ناشناس
سلام من 24 سالمه ، من یک اخلاق بدی دارم و از اون تا...
سلام من 24 سالمه ، من یک اخلاق بدی دارم و از اون تا حالا خیلی لطمه خوردم. وقتی با کسی دوست میشم مثلا دوست صمیمی میشم براش خیلی مایه میذارم بهش خیلی وابسته میشم . دلم میخاد باهاش برم بیرون بهش زنگ بزنم کلا همه چیز زندگیمو بهش بگم و خوب طبیعتا ازش توقع دارم که اون هم متقابلا این کار رو انجام بده. ولی تا حالا دو سه بار شده که لطمه دیدم احساس میکنم خودمو خیلی حقیر کردم اون قدر که اون برای من مهم بوده نظرش عقیده اش حتی سلامتی اش من برای اون مهم نبودم . تو این قضیه خیلی اذیت شدم. تصمیم دارم رابطمو باهاش کم کنم. فقط در حد سلام. اما کمکم کنید که دیگه ضربه نخورم. من زیاده روی کردم یا اون لیاقت دوستی من رو نداشته؟؟؟ ضمناً منظورم اصلا دوستی جنس مخالف نیست دوستی های عادی ممنون.
مشاور: خانم سعیده صفری
باسلام خواهر عزیزم این طور که از متن سؤالتان متوجه شدم این الگویی است که در روابط مکرر شما تکرار شده یعنی در اکثر روابطه تان احساس کرده اید با وجود محبت افراطی شما رفتاری که طرف مقابلتان از خود نشان می دهد حق شما نبوده و ارزش خود را در این دوستی بیشتر می دانستید . در نهایت احتمالا از این اشخاص عصبانی شده و دوست دارید به طریقی جبران کنید یعنی احساس رنجتان اجازه دوستی مجدد با آن شخص را نمی دهد. اگر حالات شما را آن طور که هست درک کردم ، می خواهم بدانم کودکی و نوجوانی شما چگونه گذشته؟ رابطه تان با پدر و مادرتان به چه شیوه ای است ، در خانواده تان از لحاظ عاطفی ارضا می شوید یا خیر؟ و اینکه روابط دوستی تان چه طور آغاز می شوند ، بعد از چه مدتی احساس می کنید دوستتان در مقابل محبت های شما برایتان کم می گذارد ؟ برای پاسخ کامل به سؤالتان به پاسخ این سؤال ها نیاز دارم همچنین توصیه می کنم در مشاوره بعدی اگر برایتان مقدور بود از اینترنت پرسشنامه ی طرحواره های شخصیتی یانگ را دانلوده کرده ، نمره گذاری کنید و پاسخ آن را نیز همراه سؤالتان ارسال کنید.
