پرسش :
والدين چگونه می‌توانند فرزندان خود را برای خواندن نماز آماده كنند؟
پاسخ :
شيوه هاي تربيتي والدين، در شكوفايي شخصيت ديني فرزندان تأثير تعيين كننده اي دارد. در كنار نمازگزار بودن والدين، شيوه جذب و تربيت آنها نيز مؤثر است. والدين افزون بر اينكه در تربيت الگويي فرزندانشان مؤثر هستند، مي توانند با به كارگيري شيوه هاي تربيتي مناسب، در تعميق نمازگزاري آنها نيز اثر بگذارند.
بنابراين، والدين براي انجام رسالت خويش در مورد تربيت ديني فرزندانشان در امر نماز، بايد در گام نخست، خودشان نمازگزار باشند. در قدم دوم، از شيوه هاي تربيتي آگاه شوند. همچنين با معارف، احكام و اسرار نماز به شناخت درست برسند. والدين در اِعمال شيوه هاي تربيتي خود در مورد نماز فرزندان، لازم است به نكات زير توجه كنند:
1. از ابتدا فطرت ديني فرزندانشان را شكوفا سازند و آنها را به خداوند و ايمان به او، با زباني ساده آشنا كنند تا احساس مسئوليت در مقابل خدا را بفهمند و با درك درست بپذيرند.
2. هنگام دعوت كودك به نماز بايد آمادگي «جسماني»، «عاطفي»، «رواني» و «عقيدتي» او را در كنار آمادگي محيط خانه براي نماز، در نظر بگيرند.
3. بر فرض آمادگي كودك، چگونگي عمل و دعوت والدين براي نماز بسيار مهم است.
4. كودكان روحيات حساس و لطيفي دارند و در دنياي عجيب خود وقايع را تجزيه و تحليل مي كنند. پدر و مادر بايد به تنوع روحيات و احساسات كودك خود توجه و راهكارهاي تربيتي را بر اساس آن تنظيم كنند.
5. تشويق و تنبيه مناسب و به موقع، يكي از اهرم هاي تربيتي است كه در موضوع نمازخوان كردن فرزند نيز كارساز است، ولي براي به كارگيري آن بايد حساسيت خاصي را روا داشت.
6. پس از گذر از مرحله احساس و قرار گرفتن كودك در محيط نماز، آرام آرام بايد آموزش را آغاز كرد.
7. آگاهي از محيط تحصيل و دوستان فرزند، براي كنترل رفتارهاي تربيتي او بسيار ضروري است.
8. رفتن دسته جمعي اعضاي خانواده به نماز جماعت يا نماز جمعه، افزون بر ايجاد شور و نشاط در كودك، نماز را به خوبي در ذهن فرزندان نهادينه مي كند.
9. برپايي جشن تكليف و خريد لباس مخصوص نماز براي فرزندان، شوق فراواني را در آنان ايجاد خواهد كرد كه مقدمه خوبي براي كسب معرفت نسبت به نماز است.
10. در همه اين موارد، ايجاد فضاي معنوي در خانه يا اقامه نماز دسته جمعي در خانه، بسيار اثرگذار است.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
شيوه هاي تربيتي والدين، در شكوفايي شخصيت ديني فرزندان تأثير تعيين كننده اي دارد. در كنار نمازگزار بودن والدين، شيوه جذب و تربيت آنها نيز مؤثر است. والدين افزون بر اينكه در تربيت الگويي فرزندانشان مؤثر هستند، مي توانند با به كارگيري شيوه هاي تربيتي مناسب، در تعميق نمازگزاري آنها نيز اثر بگذارند.
بنابراين، والدين براي انجام رسالت خويش در مورد تربيت ديني فرزندانشان در امر نماز، بايد در گام نخست، خودشان نمازگزار باشند. در قدم دوم، از شيوه هاي تربيتي آگاه شوند. همچنين با معارف، احكام و اسرار نماز به شناخت درست برسند. والدين در اِعمال شيوه هاي تربيتي خود در مورد نماز فرزندان، لازم است به نكات زير توجه كنند:
1. از ابتدا فطرت ديني فرزندانشان را شكوفا سازند و آنها را به خداوند و ايمان به او، با زباني ساده آشنا كنند تا احساس مسئوليت در مقابل خدا را بفهمند و با درك درست بپذيرند.
2. هنگام دعوت كودك به نماز بايد آمادگي «جسماني»، «عاطفي»، «رواني» و «عقيدتي» او را در كنار آمادگي محيط خانه براي نماز، در نظر بگيرند.
3. بر فرض آمادگي كودك، چگونگي عمل و دعوت والدين براي نماز بسيار مهم است.
4. كودكان روحيات حساس و لطيفي دارند و در دنياي عجيب خود وقايع را تجزيه و تحليل مي كنند. پدر و مادر بايد به تنوع روحيات و احساسات كودك خود توجه و راهكارهاي تربيتي را بر اساس آن تنظيم كنند.
5. تشويق و تنبيه مناسب و به موقع، يكي از اهرم هاي تربيتي است كه در موضوع نمازخوان كردن فرزند نيز كارساز است، ولي براي به كارگيري آن بايد حساسيت خاصي را روا داشت.
6. پس از گذر از مرحله احساس و قرار گرفتن كودك در محيط نماز، آرام آرام بايد آموزش را آغاز كرد.
7. آگاهي از محيط تحصيل و دوستان فرزند، براي كنترل رفتارهاي تربيتي او بسيار ضروري است.
8. رفتن دسته جمعي اعضاي خانواده به نماز جماعت يا نماز جمعه، افزون بر ايجاد شور و نشاط در كودك، نماز را به خوبي در ذهن فرزندان نهادينه مي كند.
9. برپايي جشن تكليف و خريد لباس مخصوص نماز براي فرزندان، شوق فراواني را در آنان ايجاد خواهد كرد كه مقدمه خوبي براي كسب معرفت نسبت به نماز است.
10. در همه اين موارد، ايجاد فضاي معنوي در خانه يا اقامه نماز دسته جمعي در خانه، بسيار اثرگذار است.
منبع: پرسمان نماز، محسن محمدی، نشر: قم: مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما (1389)
