بر طبق ماده 1037 قانون مدنی هر یک از نامزدها می تواند در صورت بهم خوردن وصلت، هدایایی را که برای ازدواج به طرف دیگر یا والدین وی داده است مطالبه نماید. اگر عین آن هدایا موجود نباشد هدیه دهنده مستحق دریافت قیمت هدیه هایی خواهد بود که از روی عادت نگه داشته می شوند مگر این که آن هدایا بدون تقصیر طرف دیگر از بین رفته باشند. بنا بر این هدایای دوران نامزدی به دو دسته تقسیم می شن. الف- هدایائی که عرفا و عقلا ماندگاری ندارند مثل خوراکی ها و گل و امثال این ... در این مورد اگه هدایا موجود باشد طرف مقابل حق دارد که آنها را پس بگيرد و این نوع از هدایا اگر از بین رفته باشد طرف مقابل حق ندارد درخواست خسارت و قیمت بکند. ب- هدایائی که ماندگار هستند مثل زیور آلات ، ماشین و امثال این... در این مورد اگر هدایا موجود باشد طرف مقابل حق دارد انها را پس بگیرد و اگر با تقصیر طرف مقابل (مثلا فروش) از بین رفته باشند طرف مقابل حق دارد مطالبه ی خسارت کند و این خسارت به دو صورت پرداخت می شود.اگر مثل هدایای مزبور وجود داشته باشه باید مثل آنها به طرف مقابل داده مي شود (به این نوع مال مثلی گفته می شود) و اگر مثل مال مزبور وجود نداشته باشد یعنی(مال قیمی باشد) مثلا قطعه زمین یا خانه ای بوده که به فروش رفته ، در این صورت قیمت ان محاسبه می شود و به طرف مقابل پرداخت می شود.اما اگه هدایای مذکور بدون تقصیر طرف از بین رفته باشند مثلا خانه ای بوده که در اثر حوادث غیر مترقبه خراب شده و طرف قدرت جلوگیری از آن حادثه را نداشته در این صورت دیگر هدایا قابل مطالبه نیستند.