دوست گرامی سعی کنید این متن را در ابتدا خود بخوانید و سپس به همسرتان بدهید و هر دو رعایت کنید : با توجه به تجربه هائی که از زندگی زناشوئی و اختلافات همسران داریم نکاتی را به شما گوشزد می کنیم تا با دقت بیشتری زندگی خود را تحلیل کنید: الف) منشأ بسیاری از اختلافات زوجین تفاوت های شخصیتی و نوع تربیت آنهاست: برخی افراد سرد و بی روح هستند و نمی توانند به دیگران ابراز احساسات کنند. برخی گرم و عاطفی هستند و برخی وابسته به دیگران اند و برخی مستقل تربیت شده اند. ( اگر خانواده ای سرویس های بدون درخواست به فرزند خود ارائه کند و زیاد از حد به او توجه نماید، غذای فرزندش را در دهان او بگذارد لباس هایش را اتو کند، بند کفشش را ببندد، فرزند خود را وابسته بار می آورد. چنین فردی در بزرگسالی نمی تواند روی پای خود بایستد و تکیه گاه همسرش باشد.) برخی درون گرا و برخی برون گرا، برخی سلطه جو و برخی سلطه گر، برخی مرد سالار و برخی زن سالار هستند و اگر در زندگی زناشوئی نوع تربیت و ویژگی های شخصیتی طرفین متفاوت باشد این ویژگی ها می تواند سر منشأ بروز اختلافات آن دو شود. چنانچه دختر و پسر قبل از ازدواج به این خصلت ها توجه کافی داشته باشند می توانند در انتخاب خود تغییر دهند اما اگر بعد از ازدواج پی به اختلافات شخصیتی خود بردند باید با مهارت، مسئله را حل کنند. در مشکلات شخصیتی 2 مهارت توصیه می شود: 1. مدارا کردن: چرا که ویژگی شخصیتی فرد به راحتی تغییر نمی کند. 2. تصحیح انتظارات: پس دقت کنیدو اختلافات و تفاوت های شخصیتی خود و همسرتان را بیابید و بپذیرید که شاید به راحتی نتوانید تغییری در ایشان بروز دهید. توصیه می کنیم شما و همسرتان لیستی از انتظارات و توقعات خود تهیه کنید. در این لیست انتظارات و توقعات منطقی خود را درج نمائید. بر روی حداقل توقعات یکدیگر به توافق برسید و توافق نامه ای بین خود تنظیم کنید و هر کدام ملزم به رعایت انتظارات و توقعات دیگری شوید. سپس هر دو این توافق نامه را امضا کنید و دو نسخه از آن تهیه کرده و به عنوان سند در نزد خود نگه دارید و هر جا به مشکلی برخوردید به توافق نامه رجوع کنید. ب) یکی دیگر از علل بروز اختلافات خانوادگی فقدان مهارت های ارتباطی است. اگر زن و شوهری مهارت های ارتباطی را فرا نگرفته باشند نمی توانند صمیمیت را تجربه کنند. ممکن است از لحاظ فیزیکی بیست سانتی متر با هم فاصله داشته باشند اما به لحاظ روان شناختی کیلومترها از یکدیگر دور باشند. مهارت گفتگوی صمیمانه یکی از مهمترین مهارت هایی است که زن و شوهر باید از آن مطلع باشند. در یک گفتگوی صمیمانه پیام باید شفاف، روشن، ساده، قابل فهم باشد. اگر پیامی مبهم، دو پهلو، پیچیده و قابل فهم باشد نمی تواند معنا و مفهوم خود را به گیرنده ی پیام برساند. در یک گفتگوی صمیمانه باید صداقت حکمفرما باشد و زن و شوهر با صداقت کامل و به دور از تزویر و دو رویی و دروغ گویی با یکدیگر صحبت کنند. پیام ها و صحبت ها نباید توهین آمیز، تحقیر آمیز باشد. پس دقت کنید اگر گله و شکایتی از همسر خود دارید باید این گله و شکایت را به دور از توهین و تحقیر بیان کنید. اگر در صحبت خود نیش و کنایه به کار بردید همسرتان در موضع دفاعی فرو می رود و نه تنها حرف شما را نمی شنود، بلکه عمل هم نمی کند و لجبازتر هم خواهد شد. اما اگر از احساس تان با لحنی گرم و صمیمی با ایشان صحبت کنید و هیچ گونه نیش و کنایه ای نزنید او همراه شما می شود و سعی می کند رفتارش را تصحیح کند. مثلاً به ایشان بگوئید «من از اینکه فلان رفتار را داری احساس بدی دارم، نگران زندگیمان هستم، فکر می کنم دیگر به زندگی خود دلگرم نیستی، احساس ناامنی دارم.» خواهر گرامی: مردها به لحن صحبت کردن همسرانشان بسیار حساسند. اگر زن با شوهرش با لحنی بد و سراسر نیش و کنایه سخن بگوید نه تنها مشکلش حل نخواهد شد بلکه روز به روز از همسرش دورتر می شود و نسبت به او احساس تنفر پیدا می کند. اگر شما با ماری مواجه شوید و او شما را نیش بزند با او دوست می شوید یا خودتان را از او دور می کنید؟!!! اگر زنی با زبان خود به شوهرش نیش بزند دیگر شوهر او را به عنوان همسر قبول ندارد و زن از چشم همسرش می افتد. پس در مراودات خود دقت کنید و با کنایه و نیش زبان با همسرتان صحبت نکنید. اگر نسبت به کارهای او انتقادی دارید نگوئید: «تو رفتار زشتی داری، تو مرا تحقیر کردی، تو دیگر به زندگی دلگرم نیستی و...» این گونه حرف زدن، همسر شما را به لاک دفاعی فرو می برد و در رفتارش لجبازتر می شود. فقط و فقط از احساس خود سخن بگوئید و رفتارهای او را زیر ذره بین قرار ندهید. مهارت خوب گوش دادن و توجه مثبت غیر مشروط از جمله مهارت های دیگری است که همسران باید از آن اطلاع دشته باشند. نباید در مراودات خود شخصیت همسرتان را زیر سوال ببرید. شخصیت و رفتار او را از یکدیگر جدا کنید. شما می توانید رفتارهای غلط او را با لحنی خوب و با فاکتورهایی که ذکر کردیم به ایشان گوشزد کنید. مثلاً بگوئید: «عزیزم! انتظار دارم به احساسات من بیشتر توجه کنی. من، تو و زندگی ام را دوست دارم و با جان و دل به تو محبت می کنم. دوست دارم تو هم عشق مرا بپذیری و احساسم را درک کنی.» 3. سعی کنید در مشاجرات و گفتگوهای خود از خانواده ی همسرتان صحبتی به میان نیاورید. اگر انتقادات با نیش و کنایه ای همراه باشد و خواسته ها و نیازهایتان را در وقتی نامناسب و با لحنی نادرست بیان کنید و از خانواده همسرتان بدگوئی نمائید، روابط خود را با شوهرتان سردتر می کنید. دقت کنید با کمال ادب و احترام از خانواده ی همسرتان بخصوص مادر ایشان یاد کنید. اگر در مراودات خود تا به حال رفتار بدی داشته اید الان تغییر رویه دهید. اگر همسرتان ببیند که شما خانواده اش را دوست دارید و مادر شوهرتان را مثل مادر خود می دانید نسبت به شما محبت بیشتری نشان می دهند. 4. سعی کنید در مراودات جنسی خود به بهداشت دهان و دندان و بهداشت بدن توجه نمائید. مردها به بوی بد دهان و بدن همسرشان حساس هستند. زنان در دوران پریود و قاعدگی باید بیشتر به بهداشت خود رسیدگی کنند. اگر تعریق بیش از حد دارید و یا عفونتی در لثه یا دندان خود احساس می کنید، هر چه سریعتر این عفونت ها را ریشه یابی کنید و با مسواک و مواد خوشبو کننده بوی بد دهان و بدن خود را رفع نمائید. چنانچه شاغل باشید و نتوانید با موقع استحمام کنید و به خودتان برسید موجب سردی و دوری همسرتان می شوید. پس به این نکته هم توجهی خاص داشته باشید. 5. اگر زنی شاغل بوده و در محل کار خود زیردستانی داشته باشد و یا در خانواده ای زن سالار بزرگ شده باشد دوست دارد در منزل با شوهرش مثل زیردستان رفتار کند و مدیر خانه ی خود باشد و دائماً رفتار شوهرش را چک کند. مدیریت زنان در منزل برای مردان سخت و آزاردهنده است. مردان از زنانی که دائماً در کار شوهرانشان دخالت می کنند و یا دائماً رفت و آمد آنان را تحت کنترل دارند بیزارند. اگر دوست دارید محبتی را بچشید که سزاوارش هستید به شوهر خود اقتدار بدهید. مردان برای زنان مطیع خود هر کاری حاضر هستند انجام دهند. آنها دوست دارند زنان در اختیار آنها باشند. خواهر گرامی: مردان ایرانی در فرهنگی مردسالارانه بزرگ شده اند و نمی توانند مدیریت زن و زن سالاری را تحمل کنند. پس اگر می خواهید معشوقه ی همسر خود باشید به او قدرت و اقتدار ببخشید. 6. همانطور که قبلاً ذکر شد احترام خانواده همسر خود را نگه دارید. با تحقیر و توهین با آنان رفتار نکنید. اگر رفتاری دوستانه داشته باشید محبوب شوهرتان می شوید و بیشتر از او محبت می بینید. 7. اصلاً و ابداً در نزد خانواده خود بدگوئی شوهرتان را نکنید. با این کار احترام و شخصیت همسر خویش را زیر سوال می برید. خانواده ی شما به خاطر این بدگوئی ها با همسرتان رفتار درستی نخواهند داشت و مطمئن باشید شوهرتان این بی احترامی ها را با شما تلافی خواهد کرد. 8. اصلاً اجازه ندهید پدر یا مادر شما به همسرتان نصیحت بکنند مردها از این کار متنفر هستند. با این کار شوهرتان تحقیر می شود و این احساس حقارت روابط شما و او را سردتر می کند. 9. در مقابل خانواده شوهرتان با احترام از او (شوهرتان) یاد کنید. در مقابل آنها ذکر خیر همسرتان را بکنید و بگوئید که چقدر دوستش دارید. دائماً از خوبی های او بگوئید. با این کار شوهرتان را شاد و دلگرم می کنید. او نیز متقابلاً با شما چنین رفتار خواهد کرد. 10. اگر شوهرتان به خانواده اش وابسته است با رفتن او نزد آنان مخالفت نکنید. بگذارید به تنهایی به منزل مادرش برود. با آنها درد دل کند. مانع این وابستگی نشوید. مادر شوهرتان را مادر خود بدانید نه اینکه به او به چشم هوو نگاه کنید. 11. روزی 100 بار به همسرتان ابراز علاقه کنید مثلاً بگوئید «علی جون دوستت دارم، علی جون فدات شم، علی جون عمر منی، جون می دم برات و...» کم کم با تکرار این جملات احساستان نسبت به شوهرتان تغییر خواهد کرد. 13. روزی 1000 مرتبه «لاحول و لا قوه الا بالله...» را با حال خوش، با وضو و رو به قبله بخوانید. نماز اول .قت را فراموش نکنید و بعد از نماز برای زندگی خود دعا کنید و حتماً روزانه قرآن تلاوت نمائید. توصیه می کنیم در مورد نکات ذکر شده فکر کنید. توجهی عمیق تر به زندگی خود داشته باشید تا انشاءالله با توکل بر خدا مشکلاتتان حل شود.