بسم الله الرحمن الرحیم خواهر گرامی نگران نباشید القاء شبهه و البته پیاد نمودن پاسخ باعث استواری و پایداری عقاید شما خواهد شد و شما را از تقلید های کورکورانه نجات میدهد . خداوند متعال در قرآن کریم همواره دستور به تفکر و تدبر در آیات الهی داده و آن را باعث رهایی از تاریکی او ظلمت جها می داند . می فرماید اگر تدبر و تعقل نکنید دلهای شما کم کم بر اثر شک و شبهه تاریک و برروی آن قفل زده می شود . پس دلهره و نگرانی نداشته باشید و سعی کنید هر گاه شبهه ای خطور کرد از طریق کارشناسان این مساله پیگیری کنید تا خداوند شما را در دینش استوار گرداند . سوال شما را کوتاه پاسخ می دهیم البته شما می توانید تا زمانی که قانع نشده اید با ما در ارتباط باشید . بله خدا به عبادت ما نیاز ندارد چرا که او غنی عن العالمین است و بی نیاز از هر چیز و هر کس . اما بحث اینست که حال او نیاز ندارد اما ما بندگان نیاز به کمال داریم پس عبودیت و بندگی ما به خاطر نیاز ماست . البته این احساس نیاز و بندگی مراتبی دارد که هر کس به خاطری بندگی خدا را می کند . (ترس ، رغبت، نیاز) . البته ظاهرا سوال شما اینست که اصلا چه نیازی بود که خلقتی پیش بیاید و این بندگی شکل بگیرد . خداوند در یک حدیث قدسی می فرماید : «كنت كنزاً مخفياً فاحببت أن أعرف فخلقت الخلق لكي أعرف»[احقاق الحق، ج1، ص431.] من گنجي پنهان بودم، دوست داشتم كه شناخته شوم، پس خلق را آفريدم تا شناخته شوم. بر این اساس که پری رخ تاب مستوری ندارد خداوند اراده نموده و خلقی را خلق نموده . حال انسان در این خلقت مقام خلیفه الله پیدا کرده یعنی فوق تمامی خلقت . و خداوند در شب معراج به پیامبر(ص) چنین خطاب کرد: «عبدی اطعنی حتّی اجعلک مَثَلی (او مِثلِی) اذا قلت لشی ء کن فیکون ؛ ای بنده من مرا اطاعت کن، تا تو را مظهری از خودم( یا: همانند خودم در بعضی کارها) قرار دهم، که وقتی به چیزی بگویی بوده باش آن چیز تحقّق یابد.»(تفسیر ام الکتاب میر جهانی، ص 258) . ان شاء الله شما تفکر و تدبر نمایید و خداوند چراغ هدایتش را بر سر راه همه ما قرار دهد و توفیق فهم معارف الهی و نفسانیمان را به ما عنایت فرماید .