمایت مادی و معنوی کنه.
ثانیا شما تاکید داشتید که بخاطر دخترتون جدا نشدید، و اینکه شما بخاطر دخترتون جدا نشدید منطقی هم هست، چون بالاخره با وجودی که همسرتون مسائلی داره، ولی به هرحال دخترتون احساس میکنه که یک پدری بالای سرش هست و به او اعتماد به نفس میده، ولی اگر از همسرتون جدا بشید و با مرد دیگه ای ازدواج کنید، چطور یک مرد دیگه میخواد به دختر شما محبت کنه و دختر شما احساس امنیت عاطفی داشته باشه، و مسلما جدایی از پدرش براش ضربه روحی سختیه.
نکته بعد اینکه بهرحال شما شاغل هستید و درآمد دارید ممکنه اون آقا طمع درآمد شما رو داشته باشه، و صِرف اینکه بگه من پای شما وایمیسم، معناش این نیست که حتما آدم خوبی هم هست،
اما همه اینها بمعنای این نیست که من بگم جدا نشید، چون این تصمیمی هست که خود شما باید بگیرید و مسئولیت پیامدهای اونو هم قبول کنید، و بر فرض اگر من بگم جدا بشید، و شما بعدا پشیمون بشید میگید مثلا فلان جا مشاور به من گفت جدا شو، من جدا شدم، ولی خودم نمیخواستم، یا برعکس بگم جدا نشو ممکنه شرایط سختی داشته باشید و آسیبِ موندن در این زندگی بیشتر باشه، من فقط سعی میکنم شرایط موجود رو برای شما شفاف تر کنم.
و اینکه گفتید «من از قبل هم ایششون را دوست داشتم»، طبیعی هست شما بخاطر شرایط سختی که داشتید و روابط چندان گرمی با همسرتون نداشتید، با اندک محبتی که از یک مرد ببینید نسبت به او محبت پیدا میکنید، اما این، معناش این نیست که این فرد، برای زندگی و ازدواج هم مناسبه، و شما باید در این زمینه دقت زیاد و حساسیت بالایی داشته باشید تا خدای ناکرده از چاله به چاه نیفتید، چون اگر وارد یک زندگی دیگه بشید که اون هم خوشایند و آرام نباشه، هم شما و هم دخترتون از جهت روحی صدمه بیشتری میبینید.
در مورد اینکه از همسرتون جدا بشید یا خیر، همانطور که دفعه قبل هم گفتم بستگی به شرایط خود شما داره، و یک قانون کلی وجود نداره که ما بگیم هرکس که شوهرش معتاده و با همسرش مشکل داره و رابطه ای هم با هم ندارن، جدا بشن بهتره، یا جدا نشن بهتره، خودتون به همون روشی که گفتم عمل کنید، اول از راههای مختلف اطلاعات کسب کنید که اگر جدا بشید چی میشه، چه پیامدهایی براتون داره، مزاحمت ها، نگاه خانواده خودتون و...، و با دقت و حساسیت همه چیز و یادداشت کنید و امتیاز بدید، بعد خودبخود مشخص میشه که جدا بشید بهتره یا جدا نشید.
اما در مورد این که گفتید شخصی تو زندگی شما هست، مشخص نکردید که منظور شما اینه که از همسرتون جدا بشید و با او ازدواج کنید یا منظور دیگه ای دارید که مثال از همسرتون جدا بشید و با اون فرد باشید ولی ازدواج نکنید، یا چیز دیگه ای. در هرحال اگر منظور شما اینه که از همسرتون جدا بشید و با او ازدواج کنید، چندان منطقی به نظر نمیرسه، چون اولا این فرد به گفته شما و به هر دلیل زندگی خوبی نداره، چطور شما میخواید با کسی باشید و به کسی اعتماد کنید که در کار خودش مونده، و در زندگی مشترکش مشکل داره، البته من چون در مورد این آقا اطلاعاتی ندارم نمیتونن قضاوتی هم بکنم، ممکنه نسبت به مشکلاتش خیلی هم مقصر نباشه، ولی حداقلش اینه که به گفته شما زندگی خوبی نداره، و همین کافیه برای اینکه شما دچار تردید بشید که چطور این آدم میخواد به شما کمک کنه و از شما حمایت مادی و معنوی کنه.
ثانیا شما تاکید داشتید که بخاطر دخترتون جدا نشدید، و اینکه شما بخاطر دخترتون جدا نشدید منطقی هم هست، چون بالاخره با وجودی که همسرتون مسائلی داره، ولی به هرحال دخترتون احساس میکنه که یک پدری بالای سرش هست و به او اعتماد به نفس میده، ولی اگر از همسرتون جدا بشید و با مرد دیگه ای ازدواج کنید، چطور یک مرد دیگه میخواد به دختر شما محبت کنه و دختر شما احساس امنیت عاطفی داشته باشه، و مسلما جدایی از پدرش براش ضربه روحی سختیه.
نکته بعد اینکه بهرحال شما شاغل هستید و درآمد دارید ممکنه اون آقا طمع درآمد شما رو داشته باشه، و صِرف اینکه بگه من پای شما وایمیسم، معناش این نیست که حتما آدم خوبی هم هست،
اما همه اینها بمعنای این نیست که من بگم جدا نشید، چون این تصمیمی هست که خود شما باید بگیرید و مسئولیت پیامدهای اونو هم قبول کنید، و بر فرض اگر من بگم جدا بشید، و شما بعدا پشیمون بشید میگید مثلا فلان جا مشاور به من گفت جدا شو، من جدا شدم، ولی خودم نمیخواستم، یا برعکس بگم جدا نشو ممکنه شرایط سختی داشته باشید و آسیبِ موندن در این زندگی بیشتر باشه، من فقط سعی میکنم شرایط موجود رو برای شما شفاف تر کنم.
و اینکه گفتید «من از قبل هم ایششون را دوست داشتم»، طبیعی هست شما بخاطر شرایط سختی که داشتید و روابط چندان گرمی با همسرتون نداشتید، با اندک محبتی که از یک مرد ببینید نسبت به او محبت پیدا میکنید، اما این، معناش این نیست که این فرد، برای زندگی و ازدواج هم مناسبه، و شما باید در این زمینه دقت زیاد و حساسیت بالایی داشته باشید تا خدای ناکرده از چاله به چاه نیفتید، چون اگر وارد یک زندگی دیگه بشید که اون هم خوشایند و آرام نباشه، هم شما و هم دخترتون از جهت روحی صدمه بیشتری میبینید.
