با سلام شوهر 33 ساله ای دارم که خیلی سنگین بوده و در عین حال بعضی مواقع احساس می کنم زیادی گوشه گیری می کند از او راضی ام ولی گاهی از رفتار او خسته می شوم. باید ذکر کنم هر دومان افراد کم جوش هستیم ولی با این حال بعد از ازدواجمان (6سال) او با شغلی که داره ( کاردان آزمایشگاه)خیلی خوب تونسته جاش رو توی خانواده باز کنه و همه احترام و ارزش زیادی برایش قائلند.هر دو ما بعد از یک شکست عاطفی (فوت برادرهایمان) بعد از 10 سال با هم ازدواج کردیم. اگر در جمعی حضور پیدا کنیم و همه افراد خانواده (من )دور هم باشیم اصلا به طرف من نمی آید اصلا با ما ( من و فرزند 3 ساله اش) حتی نزدیک نمی شود و می گوید که ما را مد نظر دارند و فلانی من رو نگاه می کنه و... و به همین دلیل همیشه از ما فاصله می گیره من که می دانم او ما رو دوست داره ولی این رفتارش من رو آزار می ده چون حتی گاهی که احتیاج به کمک او دارم حاضر نیست به طرفم آمده و با لحن و رفتار زننده ای که می دونه بدم می آید با من رفتار می کنه و حرفها و نصیحتهای من هم در او اثری نداره اگه این جمع خانواده خودش باشه می تونم بگم اگر از خودم رفتاری نشون بدم که ناراحتم مدام دورمان می گرده وگرنه اصلا سراغی از ما نمی گیره ودر مورد جمع خانوادگی خودم ، همیشه از خدا می خواهد که بریم طرف خانوادگی خودم اصلا سراغی از ما نمی گیره میگه چون خانواده خودته هیچ نیاز ی به من ندارن و از ما فاصله میگیره .یا حتی اگر هم گرسنه اش باشه در جمع به او بگویم که غذا می خواهی جواب رد می دهد به همین خاطر مجبورم یواشکی مطرح کنم یا اگر در جمع به او بگویم که جورابت را درآور و دو نفر هم اصرار کنند عمرا این کار رو انجام بده. این رفتار او شدیدا برایم آزاردهنده است و همیشه ناراحت شده و غصه می خورم .می خواهم بدوانم آیا ناراحتی من بیخودی است یا رفتار او مشکل دارد . نمی دانم تنهاشدن و تک فرزند ماندن او باعث بروز این رفتارهاست یا اصلا ربطی نداره لطفا لطفا لطفا راهنمایی کنید