پرسش :
عدل الهی يعنی چه؟
پاسخ :
عدل به معناي واقعي كلمه آن است كه هر چيزي در جاي خود باشد. بنابراين هر گونه انحراف، افراط، تفريط تجاوز از حد و تجاوز به حقوق ديگران بر خلاف اصل عدل است. (1) و مفهوم آن دربارة خداوند عبارت است از دوري آفريدگار از انجام هر عملي كه بر خلاف مصلحت و حكمت باشد. بنابراين ظالم نبودن و ظلم نكردن، ظلم را قبيح و ناشايست دانستن و عملي را خلاف عقل و منطق انجام ندادن و حق هر ذي حقي را ادا كردن و ميان افراد بي جهت فرق نگذاشتن و پرهيز از افراط، هر يك مصاديقي از عدل الهي هستند. (2)
ريشه مقوله عدل از قرآن كريم گرفته شده چنان كه خداوند متعال مي فرمايد:
انّ الله لايظلم الناس شيئاً و لكنّ الناس أنفسهم يَظْلِمُون; خداي بزرگ ذرّه اي به مردم ظلم نمي كند بلكه مردم خودشان ظالم اند.( يونس، آيه ۴۴)
اميرالمومنين علي (ع) در اين رابطه مي فرمايد:"اعتقاد به عدل اين است كه خداوند را به داشتن هيچ صفت و يا عمل قبيحي متهم نكني" (3)
امام صادق (ع)نيز مي فرمايد:"معناي عدل درباره خداوند اين است كه به آفريدگارت نسبت ندهي آنچه را كه اگر تو آن را دارا باشي مورد سرزنش قرار گيري" (4)
البته در كنار موضوع عدل الهي همواره بحث از تفاوتها و تبعيضها و مصيبتها و رنجها مطرح مي گردد، و وجود آنها در تنافي با عدل الهي عنوان مي گردد. در پاسخ به چنين شبهاتي بايد گفت كه وجود مصيبتها و تفاوتها و تبعيضهاي ظاهري فلسفه هاي گوناگوني دارد. از جمله شكوفايي استعدادها تحت فشار مصائب، بيداري از غرور و غفلت، كفارة گناهان، مجازات در برابر لغزشها، ايجاد عدم دلبستگي به مواهب زودگذر دنيوي در انسان، آزمون الهي، علو درجه براي انبياء و كسب مقام براي اولياء و ... مي باشد. (5)
علي (ع) مي فرمايد:بلاها براي ظالم تأديب، بري مؤمن امتحان، براي پيامبران درجه و براي اولياء كرامت و مقام است. (6)
پي نوشتها:
1ـ تفسير نمونه، ج 11، ص366
2ـ هستي بخش، ج1، ص290، شهيد هاشمي نژاد
3ـ همان
4ـ همان
5- تفسير نمونه، ج20، صص440-444
6- بحار، ج81، ص198
منبع:سایت انوار طاها
عدل به معناي واقعي كلمه آن است كه هر چيزي در جاي خود باشد. بنابراين هر گونه انحراف، افراط، تفريط تجاوز از حد و تجاوز به حقوق ديگران بر خلاف اصل عدل است. (1) و مفهوم آن دربارة خداوند عبارت است از دوري آفريدگار از انجام هر عملي كه بر خلاف مصلحت و حكمت باشد. بنابراين ظالم نبودن و ظلم نكردن، ظلم را قبيح و ناشايست دانستن و عملي را خلاف عقل و منطق انجام ندادن و حق هر ذي حقي را ادا كردن و ميان افراد بي جهت فرق نگذاشتن و پرهيز از افراط، هر يك مصاديقي از عدل الهي هستند. (2)
ريشه مقوله عدل از قرآن كريم گرفته شده چنان كه خداوند متعال مي فرمايد:
انّ الله لايظلم الناس شيئاً و لكنّ الناس أنفسهم يَظْلِمُون; خداي بزرگ ذرّه اي به مردم ظلم نمي كند بلكه مردم خودشان ظالم اند.( يونس، آيه ۴۴)
اميرالمومنين علي (ع) در اين رابطه مي فرمايد:"اعتقاد به عدل اين است كه خداوند را به داشتن هيچ صفت و يا عمل قبيحي متهم نكني" (3)
امام صادق (ع)نيز مي فرمايد:"معناي عدل درباره خداوند اين است كه به آفريدگارت نسبت ندهي آنچه را كه اگر تو آن را دارا باشي مورد سرزنش قرار گيري" (4)
البته در كنار موضوع عدل الهي همواره بحث از تفاوتها و تبعيضها و مصيبتها و رنجها مطرح مي گردد، و وجود آنها در تنافي با عدل الهي عنوان مي گردد. در پاسخ به چنين شبهاتي بايد گفت كه وجود مصيبتها و تفاوتها و تبعيضهاي ظاهري فلسفه هاي گوناگوني دارد. از جمله شكوفايي استعدادها تحت فشار مصائب، بيداري از غرور و غفلت، كفارة گناهان، مجازات در برابر لغزشها، ايجاد عدم دلبستگي به مواهب زودگذر دنيوي در انسان، آزمون الهي، علو درجه براي انبياء و كسب مقام براي اولياء و ... مي باشد. (5)
علي (ع) مي فرمايد:بلاها براي ظالم تأديب، بري مؤمن امتحان، براي پيامبران درجه و براي اولياء كرامت و مقام است. (6)
پي نوشتها:
1ـ تفسير نمونه، ج 11، ص366
2ـ هستي بخش، ج1، ص290، شهيد هاشمي نژاد
3ـ همان
4ـ همان
5- تفسير نمونه، ج20، صص440-444
6- بحار، ج81، ص198
منبع:سایت انوار طاها