پرسش :
اگر کسی آشکارا دروغ بگوید و یا بنویسد و یا باعث دروغ دیگران باشد و برای شخص و اشخاص موارد فوق واضح باشد، آیا اقتدای به او جایز است یا خیر؟
پاسخ :
عادل، دروغ حرام نمیگوید، مگر ضرورت لازم المراعات باشد که رهایی از حرام یا انجام واجب متوقف بر آن باشد و در هر صورت با امکان، باید حمل بر صحّت شود که شاید دروغ مصلحت آمیز بوده است.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیتالله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیتالله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.
عادل، دروغ حرام نمیگوید، مگر ضرورت لازم المراعات باشد که رهایی از حرام یا انجام واجب متوقف بر آن باشد و در هر صورت با امکان، باید حمل بر صحّت شود که شاید دروغ مصلحت آمیز بوده است.
منبع: استفتائات از محضر حضرت آیتالله العظمی بهجت (دوره 4 جلدی)، ناشر: دفتر حضرت آیتالله العظمی محمدتقی بهجت، قم، 1386.