پرسش :
ما معتقديم كه ائمه ـ عليهم السّلام ـ يك نورند، پس چگونه امام حسين ـ عليه السّلام ـ از قدرت شفاعت بيشتري برخوردار است و در روايات كشتي نجات او بزرگتر از ديگران ياد شده است؟
پاسخ :
همانگونه كه اين يك حقيقت روشن است و در جاي خود ثابت شده است كه ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ يك نور در چهارده پیکر هستند. حقيقت آن ها يكي است. چنان كه زيد شحام از امام صادق ـ عليه السّلام ـ پرسيده است: امام حسن ـ عليه السّلام ـ افضل است يا امام حسين ـ عليه السّلام ـ ؟ آن حضرت در جواب فرمود: فضل اول ما به آخر ما و فضل آخر ما به فضل اول ما برمي گردد... خلقت ما يكي است، علم و فضل ما يكي است... اول ما محمد، وسط ما محمد، آخر ما محمد و كلّ ما محمد است[1].
شبيه اين مطلب از امام كاظم ـ عليه السّلام ـ نيز پرسيده شده است كه آيا زيارت امام علي ـ عليه السّلام ـ افضل است يا زيارت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و يا ... امام كاظم ـ عليه السّلام ـ در جواب فرمود: هر كس اولين ما را زيارت كرده است آخرين ما را زيارت كرده است و اگر آخرين ما را زيارت كند اولين ما را زيارت كرده است. و هر كه ولايت اولين را بپذيرد ولايت آخرين ما را قبول كرده است. و ولايت آخرين ما، ولايت اولين ما است...[2].
بنابراين، اين ها از نظر حقيقت يكي هستند. ليكن آنچه باعث شده است كه مردم نسبت به توجه به امام حسين ـ عليه السّلام ـ بيشتر تشويق و ترغيب شوند ويژگي خاصي است که در زندگي امام (با ابزارهايي مثل شفاعت بيشتر يا سرعت رسيدن به حوائج...) امام حسين ـ عليه السّلام ـ وجود دارد اما در زندگي ساير امامان معصوم ـ عليهم السّلام ـ وجود ندارد. آن ويژگي حادثة عاشورا و قيام امام حسين ـ عليه السّلام ـ است كه خود دانشگاهي بزرگ و مكتبي سرشار از معارف ديني، اخلاقي و تربيتي است و به همين دليل پيشوايان معصوم ـ عليه السّلام ـ كوشيده اند مردم را با تعابیر مختلف به حفظ ياد و نام امام حسين ـ عليه السّلام ـ تشويق كنند تا در ساية اين توجه، مكتب آن حضرت زنده بماند و انسان هاي همة قرون و اعصار از اين مكتب غني درس بياموزند و بي گمان اگر حادثه عاشورا توسط يكي ديگر از امامان معصوم ـ عليه السّلام ـ صورت مي گرفت آن امام در مركز توجهات قرار مي گرفت تا در سايه توجه به او و باقي ماندن ياد او مكتب او كه همان مكتب اسلام حقيقي است زنده بماند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. پرتوي از عظمت حسين ـ عليه السّلام ـ ، لطف الله صافي گلپايگاني.
2. چهره درخشان حسين بن علي ـ عليه السّلام ـ ، علي ربّاني خلخالي.
پی نوشتها:
[1] . محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج 25، ص 365، مؤسسه الوفا، بيروت 1403.
[2] . همان، ج 97، ص 122.
منبع: اندیشه قم
همانگونه كه اين يك حقيقت روشن است و در جاي خود ثابت شده است كه ائمه اطهار ـ عليهم السّلام ـ يك نور در چهارده پیکر هستند. حقيقت آن ها يكي است. چنان كه زيد شحام از امام صادق ـ عليه السّلام ـ پرسيده است: امام حسن ـ عليه السّلام ـ افضل است يا امام حسين ـ عليه السّلام ـ ؟ آن حضرت در جواب فرمود: فضل اول ما به آخر ما و فضل آخر ما به فضل اول ما برمي گردد... خلقت ما يكي است، علم و فضل ما يكي است... اول ما محمد، وسط ما محمد، آخر ما محمد و كلّ ما محمد است[1].
شبيه اين مطلب از امام كاظم ـ عليه السّلام ـ نيز پرسيده شده است كه آيا زيارت امام علي ـ عليه السّلام ـ افضل است يا زيارت امام حسين ـ عليه السّلام ـ و يا ... امام كاظم ـ عليه السّلام ـ در جواب فرمود: هر كس اولين ما را زيارت كرده است آخرين ما را زيارت كرده است و اگر آخرين ما را زيارت كند اولين ما را زيارت كرده است. و هر كه ولايت اولين را بپذيرد ولايت آخرين ما را قبول كرده است. و ولايت آخرين ما، ولايت اولين ما است...[2].
بنابراين، اين ها از نظر حقيقت يكي هستند. ليكن آنچه باعث شده است كه مردم نسبت به توجه به امام حسين ـ عليه السّلام ـ بيشتر تشويق و ترغيب شوند ويژگي خاصي است که در زندگي امام (با ابزارهايي مثل شفاعت بيشتر يا سرعت رسيدن به حوائج...) امام حسين ـ عليه السّلام ـ وجود دارد اما در زندگي ساير امامان معصوم ـ عليهم السّلام ـ وجود ندارد. آن ويژگي حادثة عاشورا و قيام امام حسين ـ عليه السّلام ـ است كه خود دانشگاهي بزرگ و مكتبي سرشار از معارف ديني، اخلاقي و تربيتي است و به همين دليل پيشوايان معصوم ـ عليه السّلام ـ كوشيده اند مردم را با تعابیر مختلف به حفظ ياد و نام امام حسين ـ عليه السّلام ـ تشويق كنند تا در ساية اين توجه، مكتب آن حضرت زنده بماند و انسان هاي همة قرون و اعصار از اين مكتب غني درس بياموزند و بي گمان اگر حادثه عاشورا توسط يكي ديگر از امامان معصوم ـ عليه السّلام ـ صورت مي گرفت آن امام در مركز توجهات قرار مي گرفت تا در سايه توجه به او و باقي ماندن ياد او مكتب او كه همان مكتب اسلام حقيقي است زنده بماند.
معرفي منابع جهت مطالعه بيشتر:
1. پرتوي از عظمت حسين ـ عليه السّلام ـ ، لطف الله صافي گلپايگاني.
2. چهره درخشان حسين بن علي ـ عليه السّلام ـ ، علي ربّاني خلخالي.
پی نوشتها:
[1] . محمد باقر مجلسي، بحارالانوار، ج 25، ص 365، مؤسسه الوفا، بيروت 1403.
[2] . همان، ج 97، ص 122.
منبع: اندیشه قم
